Eventjes een weekje opladen!

Zat lekker in mijn tuintje maar het zonnetje ging even weg en voelde een paar druppels en dacht oh kijk dan kan ik mooi even een blogberichtje maken. Gisteravond weer een kaartje zitten maken en joehoe wat was het fijn eindelijk de eerste avond dat ik dacht oh heerlijk het is niet meer zo warm in huis, wat vind ik dat toch vies als de zweetdruppeltjes van je voorhoofd druppen. Het liefst zou ik dan al mijn kleren uittrekken zonder dat geplak maar dat lijkt me nou ook weer niet een strak plan, stel je voor dat de buurman plotseling aan de deur staat, oh het zal je toch maar gebeuren dat je dan de deur zonder na te denken open doet, dan durf je toch nooit meer op straat te komen, maar goed waar gaat dit weer over mijn fantasie gaat geloof ik een beetje op de loop. Voordat mijn vakantie begon had ik helemaal het plan om heerlijk iedere dag (nou ja avond) te gaan knutselen maar hoe erg toch weer gisteravond was pas mijn tweede keer in de vakantie en over een weekje moet ik alweer aan de slag. Ja niet dat dat erg is natuurlijk maar dan kijk je er zo erg naar uit en dan is het zover en njada noppes, of geen zin, of te warm, of nou ja weet ik veel wat ....... maar goed het tweede kaartje in mijn vakantie is een feit en die zie je hieronder. Gisteravond is Nick door zijn vader opgehaald en ik vind het altijd heel moeilijk om hem weg te zien gaan maar ik kom er ook heel eerlijk voor uit dat ik ieder jaar bewust er voor kies om zo mijn vakantie op te nemen dat Nick 1 weekje bij zijn vader is en ik nog thuis of klinkt dat heel slecht als moeder zijnde. Het is echt een weekje waarin ik eventjes op kan laden want hoe dierbaar en lief Nick ook is voor mij, het is en blijft een handenbindertje die de hele dag aandacht en met die warmte ook de avonden de laatste tijd nodig heeft en begrijp me niet verkeerd hoor want ik doe dat met alle liefde en mijn kinderen zijn mijn lust en mijn leven, maar ik heb het gewoon echt nodig dat ene weekje in het jaar. En hoe fijn kon gisteravond alles tegen elkaar open zetten, zo ook boven want als Nick er is kan dat niet omdat hij dan gerust uit het raam klimt en ik als hij thuis is altijd alles op slot heb zitten zo ook de ramen.Vanmorgen zat ik gewoon te genieten van de rust in huis, geen geluiden om me heen, Dani lag nog op bed en ik aan mijn kopje koffie en dan geen Kabouter Plop, Ernst en Bobbie of Samson en Gert op de achtergrond maar gewoon helemaal niets ....... maar weet ook dat ik over een paar dagen denk pffff ik mis hem nu al maar lang leve de telefoon dus zijn stemmetje zal ik zekers te weten af en toe horen. Misschien vraag je je wel af eh ik hoor nooit dat Dani naar zijn vader gaat, eh ja dat klopt inderdaad, Dani heeft toen hij 12 jaar werd ervoor gekozen om niet meer naar zijn vader te gaan, dat klinkt heel hard en ook zeker niet leuk voor zijn vader maar daar heeft hij zo zijn redenen voor waar ik liever niet op mijn blog over wil praten. Nou genoeg geklets weer want zie het alweer het wordt weer een lang verhaal en jippie zie het zonnetje alweer gaan schijnen dus ga zo weer eventjes genieten in mijn tuintje. Zie hieronder mijn kaartje

 

Wil jullie weer bedanken voor de superfijne reacties op mij vorige kaartje, ik heb er weer van genoten met het bekende glimlachje van oor tot oor, telkens weer genieten. Oh ja heb van de week ieniemienie stukjes vlees kunnen eten, zo heerlijk was dat joh. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!