Wat een uitvinding dat zilverfolie!

Is toch eigenlijk niet normaal zodra ik met mijn arm het toetsenbord aanraak schiet de pijn meteen door mijn hele arm en hand heen, durf bijna geen woord meer te tikken. Is ook zo lekker handig op mijn werk waar ik eigenlijk de hele dag door zit te tikken op mijn toetsenbord, maar goed af en toe wat rust tussendoor en daarna maar weer gaan met die banaan, zo moet het maar even, maar leuk is anders. Tussendoor heb ik ook constant pijn maar niet die krampachtige pijn dat je echt eventjes niet meer weet waar je het zoeken moet, herken het zeker wel van vorig jaar maar het lijkt nu toch wel iets erger. Gelukkig lukt een kaartje maken nog wel zonder dat ik door de grond zak en toen ik overal de vlindermal voorbij zag komen was ik op slag verliefd, want oh oh oh wat is die gaaf zeg. Dus dacht meid doe eens gek en bestel hem gewoon en dat heb ik dan ook maar gedaan, kreeg hem van de week binnen dus ja je voelt hem al aan die moest natuurlijk meteen eventjes uitgeprobeerd worden en omdat ik al een beetje aanvoelde dat ik weer een stevige woordenwisseling met mijn Big Shot zou krijgen omdat ik het papier niet uit de mal zou krijgen, bedacht ik me opeens dat ik ook ooit heb gelezen dat je in plaats van bakpapier ook foliepapier kan gebruiken en laat ik dat laatste nou gelukkig wel altijd in huis hebben en ja hoor verhip het werkte inderdaad, helemaal super, trok zo mijn papier uit de mal. Zie trouwens nu pas dat ik het zilverfolie niet overal er goed af heb gehaald maar ach dat mag de pret niet drukken, ik was al lang blij dat ik niet boos hoefde te worden op mijn oh zo geliefde Big Shot. En zo zie je maar weer iedere dag leer je weer wat bij. Wil mijn kaartje trouwens mee laten doen aan de challenge van de Dutch Magnolia Chickies waar ze een kaartje vragen om iemand een hart onder de riem te willen steken, en dit kaartje gaat dan ook naar mijn lieve collega die wel wat steun kan gebruiken want om nou te zeggen dat het lekker met haar gaat, nou nee dat zeker niet.

Bedankt weer voor de superleuke reacties op mijn paars/grijze kaartje, ik heb er weer super van genoten, het glimlachje was ondanks de pijn weer goed aanwezig, kijk dat is dan ook meteen weer een soort van medicijn. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer maar weer!