Een soort van "bloedbad" in huize Meijer!

Is toch eigenlijk erg wist niet eens meer dat ik deze stempel een tijdje geleden had aangeschaft, nou het werd  dus hoog tijd dat die eens ingekleurd zou worden en dat heb ik vrijdagavond dan ook zitten doen. Heerlijk met alle kistjes om me heen even ietwat kunnen ontspannen, oh wat kijk ik toch naar de vakantie uit en wat ben ik er aan toe. En nu maar hopen dat het weer een beetje gaat opknappen, maar ach het idee van alles mag en niets moet dat zorgt er al bijna voor dat ik een vreugdedansje doe door de kamer. Heerlijk. Gisteren hadden we hier nog een soort van bloedbad in huis, opeens vliegt Nick door de kamer en ik denk wat is er in vredesnaam nu aan de hand, draait die zich om naar mij, echt werkelijk het bloed liep zijn mond uit, ik schrok me een hoedje. Haalt Nick een kies uit zijn mond, pffff wat een opluchting, maar meneertje was helemaal van streek, nou ja hij kan ook heerlijk de dramaqueen uithangen hoor, het zag er werkelijk niet uit wat een bloed kan dat geven zeg. Dus ik hem uitgelegd dat hij telkens een slokje water in zijn mond moest doen en dan spoelen en weer uitspugen, nou dat werd dus telkens doorslikken maar goed het bloeden was na heel wat bekertjes water uiteindelijk gestopt. Zag trouwens dat zijn andere kies er al aan komt, dus die heeft waarschijnlijk lekker zitten duwen. En voor de verandering heb ik eindelijk eens een kies van hem, want zijn tandjes heeft hij allemaal doorgeslikt of verloren toen die eruit gingen, staat alleen zo zielig in het speciale gebitspotje waar je alle verloren melktandjes- en kiesjes op volgorde kunt doen hoe ze in je mond staan dat ene kiesje maar jippie eindelijk heb ik er toch nog eentje om te bewaren. Wil mijn kaartje mee laten doen aan de challenge van Kaartjes Inspiratie Challengeblog (blauw, afdrukje, lint) en aan de challenge van Hobbyhome-hobbyartikelen waar deze keer alles mag.

 

Wat een supergave reacties hebben jullie weer gegeven op mijn kaartje met de schitterende vlindermal, wat heb ik weer genoten en het glimlachje zat er weer van oor tot oor. En eh voor degenen die schreven ga nu toch naar de dokter, dinsdag ga ik want om nou te zeggen er zit verbetering in, nee helaas niet, durf bijna bepaalde bewegingen met mijn arm niet meer te maken, en dat moeten we niet hebben. Hoop snel weer bij jullie langs te komen want dit is helemaal niets voor mij, maar die kramp in mijn arm als ik typ, die ik nu ook ontzettend voel nu ik dit bericht tik, moet eerst echt wat minder worden. Heb wel al jullie schitterende kaartjes bekeken en wat zijn ze stuk voor stuk weer prachtig, genieten noem ik dat. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer maar weer!