Een week met een lach en een traan!

Zo eindelijk weer eventjes de tijd gevonden om een bericht te plaatsen na een hectische week. Nou hoe is het gegaan met Nick bij de tandarts, ik kan je vertellen het was werkelijk een nachtmerrie, pfffff ... Beetje gespannen er heen maar waarempel de tandarts kreeg het drankje er snel in in de wachtkamer, bingo dacht ik, zei tegen mij gaat u maar even naast hem zitten want binnen 10 minuten is hij helemaal van de wereld en lijkt het net of hij dronken is, nou de eerste vijf minuten zag ik geen verandering maar toen meneertje ging staan, werkelijk joh het leek echt een dronken vent, hij stond zeer wankel op zijn benen en praatte met een dubbele tong, en ja hoor ik dacht weer bingo. Nou dat had ik beter niet kunnen denken want toen we opgehaald werden ging het nog maar toen in de stoel, oh dat wil je niet weten hij heeft gewoon liggen vechten voor zijn leven (ja niet letterlijk dan hé), maar man oh man wat was meneertje in paniek en sterk dat hij dan is, het ging door merg en been hoe hij lag te vechten en dan het schreeuwen nog, oh oh oh wat voel je je dan machteloos. De tandarts had al gezegd gaat u maar achter mij zitten zodat u zijn gezicht niet ziet en hij u niet ziet, want hoe minder prikkels hoe beter. Nou ik heb werkelijk op mijn vingers gebeten terwijl de tranen over mijn wangen stroomden, want het liefst had ik hem in mijn armen genomen en weggegaan maar dat zou niet verstandig geweest zijn. Gelukkig kreeg hij geen verdovingsspuit maar een wattenstaafje met verdovingsmiddel toegediend. Nou de dagen vliegen voorbij maar op dat moment leek het wel uren te duren. Respect voor de tandarts en zijn assistente hoor, die bleven me toch een partij rustig, echt super die twee. Toen de verdoving eindelijk werkte moest het dan gaan gebeuren, de melkkiezen aan de rechterbovenkant moesten getrokken worden, gelukkig ging dat redelijk snel en was hij klaar. Maar wat was ik blij dat het achter de rug was, en Nick helemaal de arme schat, helemaal van de kaart was hij. Het bleef natuurlijk in het begin maar bloeden maar een tampon in Nick zijn mond doen is geen optie want voor hetzelfde geld zou hij die doorslikken en dat moesten we maar niet hebben, dus met gaasjes de wachtkamer in en een half uur wachten of het bloeden zou gaan stoppen. En dat deed het gelukkig, in principe mochten we toen naar huis maar Nick hoorde een ander kindje huilen en wat doet de gek hij staat op en wankelend loopt hij naar die kamer toe en roept baby huilt, baby huilt en liep zo de behandelkamer in, kon hem nog net op tijd grijpen. Thuis gekomen viel hij als een blok in slaap en snurken wat hij deed, dat wil je niet weten. Toen ik de tandarts vroeg hoe het nou kwam dat het helaas toch niet hielp het drankje, vertelde hij me dat het ene kind het over zich heen laat komen door de "dope" zoals hij dat noemde en de andere gaat dan door de angst zo in verzet dat het hele effect weg is. Eigenlijk zouden al zijn melkkiezen getrokken moeten worden maar daar ziet hij voorlopig toch maar van af want die gaan er op een gegeven vanzelf uit maar die aan de rechterbovenkant moesten echt want zijn andere kiezen komen al door maar die melkkiezen hadden het iets te veel naar hun zin in zijn mondje denk ik. Maar goed hij vertelde me ook dat Nick deze hele gebeurtenis niet zou opslaan in het geheugen en waarempel ik denk dat hij gelijk heeft want de volgende ochtend was hij weer helemaal het mannetje en heb ik hem niet meer gehoord over de traumatische ervaring en gelukkig maar want toen was hij jarig en dat was een supergezellige dag, hij is super verwend en hij voelde zich helemaal het feestvarken. Zo lief hij kreeg van Ans S. een kaartje in de vorm van de caravan van Bassie en Adriaan en blij dat hij was, hij zat te glunderen van oor tot oor. Echt een week met een lach en een traan dus. Hier een kaartje die ik al een paar weken geleden gemaakt heb voor een van mijn collega's die jarig was begin mei. 

Oh ja mijn moederverwendag georganiseerd door de Rotaryclub afgelopen zaterdag was ook weer helemaal super, wat heb ik weer genoten die dag, zo gezellig om de hele dag in de watjes gelegd te worden en eventjes geen zorg, heerlijk. Ik wil mijn kaartje mee laten doen aan de challenge van My Besties Deutschland, My Besties UK en My Besties Norge. En zoals altijd weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer maar weer!