Dit maakt me best wel een beetje emotioneel!

En daar ben ik weer met een kaartje en nu voor de challenge bij de NKU die vandaag van start is gegaan. De bedoeling is dat je naar aanleiding van een sketch een kaartje maak met als thema pensioen en oh ja vergeet niet dat er een Nederlandse tekst op moet staan want is toch zonde als je een schitterende kaart hebt gemaakt en niet mee mag doen omdat er iets in het Engels op staat, dat wil je toch ook niet. Je hebt de tijd tot donderdag 19 september a.s. 19.00 uur, doen jullie weer gezellig mee? Lijkt ons helemaal gezellig en kijk maar eens op het challengeblog wat een schitterende verschillende kaartjes mijn teammaatjes hebben gemaakt. En nu vraag je je misschien wel af wat maakt mij dan best wel een beetje emotioneel nou dat zal ik je vertellen. Deze digi van Mo Manning heb ik al een hele tijd in bezit en telkens als ik hem zie dan moet ik toch zo denken aan mijn lieve opa en oma Meijer, werkelijk die 2 deden alles saampies, waar opa was was oma en andersom, dat was echt pure liefde tussen die twee. Elke zaterdag even een borreltje halen in de kroeg, en hahaha zelfs zo erg als ik ging stappen kwam ik mijn opa en oma zelfs wel eens tegen in de discotheek, nu denk ik oh wat gaaf eigenlijk maar toen oh nee ik vond me dat een partij erg. Ze zijn helaas al een hele tijd overleden en toen opa plotseling overleed aan een hartaanval kreeg mijn oma een hele korte tijd later te horen dat ze darmkanker had en is toen heel snel na mijn opa overleden, en hoe erg ik het ook vond dat ze overleed vond ik het aan de andere kant ook zo een geruststellende en fijne gedachte dat ze weer samen met mijn opa was, haar grote liefde. En nu ik weer naar beneden kijk naar mijn kaartje zie ik ze zo weer voor me de 2 schatten, prachtig om zo samen oud te worden.

en dit is de sketch

Welkom Susan en Country Lady Designs op mijn blog, wat leuk dat jullie volger zijn geworden, gezellig weer. En dank jullie wel weer lieve bloggertjes voor de gave reacties op mijn kerstkaartje, ik heb er weer van genoten hoor met het glimlachje op mijn koppie, super. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer maar weer!