We lagen nog net niet te rollebollen op de grond!

Jonge, jonge, jonge het was afgelopen donderdag trouwens weer een ochtendje om niet te vergeten. Werd dinsdags gebeld door school dat Nick nogal veel plaste en aangaf dat hij pijn had, dus maar een afspraak gemaakt met de huisarts en we konden donderdagochtend terecht. Wat was meneertje stoer aan het doen want hij ging naar de dokter omdat hij auw piep had, nou geloof me eenmaal bij de dokterspraktijk aangekomen werd het een heel ander verhaal. In de wachtkamer ging het nog wel, hij zat weer eens heerlijk te flirten met de vrouwen die ook zaten te wachten en maar roepen ik naar de dokter. Ja hoor Nick, lekker stoer. En daar kwam ze dan en riep Nick, nou geloof me toen begon de strijd hoor. Voordat hij al naar de behandelkamer ging was al een ramp, maar gelukkig uiteindelijk was hij er dan toch beland. Hij ging nog veelbelovend zitten aan het kindertafeltje en met een telefoon spelen totdat de dokter zei na het uitleggen van mijn kant van het verhaal, Nick mag ik eventjes gaan kijken maar dan moet je wel op die tafel gaan liggen. Werkelijk hij raakte compleet in paniek en ging onder het tafeltje zitten, man of man of hier beter gezegd vrouw oh vrouw, wat is mijn mannetje dan toch sterk. Je had het moeten zien, de dokter onder de tafel aan hem trekken, ik de tafel proberen omhoog te trekken, al het speelgoed vloog in het rond en hij maar krijsen, een speenvarken was er niets bij, maar meneertje gaf niet op en bleef de tafel vasthouden. Ging ik ook nog eens per ongeluk op de vinger van de dokter staan, en het zweet liep over onze rug want dat dit niet ging lukken was wel duidelijk. Ja ja ik hoor je denken eh niet lukken met zijn tweetjes, nee dus, we lagen nog net niet te rollebollen op de grond om Nick maar onder die tafel vandaan te krijgen, de dokter werd toen ook nog eens kwaad en toen was helemaal het hek van de dam, nog harder krijsen. Zie je het voor je, nou het leek wel een slapstick maar hoe ongemakkelijk kan een mens zich dan voelen. Maar yes na ongeveer een half uur liet die dan eindelijk de tafel los en vloog ik bijna met tafel en al om omdat ik maar aan het trekken was om hem daar vandaan te krijgen, om meteen daarna onder de tafel van de dokter te gaan zitten, en de dokter maar roepen niet aan de computer zitten hé Nick, dat arme mens zag het ook eventjes niet meer zitten. En wat denk je, ja je zal hem af en toe wat, toen ze zei Nick je mag naar huis en ik maar even op de gang was gaan staan, nee ikke niet naar huis ikke dokter auw piep, en ja hoor hij deed een klein plasje in een potje. Het zag er keurig helder uit en stonk niet maar ze stopt er een staafje in en oeps het begon meteen donker te kleuren, ja hoor een blaasontsteking. Dus "gelukkig" niet al die strijd voor niets geweest maar toen kwam meteen het volgende probleem op de proppen want dat betekent antibiotica en krijg dat er maar eens in, het werd een drankje die hij 4 x daags in moest nemen en door het eten en drinken gemengd mag worden. Ik me nog verontschuldigen tegenover de dokter, want ik schaamde me werkelijk kapot, zegt ze eh jij hoeft je niet te verontschuldigen maar ik ben zo ontzettend boos op mezelf omdat ik dan denk jeetje dat ik dit niet als dokter kan ...... nou dokter het zal een wonder geweest zijn als dit meteen gelukt was want dit is precies zo bij de tandarts (lang leve de angsttandarts), de kapper, oogarts en ga zo maar door. Het kost je bijna 10 jaar van je leven als je weer met hem naar iets toe moet ..... en hoe gaat het met de antibiotica eh het eerste glas melk ging goed, het tweede glas werd al een stuk minder want hij trok er een koppie bij van bah vies en de derde keer dacht die ja bekijk het maar dit is geen gewone melk ...... donderdag weer een plasje inleveren en we zullen zien, en eh pfff gelukkig dan hoeft Nick niet mee ..... Oh jeetje wat erg, sorry hoor zie dat het wel een heel lang verhaal is geworden, dus snel over naar mijn kaartje, het is een kaartje geworden in heerlijke pastelkleurtjes die weer met veel plezier is gemaakt, wil hem laten meedoen aan de challenges van DP2, Sister Act Card, challenges 4 Everybody en Scrap-Cards (strassteentjes, strikjes, stempel en sierblaadjes).

Dank jullie wel voor de superleuke en lieve berichtjes op mijn kaartje voor de DT-call bij NKU, helemaal super om te lezen weer allemaal. Iedereen morgen een hele fijne Koninginnedag, geniet ervan! En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer maar weer!