Eh geen bootje gezien helaas!

Sommigen van jullie vroegen hoe mijn eerste werkdag in het nieuwe paleis van justitie was, nou dat zal ik je eventjes vertellen. Maandagochtend ging ik gewoon met een knoop in mijn maag met het bussie naar het werk en daar stond ik dan voor het supergrote gebouw, neem ik de hoofdingang en was meteen al verdwaald want op mijn werkplekkie was ik nog nooit geweest, bleek achteraf dat ik de personeelsingang had moeten nemen, ja weet ik veel. En toen stond ik op de 11e verdieping in mijn nieuwe kamer, poehee dat was wel eventjes wennen hoor, een kamer voor zijn drietjes en dat tweemaal zo klein als onze oude kamer en werkelijk je gelooft het niet we zijn treintje aan het rijden we zitten achter elkaar, echt geen gezicht. En dan het uitzicht ik kijk uit op het ressortsparket dus helaas pindakaas geen bootje te zien op het IJ. Jeetje Aniet je klinkt nu echt als een verwend nestje maar ben ook zo verwend geweest de afgelopen 28 jaar met schitterende uitzichten in diverse panden in de binnenstad. Maar goed we maken er gewoon iets moois van en komt allemaal goed.  Moest gisteren trouwens 14 keer naar beneden om bezoek te halen en weer terug te brengen, van de 11e etage dus naar beneden, ja gelukkig met de lift hoor die ook nog eens heel vriendelijk tegen je praat, de eerste keer schrok ik me werkelijk een hoedje, en is toch niet normaal heb er gewoon spierpijn van, hoefde niet eens trappen te lopen en een marathon was het nou ook niet bepaald, ach ja Anietje is niets gewend, het blijkt wel weer een conditie van niets, ehmmmm moet daar misschien toch maar iets aan gaan doen. Wel een raar gevoel hoor je haalt de mensen op bij de hoofdingang en moet ze dan door een sluis meenemen naar boven, en werkelijk had de hele dag het gevoel dat ik mensen naar hun gevangeniscel ging brengen, je moet wel 5 deuren openmaken met je pasje en dan in zo een smalle sluis, nou ja het voelde in ieder geval heel ongemakkelijk, maar de mensen moesten er wel om lachen zeker toen mijn pasje ook nog eens weigerde op een gegeven moment, daar sta je dan in een klein hokje met een bezoeker, ach ja het schept in ieder geval een band. Ja ja het was een raar dagje maandag, ging 's middags ook nog eens de telefoon was het mijn moeder dat mijn vader weer met de ambulance naar het ziekenhuis was gebracht met dezelfde hartklachten als een paar weken geleden, gelukkig weten ze nu wel wat het is na alle testen die hij de afgelopen weken heeft gehad, het zijn hartritmestoornissen en er is een kans dat hij een pacemaker gaat krijgen. Hij heeft nu medicijnen en vandaag moet hij weer naar het ziekenhuis om te kijken of de medicijnen aanslaan, spannend allemaal weer. Maar voordat het weer een boekwerk wordt nu even naar mijn kaartje, heb weer een lekker fleurig kaartje gemaakt die ik mee wil laten doen met de challenges van Hobbyhome-hobbyartikelen, GeWe en Time for Magnolia. Hij is weer gemaakt met veel plezier, heerlijk je verstand eventjes op nul en ontspannen heen ......... wat blijft het toch een heerlijke hobby ..... en zie hier dan mijn kaartje

Welkom Henriette op mijn blog, wat leuk dat je volger bent geworden, helemaal gezellig weer. Wat hebben jullie weer supergaaf gereageerd op mijn uitreiking van de candy, had in de tijd toen ik nog getrouwd was een blog waar ik allemaal fotostripverhalen maakte op deze manier. Was toen ook helemaal leuk om te doen. En Joke superfijn dat je zo blij bent met je gewonnen candy, nogmaals heel veel knutselplezier ermee. Hij komt vandaag jouw kant op.En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer maar weer!