Je had me moeten zien, leek wel een reisleidster!

Zo hé hé eindelijk weer eventjes tijd gehad op een kaartje te maken, Nick is naar zijn vader en Dani is met zijn vrienden buiten dus Aniet had eventjes haar handjes vrij. En was er ook wel aan toe hoor, ja aan een beetje ontspanning dan bedoel ik. En zoals jullie weten ontspannen doe ik vooral door een kaartje te maken, even lekker je verstand op nul, nou ja dat is natuurlijk ook weer niet helemaal waar want zonder na te denken komt er ook niet veel op je kaartje ben ik bang. Tjonge, tjonge, wat een drukke en gespannen week heb ik achter de boeg zeg, ben blij dat het achter de rug is. In april gaan we met het werk verhuizen naar een nieuw Paleis van Justitie wat is gebouwd op een nieuw eiland op het IJ, genaamd Wester IJdock in Amsterdam. En wat was nu het geval, 4 weken geleden kreeg ik heel leuk te horen dat de president graag zijn installatie wou houden in het nieuwe pand en wel op 1 maart, gisteren dus. Hij was het eventjes vergeten te zeggen tegen Anietje terwijl ik altijd de hele organisatie van zo een installatie doe. En ik kan je zeggen daar komt heel wat bij kijken. Maar goed Aniet raakt niet zo snel in paniek, dus het was weer gaan met die banaan om alles te regelen, nou ging dat gelukkig allemaal wel vlot maar je moet weten ik was zelf nog maar een keertje in het nieuwe gebouw geweest. En iets organiseren in een gebouw dat je op je duimpje kent is toch heel iets anders dan in een gebouw waar je nog niet eens weet waar het toilet zit bij wijze van spreken. Dus gisteren op de grote spannende dag ben ik er al in de ochtend naartoe gegaan om eerst het gebouw maar eens te verkennen, mijn hemel wat is dat groot zeg, ik wist niet wat ik zag, met de nieuwjaarsreceptie heb ik alleen maar de lift, de kantine en mijn toekomstige kamer gezien maar nu heb ik werkelijk mijn oogjes uitgekeken, er zitten zelfs roltrappen in, hoe gek wil je het hebben. Nou daar ging Aniet dan het gebouw verkennen, geloof me binnen een mum van een tijd was ik al verdwaald en de bedoeling was dat ik die middag 150 mensen door een beveiligd gebied moest krijgen naar de plek waar de receptie plaats zou vinden, snap je mijn spanning nu. Dacht echt oh jeetje dit komt nooit goed hoe krijg ik het voor elkaar. Had al hele visioenen in mijn koppie, dat ik alle kanten op zou gaan met die hele meut achter me aan behalve de goede. Eerst de zittingszaal helemaal in orde gemaakt, ging op dat moment ook nog een cameraman van RTL 4 op zijn gemak staan filmen voor een paar shots in verband met het hoger beroep van Robert M. die volgende week begint, stond op dat moment echt wortel te schieten want die klok tikte lekker door, zegt die man ook nog u mag wel doorgaan hoor dan heb ik misschien een nog leuker beeld als er iemand aan de gang is, nou nee bedankt meneer, hahaha zie je me al staan voor de camera, dat is niets voor Aniet. Nu ik dit zo zit te tikken denk ik weer eens bij mezelf Aniet, Aniet hou je nu toch eens in met schrijven, het wordt zo weer een gigantisch lang verhaal, je kan het de bloggertjes toch niet aandoen om eerst een heel boek te laten lezen voordat ze bij het kaartje zijn, oh oh oh wat kost me dat toch altijd moeite. Maar goed zal toch nog maar even mijn verhaal afmaken, de mensen in de zittingszaal krijgen dat ging helemaal toppie maar ja aan de installatiezitting kwam na een uur ook weer een einde en toen kwam het moeilijkste stuk, nou lieve bloggertjes jullie hadden me moeten zien gaan, Aniet voorop met achter haar aan 150 mensen, voelde me net een reisleidster maar dan net eventjes anders, als ik achterom keek was het zo een koddig gezicht al die mensen achter je aan die blindelings op mij vertrouwden, en wat denk je we zijn niet verdwaald en uiteindelijk op de plek aangekomen waar de receptie plaats zou vinden, poehee wat viel er een last van me af, ik had het gered. Na veel complimenten in ontvangst te hebben genomen ging Aniet dan eindelijk om 19.00 uur moe maar voldaan naar huis ....... het was me het dagje wel! Nou hé hé we zijn eindelijk bij het kaartje beland, een verjaardagskaartje deze keer met een superschattige Tilda (met dank aan Thea waar ik dit afdrukje van gekregen heb) en let niet op de kleur bloemen die er zoals ik het nu bekijk helemaal niet zo mooi bijpassen, die ik mee wil laten doen aan de challenge van Een Hoop Inspiratie Challenge Blog.

Welkom Petra op mijn blog, leuk dat je volger bent geworden, helemaal gezellig weer. En hoe leuk is dat heb vandaag mijn blogrondje nog niet gemaakt en lees net in een mailtje van Jolanda dat ik de surprisecandy bij Astrid heb gewonnen, helemaal super, ben er nu al helemaal blij mee terwijl ik nog niet eens weet wat het is. Lieve bloggertjes weer bedankt voor de geweldige reacties op mijn roze/groen kaartje van woensdag, Aniet heeft weer supergenoten met de bekende glimlach op haar koppie. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes tot de volgende keer!