Kofferbakverkoop ach wie weet!

Ben ik me een partij blij dat je weer normaal op straat kan lopen omdat de sneeuw weg is, lees ik net dat er eind volgende week weer sneeuw verwacht wordt. Mehhhhh ik wil het niet, ik wil het niet, ik wil het niet, Aniet wil voorjaar ....... maar ja ik kan ook niet alles willen het is natuurlijk ook nog maar februari. Dan maar het voorjaar proberen te brengen in een kaartje, want wat kan een mens daar toch heerlijk vrolijk van worden, Aniet in ieder geval wel. Bij de challenge van Elke Kaart een Feestje moet je een doily gebruiken en die heeft Aniet genoeg in voorraad dus daar mee aan de slag gegaan gisteravond met op de achtergrond de kinderen van de Voice die hun longetjes uit hun lijf zongen, was weer super ontspannen dus. Heb deze digi al meerdere keren gebruikt maar ik vind hem toch een partij leuk dus die lieverd mocht nog eens van mij pronken op een kaartje. Oh oh oh wat hou ik toch van die zachte kleuren. Heb trouwens mijn daglamp weer gevonden op zolder, dik onder het stof maar hij doet zijn werk nog goed en wat werkt dat fijn zeg, hoef dan bij het kleuren niet eens meer mijn leesbrilletje meer op, supertof die lamp. Had ik nog overgehouden uit de tijd dat ik borduurde, ja ja dat heeft Aniet ook nog gedaan, en maar tellen, maar wat was dat ook altijd ontspannen zeg. Ben daar op een gegeven moment mee gestopt omdat ik met allemaal kunstwerkjes in huis zat en dacht tja en nu wat moet ik met al die borduurwerken, ophangen doe ik ze niet want er hangt al genoeg aan de muur en heb je wel eens een borduurwerk in laten lijsten, nou dan val je ook stijl achterover wat dat kost. Niet dat mijn kaartjes de deur uit vliegen, integendeel, en heb er volgens mij nu welgeteld 250 gemaakt waarvan er nog zeker 200 in mijn bezit zijn, maar staat in ieder geval wel heel vrolijk in mijn kaartenmolen en ze liggen in ieder geval niet in de kast te verstoffen zoals mijn borduurwerken. Mijn moeder zegt altijd jeetje Aniet wat moet je toch met al die kaarten, ach ja de lieve schat snapt niet wat voor ontspanning dat geeft het kaartjes maken, zij gaat liever elke week winkelen en zo heeft iedereen zijn manier van ontspannen toch, de een doet dit en de ander doet dat. Misschien moet ik toch maar een een keer naar zo'n kofferbakverkoop, daar kwam mijn nicht laatst mee, dat er eens in de zoveel tijd zoiets plaatsvindt hier vlakbij, ach zal wel zien wie weet doe ik dat wel eens een keer ..... maar of het verkoopt ik heb mijn twijfels! Maar zoals het gezegde luidt niet geprobeerd is altijd misgeschoten .... je weet maar nooit!

Welkom Antoinette op mijn blog, wat leuk dat je volger bent geworden, helemaal gezellig weer. Dank jullie wel weer lieve bloggertjes op de gave reacties op mijn blauw/bruine kaartje met de klok, wat heeft Aniet weer genoten, het glimlachje was weer goed aanwezig. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!