Oh hij gaat zomaar aan de wandel!

Eh hoe erg maar heb helemaal geen kaartje om te laten zien, heb al ruim 2 weken geen knutselspulletjes aangeraakt, ben nog zo druk met mijn bekkie dat ik er helemaal niet aan toekom maar heb nu vakantie dus wie weet. Het kriebelt wel hoor moet ik zeggen ..... Maar daar ik de vraag kreeg of het wel goed ging, werd het hoog tijd om wat van me te laten horen. Eh ja het gaat naar omstandigheden goed, en jippie de pippie ik heb mijn stem weer terug. Wat ben ik daar blij om want oh oh oh een kunstgebitje is vermoeiend maar ook nog zonder stem maakt het allemaal nog vermoeiender. Het is nog wel wennen hoor maar dat heeft zijn tijd nodig denk ik maar zo. En werkelijk dat wist ik helemaal niet dat je kaken zo snel slinken, echt joh niet normaal meer. Na een week begon vooral mijn ondergebit erg los te raken, dat is me toch een raar gevoel, probeer ik een ieniemienie stukje te eten en bem daar zat mijn ondergebit weer overdwars in mijn mond, wat voel je je dan ellendig, ik werd er in ieder geval niet vrolijker van, durfde bijna niets meer te eten. Ben dan ook met kleefpoeder gaan plakken en boven blijft het geweldig goed zitten op die manier maar onder wat een rampenplan zeg, je hoeft maar iets te eten en ja hoor daar gaat die weer aan de wandel. Dus gisteren de stoute schoenen aangetrokken en mijn tubetje kleefpasta gebruikt. Oké het zit iets vaster maar om nou te zeggen goh dat maakt me een stukkie zekerder nou nee dat ook weer niet. Ben verleden week weer begonnen te werken en oh wat ging ik met een knoop in mijn buik naar het werk, was zo bang dat het gebit eruit zou vallen, heb dan ook maar amper gegeten en wat ik at deed ik heel voorzichtig (hahahaha alsof het anders kan) en dan ging ik weer met mijn tasje naar het invalidentoilet, je zal nu denken eh Anita waarom het invalidentoilet je bent met een kunstgebit toch niet invalide, eh nee dat ben ik ook niet maar daar kan de deur op slot zodat er niemand binnen kan komen en in de damestoilet kunnen alleen de 2 toiletten op slot, zie je me al staan als ik me tandjes aan het schoonmaken ben en er komt iemand binnen. Nou nee lijkt me geen strak plan, ik maak er geen geheim van dat ik een kunstgebit heb maar om het nou zo open en bloot te laten zien dat gaat me een stapje te ver. Denk dat als iemand mij toch zou zien zonder tandjes mij nooit meer aan kan kijken zonder in de lach te schieten :-) want wat blijft dat erg om te zien. Lachen joh ik heb op Youtube filmpjes ontdekt van een aantal vrouwen uit Amerika die van het begin tot bijvoorbeeld een jaar later een aantal filmpjes laten zien hoe het hun vergaat met hun neptandjes. Oh wat is dat geweldig om te zien, zo herkenbaar, begon nog net niet tegen hun te roepen oh ja dat heb ik ook .... ach ja over een aantal weken weet ik misschien wel niet beter, oh echt hoe fijn zal dat zijn want misschien ben ik een watje maar het beheerst toch wel ietwat mijn leventje momenteel hoor, ik sta op en het eerste waar ik aan denk is kunstgebit en als ik ga slapen denk ik nog steeds aan kunstgebit ....... en tja omdat ik geen kaartje heb om te laten zien heb ik maar eens wat uit de oude doos getoverd, jaren geleden had ik ook een blog maar dat ging niet over kaartjes maken maar over mijn leventje met mijn kanjertjes en maakte daar ook af en toe een soort "fotostripverhaaltjes" voor en dit is er eentje van .... hoop echt snel weer een kaart te kunnen laten zien

Welkom Marja en Jacqueline op mijn blog, superleuk dat jullie volgers zijn geworden, helemaal gezellig weer. Bedankt voor al jullie lieve reacties, daar kan ik zo van genieten en gelukkig weer met het bekende glimlachje van oor tot oor. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!