Heb er gewoon spierpijn van!

Vandaag begint er weer een nieuwe challenge bij de NKU. Deze keer heb ik de sketch gemaakt en we willen graag stippen en strepen zien. Nou stippen genoeg op mijn kaartje als ik het zo bekijk, ga je ook even kijken wat mijn teammaatjes hebben gemaakt, de kaartjes zijn weer stuk voor stuk prachtig. Er zijn weer superleuke prijzen te winnen en je hebt de tijd tot 17 april 2014 19.00 uur. Ben benieuwd wat voor moois we allemaal gaan zien, telkens weer genieten. Heb je tijd en zin doe je dan gezellig mee?

En dit is de sketch

Nou ben donderdagochtend met Nick bij de poep-plas-poli (kwam er trouwens achter dat ze het ook Popla-poli noemen, klinkt toch iets leuker niet) geweest hoor, een hele onderneming weer al zeg ik het zelf. Pfff heb er gewoon spierpijn van. De hele ochtend geweest maar hebben ze het doel bereikt wat ze wilden bereiken, eh nee helaas niet. Het was dus de bedoeling dat Nick als hij moest plassen op een speciale postoel ging zitten en dan werd zijn plas opgevangen in een soort trechter. Als hij aan het plassen was kon de dokter op de computer kijken hoeveel en hoe hij plaste. En na iedere plas moest een echo van zijn buik (blaas) gemaakt worden. Klinkt allemaal super interessant maar dan moet het wel werken en helaas dat deed het niet. Nick moest zijn luier gewoon aanhouden, tja wat doe je dan, dan laat je het toch lekker lopen in je luier en oké hij ging wel af en toe naar de interessante postoel maar om nou te zeggen dat meneertje heerlijk zat te plassen nou nee dat nou weer niet, een paar druppeltjes en dan hield het op. En als hij daarmee klaar was liep hij naar de dokter en zei tegen haar: "Zo klaar, nu huis". Ja slimkeesje dacht als ik er maar op ga zitten dan kunnen we eindelijk naar huis, maar dat feest ging telkens niet door. Op een gegeven moment was hij het zo zat dat hij mams weer aardig op de proef ging stellen en vloog er telkens vandoor, je had me moeten zien rennen door de gangen van het ziekenhuis achter hem aan, normaal is meneertje al moe als hij naar het einde van de straat moet lopen, maar als hij het op het rennen zet nou berg je maar dan moet je goed je best doen hoor om hem bij te houden. Hield mijn hart vast, hij liep bijna oude mensen met stokken omver, ging behandelkamers in .... het zweet liep over mijn rug. Heb er nu nog spierpijn van, ook omdat ik hem een stuk getild heb, nou dat kan ik beter maar niet meer doen want hij is me toch loodzwaar hoe klein hij ook is, ja niet dat hij tonnetje rond is hoor maar hij geeft nou niet bepaald mee. Op een gegeven moment gesproken met de dokter en zij zei ook dat dit zo moeilijk is om te meten dat er toch iets anders gevonden moet worden zodat ze het wel kunnen meten, maar daar krijg ik nog een afspraak voor, moet nu allemaal meegekregen lijsten gaan bijhouden voor zowel overdag als de nacht .... wordt dus vervolgd. Wat heb ik weer genoten van de supergave reacties op mijn vorige kaartje, helemaal leuk. Dank jullie wel. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!