3 september 2012

Hellupie, Nick was vanmorgen spoorloos!

Nou de eerste schoolochtend begon hier iets anders dan verwacht, wat een soap, je verzint het niet wat er is gebeurd. Moet het even kwijt hoor, ben er nog een beetje van slag van hahaha. Ja nu kan ik weer lachen maar vanmorgen echt niet. Ikzelf ga om half 7 de deur uit om naar mijn werk te gaan en mijn vader zorgt er dan voor dat Nick op het busje wordt gezet. Verleden week was de nieuwe vaste chauffeur langs geweest om kennis te maken en die vertelde mij dat hij dinsdags zou beginnen en dat er maandag een andere chauffeur zou rijden. Dus dat had ik mijn vader verteld, belt mijn vader mij om 7.45 uur op met de mededeling: “Nou Nick is opgehaald hoor maar was wel vreemd want het was een zwarte bus met gele blokjes en er stond mijn bus op en Jack zat er niet maar een ander jongetje en de chauffeur zei ik ga nu 4 kinderen in Amstelveen halen.” Dacht toen al bij mezelf wat vreemd zeg, Amstelveen dat zit toch helemaal niet in de route van Nick, maar goed dat kan en stapte intussen over op de tram. Weer mijn telefoon met in het beeldscherm papa, dus ik neem op en zeg hoi pap wat is er, krijg ik een hele andere stem aan de telefoon en wel van de vaste chauffeur die dinsdags zou beginnen en vertelde mij oh jeetje ik begrijp van uw vader dat Nick in een andere bus zit, maar dat kan helemaal niet want Nick zit op mijn route, nou toen kreeg ik al een beetje benauwd, heb hem het nummer van de school gegeven en hij zou daar naartoe bellen. Je begrijpt dat ik niet lekker aankwam op mijn werk. Heb het uitgehouden tot 8.45 uur en heb toen school gebeld of Nick al was aangekomen maar nee dat was hij nog niet, ze zouden het goed in de gaten houden en mij bellen als hij er zou zijn. Nou 9.00 uur nog geen telefoon, 9.30 uur nog geen telefoon, ik hield het niet meer, dus maar weer bellen en het antwoord was nee hij is er nog steeds niet en dat zij nu alle scholen in de regio (Amsterdam, Haarlem, Utrecht, Noordwijk etc), alle dagcentra in de regio, alle taxibedrijven aan het bellen waren maar nul op rekest, nergens een Nick gevonden. Nou jullie willen niet weten hoe ik me toen voelde, kreeg helemaal home alone-beelden voor me en dan mijn Nick die totaal geen gevaar ziet, ik zag al de ergste dingen gebeuren in mijn koppie.  Zij zouden mij weer bellen als ze meer wisten, 10.15 uur mijn mobiel gaat, in beeld zie ik staan school Nick, dus ik pak op en dacht dat ze me goed nieuws zouden brengen, maar helaas ze wisten het nu ook niet meer en waren toch ook lichtelijk in paniek geraakt en ze hadden de politie ingeschakeld, nou toen zakte de grond helemaal onder mijn voeten weg, ik moest precies aangeven wat Nick aanhad, de politie had al foto’s op school gehaald en ze zouden naar mijn huis gaan, dus op mijn werk werd ik naar huis gestuurd, stond ik met mijn jas aan belt mijn vader op “Jippie Nick is terecht, en weet je waar hij zit hij zit in Huizen op een speciale school.” Mijn vader is 76 maar gelukkig toch nog wel goed van geest want die dacht op een gegeven moment oh jeetje het zal toch niet de bedoeling zijn geweest dat die chauffeur dat meisje van een stuk verder in de straat op moest halen en is naar dat adres gegaan, maar dat meisje zat gewoon thuis want die school was vandaag nog niet begonnen, maar die moeder was zo aardig om naar die school te bellen en waarempel zegt die juf (die heel toevallig aanwezig was) bedoel je soms een jongetje die Nick heet , ja die is hier er stond opeens een chauffeur hier met Nick aan zijn hand en dat er iets ergs was gebeurd omdat hij een jongetje in de bus had en hij wist niet op welke school hij hoort (ja dit verzin je toch niet) en Nick daar achtergelaten bij die juf in Huizen (ja achteraf denk je had Nick even terug naar huis gebracht, maar goed die man was ook helemaal van slag natuurlijk). Maar toen stond die juf daar met een vreemd kind waarvan ze totaal niet wist wie hij was, en heel dom van mij misschien maar alleen zijn naam staat in zijn kleren en schriftje omdat je toch van dit scenario niet uitgaat. Maar door de helderheid van mijn vader gelukkig Nick gevonden. Maar hoe krijg je Nick weer naar huis of naar zijn school in Hoofddorp, mijn vader heeft de gemeente gebeld en het taxibedrijf en diezelfde man is Nick toen weer gaan halen en naar zijn eigen school in Hoofddorp gebracht (toen was het al bijna 12.00 uur), heb Nick nog even aan de telefoon gehad en die zei in zijn eigen taaltje: he mafa, Anna is er der niet (dat is zijn vriendinnetje op school), nee dat is niet zo gek als je op een hele andere school zit, de arme schat. De school van Nick belde toen Nick weer op zijn eigen school was aangekomen en ze waren van plan die chauffeur eventjes aan te pakken maar toen ze hem zagen konden ze dat toch maar niet, het bleek een Surinaamse man te zijn die in plaats van een bruine gelaatskleur helemaal wit zag, hij vertelde dat hem dit nog nooit overkomen was, maar dat hij zo aardig werd ontvangen door die man met dat jongetje (mijn vader en Nick) dat hij hem zonder het na te kijken op de lijst gewoon meegenomen heeft, was trouwens ook een heel ander taxibedrijf dan die normaal gesproken Nick rijdt, een heel ongelukkige samenloop van omstandigheden dus. Maar goed het is allemaal goed afgelopen maar dit hoop ik toch nooit meer mee te maken wat een schrik zeg pfffffff. Vandaar vandaag even geen kaartje maar even een scraplayout uit de oude doos, dat deed ik ongeveer 6 jaar geleden en heb boeken vol van mijn kanjers, alleen nu willen ze niet zo graag meer op de foto dus valt er weinig te scrappen. En gelukkig heeft Nick er weinig van overgehouden want die lachte vanavond weer als vanouds, mijn lekkere kereltje. Sorry dat ik jullie lastig val met zo’n lang verhaal, maar moest het even kwijt hoor …….

35 opmerkingen:

  1. pfffffffffffffff wat een dag heb jij achter de rug zeg......
    Gelukkig is alles goed afgelopen met Nick.


    Groetjes Nelly

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh meid toch!! Wat een schrik!! Je zult wel echt helemaal van slag geweest zijn. Angstig als je niet weet war je kind zit! En wat goed van je vader dat hij zo rustig is gebleven en zo slim om naar dat meisje te lopen in de straat! Je hebt toch wel een gebakje gegeten om het te vieren dat het goed is afgelopen, he?? Je hebt genoeg calorieën verbruikt door al de emoties! (Je weet volgens mij dat ik het heel goed begrijp, als moeder??)
    Ik wou dat ik even bij je om een hoekje kon piepen, even fysiek delen, jij je verhaal doen met een bakje koffie erbij. Maar aan de andere kant van het beeldscherm leef ik niet minder mee, hoor!
    Liefs en geef Nick en knuffel van me!

    GerJanne

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jeetje, wat een eng verhaal! En dat het ook zo lang duurde, getver wat een spanning. Pff... wat fijn dat het goed is afgelopen. Vooral niet denken aan allerlei doemscenario's, maar je knul even een lekkere knuffel geven en in je handjes knijpen dat het goed is afgelopen. Aan de foto's te zien is het een heerlijk ventje (ik werk ook met kids met het syndroom van down :) ), fijn dat hij al weer lekker aan het lachen was. Zal voor hem ook wel ff gek zijn geweest. Ff nog wat ontspannends doen voor het slapen gaan, anders ga je het s nachts straks allemaal verwerken!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een verhaal zeg. Jeetje mina ik zou ook in alle staten zijn zeg. Wat zul jij ongerust zijn geweest!
    Gelukkig is alles goed afgelopen.
    liefs Tessa & Anke

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Jeetje Anita, wat een verhaal en wat moeten jullie je rot gevoeld hebben.De paniek in je buik, een spanned verhaal en gelukkig met een mooie afloop maar toch........zulke avonturen maakt niemand graag mee. Complimenten aan je vader, wat een helderheid van geest!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oh meid, wat een verhaal! Het zal je maar overkomen! Ik kan me best voorstellen dat je bijna door het lint ging van de stress. Gelukkig is alles goed afgelopen en zullen jullie je dit voorval nog lang herinneren. Maar goed dat je papa nog zo fris is! Leuke lay-out laat je ons zien Anita!
    Liefs
    Christine

    BeantwoordenVerwijderen
  7. O nee toch, wat zul je in angst hebben gezeten, meid toch! Gelukkig maar dat Nick er niet zozeer de ellende van inziet en er geen nare gevolgen van heeft over gehouden.

    De scrapbookpagina's kan ik me nog goed herinneren van je vorige blog. Ze blijven leuk!

    groetjes van Ank

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hoi Anita,

    Wat een toestand zeg,wat zul jij in je piepzak hebben gezeten...gelukkig is alles weer in orde gekomen en ..wat mooi die foto's van Nick, het is echt een schatje...

    lieve groetjes Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  9. je bent door een hel gegaan, dat je zo iets moet meemaken, je vertrouwd toch je kind aan een ander toe en dan gebeurd er dit. durf je hem nu nog wel meetegeven .ik zou er eens goed over nadenken .
    liefs Rianne

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Anoniem21:57

    Wat een toestanden!
    Gelukkig is alles goed verlopen en heb je hem weer lekker thuis!
    Mooie foto's van Nick.

    Groetjes van Inge

    BeantwoordenVerwijderen
  11. wat een verhaal zeg; gelukkig is het allemaal goed afgelopen.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Via via kwam ik op je blog en lees daar je verhaal, gelukkig is het er èèn met een goede afloop, maar ik kan me voorstellen dat je benauwde uurtjes gehad hebt, ik las ergens dat je een candy gewonnen hebt, gefeliciteer gr. Janny

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat heb jij een mooie zoon! Prachtige kerel, gelukkig is het goed afgelopen, geef hemmaar een extra knuffel en zeg maar: die is van Coby omdat ook zij blij is dat je weer lekker thuis bent!
    groetjes Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hoi Anita, wat een vreselijk toestand.
    Ik kan me heel goed voorstellen dat je in de rats gezetten heb.En dat je nauwelijks je gedachten bij je werk kon houden en van alles door je hoofd gaat.Je valt mij niet lastig met je verhaal. Ik lees en leef met je mee.Geef je jongens dikke knuffels. Dan merken ze heel goed dat je ziels van hun houdt. Complimenten aan je vader. Ook hij verdient een dikke knuffel.
    Gr. Anja

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Hoi Anita

    Nou deze eerste schooldag van Nick vergeet je nooit meer. Ik begrijp helemaal hoe je je voelde, ik zou helemaal in paniek raken. Gelukkig is het goed afgelopen en knap dat je vader zo rustig bleef. Je zal hem heel stevig geknuffeld hebben toen je hem weer zag.. Deacon word ook altijd door een taxibusje opgehaald en daarmee hebben we ook al het nodige meegemaakt maar nog nooit zoiets.
    En wat is Nick een schatje, de L.O. is prachtig. Ik hoop dat je goed kan slapen na deze zware dag. Tot snel.

    Lieve groetjes
    Danoesja

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Goh, dat is niet een al te beste manier om de week te beginnen! Maar gelukkig een happy end, en is je kereltje toch nog op de juiste plek terrecht gekomen. De LO is erg leuk.

    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Wat een zware dag heb je gehad, ik ben ontzettend blij voor je dat het allemaal goed is afgelopen.

    Groetjes Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Wat fijn dat alles goed is gekomen! Ik snap wel dat je hoofd niet naar het maken van kaarten staat, wat zul je een spanning hebben gehad zeg! Groetjes, Cindy

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Jeetje Anita het lijkt wel een ontvoerings film, wat zal jij en je vader in spanning hebben gezeten, fijn dat alles toch weer op zijn pootjes is terecht gekomen gelukkig maar.
    Je scrap layout is prachtig liefs Ghea

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Jeetje Anita, ik kan me heel goed voorstellen dat je hart in je strot zat. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen en is Nick weer op de goede school terecht gekomen en dat alles goed is afgelopen.
    En dat je je verhaal kwijt wilt, is ook heel logisch. Ik denk dat ik net als iedereen alleen maar met je mee leef.

    Liefs, Shirley

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Tjonge,dat was even eng,ben je zomaar je kind kwijt.Ik kan me voorstellen dat je het niet meer had,waar moet je hem ook zoeken.
    Gelukkig is hij weer boven water,maar ik denk dat je morgen wel even extra checkt of het wel goed komt.

    Groetjes Elly

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Hoi Anita
    Denk je dat Nick er zelf last van heeft gehad?
    Wat een verhaal zeg,hoe kan zoiets nu gebeuren hè.Gelukkig is hij weer terecht,wat zal jij geschrokken zijn.Je moet het voorval maar zo snel mogelijk vergeten
    Lieve groetjes Corrie

    BeantwoordenVerwijderen
  23. wat een verhaal, het zweet breekt me gewoon uit ! ik zou al m'n werk in de steek gelaten hebben en gaan zoeken brrrrrr,
    gelukkig is het goed afgelopen en inderdaad, in onze kids hun boekentas staat hun naam adres en tel. nr. ook al zijn ze 9; 13 en 15, want je weet maar nooit ! =)
    vandaag rustig bekomen hoor !
    grtjs, martina
    x

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Anita wat een verhaal zeg, wat zul jij ontzettend ongerust zijn geweest, en ook je vader. Hopelijk gaat het nu weer met je en gelukkig is alles goed gekomen zeg.
    Je weet op zo'n moment echt niet wat je dan moet doen en waar je kan gaan zoeken.
    Hopelijk goed kunnen slapen en groeten Lenie

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Gelukkig is alles weer goed gekomen.
    Vergeet het maar weer vlug.
    Liefs, Marianne

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Jeetje, wat een nachtmerrie moet dat zijn geweest. Gelukkig dat het toch goed is gekomen, maar ik kan me de paniek goed voorstellen.
    Liefs,
    Marianne

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Wow wat heftig, snap heel goed dat je je enorm veel zorgen maakt. Maar gelukkig is wel weer goed gekomen.
    Dikke knuffel voor de schrik
    liefs Fenneke

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Anoniem12:31

    Zo dat is heftig Anita,ja dan heb je even grote schrik.Gelukkig is alles weer op de rails gekomen.Groetjes Joke

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Jeetje Anita
    wat een verhaal zeg,ik kan me goed voorstellen dat je de schrik behoorlijk te pakken had.

    Geweldig leuke lay out, wat een heerlijk lache bekkie, super leuke foto's

    Liefs Corrie



    BeantwoordenVerwijderen
  30. Oh meid, wat een verhaal! Kan me voorstellen dat je in de zenuwen zat. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen en is er ook goed voor hem gezorgd. Maar je zult wel doodmoe geweest zijn van de spanning!

    BeantwoordenVerwijderen
  31. Vergeet ik bijna je LO! Hij is super, zo lekker vrolijk en wat een heerlijk ventje!

    BeantwoordenVerwijderen
  32. De vrees van elke ouder.....gelukkig is het goed afgelopen en kan je er nu ws om lachen!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  33. Jeetje Anita,wat zal jij geschrokken zijn,en je vader helemaal.
    Wat goed dat hij aan dat meisje dacht.
    Meis wat een verhaal,het is net een flim waar je in zit.
    Maar voor het zelfde geld ziet je je kind nooit meer terug.

    Sterkte verder.
    Liefs Riet.

    BeantwoordenVerwijderen
  34. Jeetje Anita, kan me voorstellen dat jullie je rot geschrokken zijn. Ppff de schrik zal nog wel een poosje in je benen blijven zitten. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen.
    Enne...leuk lootje trouwens!

    BeantwoordenVerwijderen
  35. Oh wat een verschrikking om mee te maken Anita! Gelukkig is alles goed afgelopen maar wat zal je in angst hebben gezeten!! Gelukkig is Nick er vrolijk onder gebleven.
    Ook een mooie LO. groetjes, Marlies

    BeantwoordenVerwijderen

Hallo daar aan de andere kant van het beeldscherm, wat leuk dat je een bezoekje hebt gebracht en een reactie hebt achtergelaten, ik lees ze altijd met een glimlach op mijn gezicht. Bedankt. Liefs van Anita