tag:blogger.com,1999:blog-20190192995535292522024-03-15T08:27:43.468+01:00Anita en haar kaartenHallo daar aan de andere kant van het beeldscherm, wat leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog. Je kunt hier mijn zelfgemaakte kaarten vinden en als je het leuk vindt, kom gerust nog eens langs, lijkt me helemaal gezellig! Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.comBlogger453125tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-12325694334940837212015-01-04T12:03:00.000+01:002015-01-04T12:18:14.317+01:00Ja ja, we hebben de krant gehaald!<div style="text-align: center;">
Als eerste voor iedereen een super 2015 toegewenst vol met geluk, liefde en niet te vergeten goede gezondheid. Hoop dat jullie de feestdagen goed zijn doorgekomen. Wij in ieder geval wel. En hoe gaat het hier ....... de laatste bloeduitslagen van Nick zagen er wat Nick betreft mooi uit volgens de dokters en blijft het zo te zien stabiel en gaan de waardes niet nog meer achteruit, hoe fijn is dat om te horen zo vlak voor de feestdagen. Het ziet er dus naar uit dat het doorsnijden van de kringspier helpt en dat zijn urine constant afgevoerd wordt zonder weer de kans te krijgen om terug te stromen naar zijn nieren. Oh laten we toch hopen dat het dialyseren op deze manier nog wat uitgesteld kan worden en dat 2015 een wat rustiger jaar mag worden. Want 2014 was nou niet bepaald een jaar waar ik met plezier aan terug denk. Wat was (en is) het toch allemaal zwaar. Het verzorgen van de PEG-sonde gaat me ook gelukkig goed af want oh oh oh wat vond ik dat toch een eng idee om dagelijks dat slangetje bij Nick in zijn buik te duwen en draaien om er voor te zorgen dat het niet vast groeit, maar daar komt die weer men lijdt het meest door het lijden wat men vreest, als je er eenmaal aan gewend bent gaat dat bijna vanzelf en Nick die laat het gelukkig toe dat ik het doe. Sterker nog 2 x is de thuiszorg geweest om het te doen, nou vergeet het maar, meneertje moest daar niets van weten en na ruim 1 uur proberen was het eindresultaat dat ik het zelf zat te doen, 1 keer onder de tafel en 1 x in de wc als zij maar uit de buurt waren, wat is het toch een apart ventje hahaha. Voordeel hiervan was natuurlijk wel dat ik het meteen onder de knie had. Probeer nog steeds wat balans te vinden in mijn koppie maar dat valt nog niet mee. Daarom ben ik (ook op advies) zoals je weet aan het kleuren geslagen in de schaarse vrije momentjes die ik heb om zo even de gedachten te verzetten en ook al heb ik daar niet veel tijd voor het helpt echt, helemaal verdiept in je kleurplaat en gaan met die banaan. Het maakt me echt rustiger en geeft ontspanning in mijn hoofd. Dit kan ik als Nick eindelijk slaapt om een uur of 10 's-avonds nog eventjes oppakken, ook al is het dan maar een half uurtje zonder dat ik al mijn kistjes tevoorschijn moet toveren voordat ik kan beginnen zoals bij mijn kaartjes maken. Je pakt je plaat en kleurtjes en je kan aan de slag. Even voor het slapen gaan je hoofd proberen leeg te maken. Hier een paar van mijn ingekleurde werkjes .........</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFzrXnH1dQaIrY_sozvtBgpyJFVT_G0eOWRMYtq-lhNqX5KWU7DtIOl9ZjW4dCdK8AGKYtnLtRO1KQ7jtonBLk7LBDUdO_-kzlgXFnBFUSIYYrPInXmytV93ZOHPqD3NJ15QKRPackbt8Z/s1600/P1140962.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFzrXnH1dQaIrY_sozvtBgpyJFVT_G0eOWRMYtq-lhNqX5KWU7DtIOl9ZjW4dCdK8AGKYtnLtRO1KQ7jtonBLk7LBDUdO_-kzlgXFnBFUSIYYrPInXmytV93ZOHPqD3NJ15QKRPackbt8Z/s1600/P1140962.JPG" height="400" width="355" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiD1YqeF3wHOSS_99FdMRh47ns_LVmmRvGBhOMmrv1UGYtMw7urGLYWyjnPxD202N2CJzgEkYoismEc_eHLDOeCg82bdQ4uLvM0o2Zx6Mas36c9jhv3kJ62ckfZjvcVicX55s6wtjaAgW0/s1600/P1150024.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiD1YqeF3wHOSS_99FdMRh47ns_LVmmRvGBhOMmrv1UGYtMw7urGLYWyjnPxD202N2CJzgEkYoismEc_eHLDOeCg82bdQ4uLvM0o2Zx6Mas36c9jhv3kJ62ckfZjvcVicX55s6wtjaAgW0/s1600/P1150024.JPG" height="400" width="325" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRLtIJNRCM7EHlhBh0RqC2o7_nqxiLMSILeXC_rWWHjpbnjhwSNkaWvJM3G6dBKGG12MD2ch8E3FiL7ySO8_CEFY0HthmGierwZ9SL_woxX_2TTEDcqbFrpNlvRUXO5F3Bv1ViUoHmRZMG/s1600/3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRLtIJNRCM7EHlhBh0RqC2o7_nqxiLMSILeXC_rWWHjpbnjhwSNkaWvJM3G6dBKGG12MD2ch8E3FiL7ySO8_CEFY0HthmGierwZ9SL_woxX_2TTEDcqbFrpNlvRUXO5F3Bv1ViUoHmRZMG/s1600/3.jpg" height="392" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAm7-sdABu5GAAzWx8WpilMVEzQcSrXvzFMGvt86Q1ccV2m8CinD2Uyk2gdj_TJq_Q-_bAma_Fk2I7vulZ6XmOciG2PHIn5UdU53HgZQ6yZKlxo10h3j2RU_mv99GTqLKGt8TflBUgxwj8/s1600/P1150054.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAm7-sdABu5GAAzWx8WpilMVEzQcSrXvzFMGvt86Q1ccV2m8CinD2Uyk2gdj_TJq_Q-_bAma_Fk2I7vulZ6XmOciG2PHIn5UdU53HgZQ6yZKlxo10h3j2RU_mv99GTqLKGt8TflBUgxwj8/s1600/P1150054.JPG" height="400" width="310" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3PiZOaKDDqtxYKNQTNrOonJcrZNP0hnd6gjh-hSLmp3F7lBexgQLnA-Nqr9_rhIv6Keq87EOPLbxPG-lYu28cmIp95Xu8Q5kFiUIkoJtuWQOLo5mlnXFohbaEF8ybE1EO1b3LyFBsKEHj/s1600/P1150059.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3PiZOaKDDqtxYKNQTNrOonJcrZNP0hnd6gjh-hSLmp3F7lBexgQLnA-Nqr9_rhIv6Keq87EOPLbxPG-lYu28cmIp95Xu8Q5kFiUIkoJtuWQOLo5mlnXFohbaEF8ybE1EO1b3LyFBsKEHj/s1600/P1150059.JPG" height="400" width="283" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCpn766TZDXOseIpQktasV_MYJha9t_VpGqiIxwb42pvw5d1WXb01Ux27IPhP2bIdbUB0U6YS-36DY37C3Okdu4ZO9dx5S6qY32PaZCz0F2338VasDnU6Wkb2_D4wmOn8Ds457sRJbCH3a/s1600/P1150036.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCpn766TZDXOseIpQktasV_MYJha9t_VpGqiIxwb42pvw5d1WXb01Ux27IPhP2bIdbUB0U6YS-36DY37C3Okdu4ZO9dx5S6qY32PaZCz0F2338VasDnU6Wkb2_D4wmOn8Ds457sRJbCH3a/s1600/P1150036.JPG" height="392" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
En hoe leuk is dat, ik kreeg via mijn collega Janneke onderstaande foto opgestuurd, want ja ja Nick en ik hebben als bruidspaar de krant gehaald (het Noord Hollands Dagblad). Dat is toch te grappig voor woorden, die dag was echt het hoogtepunt van het jaar, wat denk ik daar toch met veel plezier aan terug, Stichting De Opkikker ik hoop dat jullie nog veel meer gezinnen zo'n onvergetelijke dag mogen bezorgen!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjG30fanqfKtcvbpfQ9Qz8cWzCUvUTtOuLhn0YrnTv5EipznZ5n6EV_gaKiQfAagFUfrheuoMq6gqlu6-0FR9bF9VaN2xfNYMFzhEDOlvBB308MGVt5UvzAuN7ID2OmSHJ6EZ2ijmnz_tyh/s1600/10349132_875995215768088_3973316663193047634_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjG30fanqfKtcvbpfQ9Qz8cWzCUvUTtOuLhn0YrnTv5EipznZ5n6EV_gaKiQfAagFUfrheuoMq6gqlu6-0FR9bF9VaN2xfNYMFzhEDOlvBB308MGVt5UvzAuN7ID2OmSHJ6EZ2ijmnz_tyh/s1600/10349132_875995215768088_3973316663193047634_n.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com89tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-41277625806460166682014-12-17T20:12:00.002+01:002014-12-17T20:12:16.834+01:00Hoe gaaf, ben gisteren getrouwd met mijn zoon!<div style="text-align: center;">
Oh, oh, oh ik loop hier weer aardig achter besef ik me. Hoe is het hier, de operatie is achter de rug en goed gegaan gelukkig, Nick heeft zijn grote helden Ernst en Bobbie ontmoet in het AMC, weet je nog zijn meet and greet, en als uitsmijter zijn we ook nog eens getrouwd gisteren, hoe gaaf is dat, Nick zijn wens is in vervulling gegaan, na elke dag op zijn knietjes gaan om mij ten huwelijk te vragen is het gisteren dan eindelijk uitgekomen, wat was het een geweldige ervaring, hij (en ik ook) heeft er zo van genoten. Hij glunderde van oor tot oor, zo lief. Kijk maar hieronder, daar smelt je toch van.</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<strong>16 december 2014</strong></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Het was zo ontzettend leuk om mee te maken. Dankzij de Stichting De Opkikker is Nick zijn wens uitgekomen, namelijk trouwen met zijn mama. En werkelijk wat hadden ze dat geweldig goed tot in de puntjes georganiseerd. Het ontbrak aan helemaal niets. De hele dag was zo goed geregeld. Sharon en Marja, de vrijwilligers die onze dag georganiseerd hebben, wat zijn dat twee toppertjes. Zonder hun had dit nooit plaatsgevonden, een dag om nooit meer te vergeten. Zelfs de trouwringen, trouwboekje, ambtenaar van de burgerlijke stand, fotograaf van de krant, rode loper, zangeres en keybordspeler, champagne, bruidstaart en gasten ontbraken niet. En hoe gaaf we zijn in een limousine naar de trouwlocatie gebracht, de Zaanse Schans. Als ik nog aan gisteren denk, verschijnt er vanzelf een glimlach op mijn koppie. Wat ik ook niet wist is dat ze hadden geregeld dat mijn ouders de hele dag met ons mee mochten, zo gezellig, mams en ik werden bij een kapper afgezet die onze haren heeft gestyled, daarna lekker lunchen en toen naar een professionele fotostudio waar er foto's van ons zijn gemaakt. En Nick wat heeft die staan poseren hahaha, hij vond het geweldig en toen kwam de vraag Nick hoe zal je het vinden om vandaag met mama te trouwen, wou dat je erbij was om het antwoord van Nick te kunnen hebben gezien, dat is niet uit te leggen op papier maar dat koppie was onbetaalbaar. Hij begon te glunderen en die lach is niet meer van zijn koppie gegaan totdat het afgelopen was, alleen dat al was geweldig. Zie hieronder een aantal foto's</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSXwAoIyOqznMgpcT4fZn418StscBrD2sGEUj0acAZv-WsB9LmKJAjkwG6W0eopftzVIHawqLGvsxqxGUznXBwFAJILF5zjb3gL3puXDrCECYi-VU5T4IGIReFe1deubNDs0BNf4kg6-wb/s1600/P10102502.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSXwAoIyOqznMgpcT4fZn418StscBrD2sGEUj0acAZv-WsB9LmKJAjkwG6W0eopftzVIHawqLGvsxqxGUznXBwFAJILF5zjb3gL3puXDrCECYi-VU5T4IGIReFe1deubNDs0BNf4kg6-wb/s1600/P10102502.jpg" height="282" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv1ySjW10pduCcQ1PqhygtqrIYewVrNamTZGFeXJ30YC6uk6C75zIZrnQKBCXO7gdNcB1DatFMspk3oMa5wTkBqk4kFrAHSlKUj2iPVc_YbXf7fdff5GyHCPaKCt14TIHaFwtXULuKT9fo/s1600/P10102513.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv1ySjW10pduCcQ1PqhygtqrIYewVrNamTZGFeXJ30YC6uk6C75zIZrnQKBCXO7gdNcB1DatFMspk3oMa5wTkBqk4kFrAHSlKUj2iPVc_YbXf7fdff5GyHCPaKCt14TIHaFwtXULuKT9fo/s1600/P10102513.jpg" height="320" width="211" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRpcDNEAfqnMOXxpiXR4nPLTdwnsHM70yE4zeclmfboRevqH6wqxTuA6Y3yqu6rehOyoMs_RQcyO_8VzfLcQeHrTdk_qhcCchWfedn5m9qkAxk4FTMFMeA6UaMX9a0VJWMFgG5hjiduu0w/s1600/P10102522.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRpcDNEAfqnMOXxpiXR4nPLTdwnsHM70yE4zeclmfboRevqH6wqxTuA6Y3yqu6rehOyoMs_RQcyO_8VzfLcQeHrTdk_qhcCchWfedn5m9qkAxk4FTMFMeA6UaMX9a0VJWMFgG5hjiduu0w/s1600/P10102522.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguKDm9jUDHxlt6QC31k6HGwz5oMCIfzoHgaH9gaUoOa0XVg-WFguPeVKrman60bGE6El4H0bJa2skX_DDqV2XytVVy9P70uNSM5HtC19T4ElL2L0AfYK0ODt-umRYVqIlvKE_Cx0nSyB5C/s1600/P1010245+(2).JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguKDm9jUDHxlt6QC31k6HGwz5oMCIfzoHgaH9gaUoOa0XVg-WFguPeVKrman60bGE6El4H0bJa2skX_DDqV2XytVVy9P70uNSM5HtC19T4ElL2L0AfYK0ODt-umRYVqIlvKE_Cx0nSyB5C/s1600/P1010245+(2).JPG" height="320" width="249" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
En Dani die heeft het nog tegoed, ze hadden geregeld dat hij mocht zeevissen, maar daar gisteren nogal ruig weer werd voorspeld kon dat helaas niet doorgaan maar gelukkig mag hij dit nu op een andere dag doen samen met een vriend. Want tja er is maar 1 ding wat Dani graag doet en dat is vissen, geef hem een hengel en hij is het gelukkigste kind ter wereld. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<strong>5 december 2014</strong></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
En hoe was het gisteren, in één woord GEWELDIG, wat heeft Nick ervan genoten, het was echt zijn moment. Van het begin tot het eind heeft hij genoten met die pretoogjes van hem. En wat zijn ze leuk die Ernst en Bobbie. Nick heeft ze gezoend en nog eens gezoend, grapjes met ze gemaakt en ga zo maar door. Hahaha het leek wel een voorstelling, de verpleging en diverse dokters stonden voor het raam te kijken en genoten net zo hard, daar kwam ik achter toen er een verpleger naar me<span class="text_exposed_hide">...</span><span class="text_exposed_show"> toe kwam om te zeggen dat hij dit zo ontzettend geweldig vond voor Nick en dat hij zo genoot van dat koppie na hem alleen maar normaal gesproken te zien met angstige oogjes vol paniek dat hij er tranen van in zijn ogen kreeg en niet alleen hij volgens hem, hij ging met een grote lach naar huis zei hij, lief toch. En je gelooft het niet de dokters besloten dat Nick gisteravond al naar huis mocht omdat hij zich daar toch het veiligst voelt en hij na zijn moment met Ernst en Bobbie het zo lekker deed, hoe fijn is dat. Of zal het komen omdat hij na het bezoek van Ernst en Bobbie zo hieperdepiep was en hij in een onbewaakt ogenblik het brandalarm heeft aangezet ..... oeps ...... nee echt het was een superdag gisteren en nu lekker thuis aansterken </span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2z6p-cG_Nu8PtgAE2xQou1Gi5D7lV1xinTlhnpszuj-tsVJUnWBu5XnENKZa66vZ1-vXwt7iCmBi7HoUl35fACVuQVrvyQeOqFKD2wHZENdJLlA9h8uei5d2m4VE2mhreH7vVxKbo22Dr/s1600/P1140884+(2).JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2z6p-cG_Nu8PtgAE2xQou1Gi5D7lV1xinTlhnpszuj-tsVJUnWBu5XnENKZa66vZ1-vXwt7iCmBi7HoUl35fACVuQVrvyQeOqFKD2wHZENdJLlA9h8uei5d2m4VE2mhreH7vVxKbo22Dr/s1600/P1140884+(2).JPG" height="318" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<strong>3 december 2014</strong> </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
Pfff de operatie is achter de rug en goed gegaan. Werkelijk hulde voor het AMC. Werkelijk iedereen was op de hoogte hoe ontzettend bang Nick is. Wat deden ze dat goed. Overal hielden ze rekening mee. Echt toppertjes. Op de uitslaapkamer stond ik in mijn apepakkie, lees operatiepak met muts, te kijken naar mijn mannetje toen hij wakker werd. Oh oh oh wat een tranen had hij. Hij kan het allemaal nog niet plaatsen en inmiddels ligt hij op een kamer. Hij valt nog regelmatig in slaap en het eerste als hij wakker wordt is roepen dat hij naar huis wil en zijn oh zo geliefde poffertjes. Hij heeft nog veel pijn maar gelukkig is het achter de rug en nu maar hopen dat het goed blijft gaan. Dank voor al jullie medeleven. Dat doet ons zo goed. Echt superlief!</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg472FGILl2hutH4YKjeFRRW0iLlXU67chKUQ6KkVpJ1zGd6V6lNBis77AU4I0Pg-TddDGd2w37Cq_25axyV9AfG0m7Cyfiu4qflIWJUC1dzOYc6RzT6aEFpyNSPc0-zaQcPYtXILm_JeJX/s1600/10846499_806514252742545_1342713439243498611_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg472FGILl2hutH4YKjeFRRW0iLlXU67chKUQ6KkVpJ1zGd6V6lNBis77AU4I0Pg-TddDGd2w37Cq_25axyV9AfG0m7Cyfiu4qflIWJUC1dzOYc6RzT6aEFpyNSPc0-zaQcPYtXILm_JeJX/s1600/10846499_806514252742545_1342713439243498611_n.jpg" height="400" width="225" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Zoals je ziet de maand december was een maand met een lach en een traan. Laten we hopen dat 2015 voor ons een ietwat rustiger jaar wordt. Maar de mooie dingen die gebeurd zijn, nemen ze ons niet meer af. Wat hebben we ervan genoten!</div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com41tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-41380883955072298012014-11-30T16:29:00.000+01:002014-11-30T16:29:01.726+01:00Datum operatie Nick is bekend!<div style="text-align: center;">
Zo spannend, de datum is bekend wanneer Nick geopereerd wordt en wel op aanstaande woensdag 3 december. Heel snel dus al, afgelopen dinsdag een gesprek met een arts over de PEG-sonde gehad en die heeft meteen de uroloog gebeld wanneer ze samen de twee operaties kunnen doen. De uroloog gaf aan dat dat zo snel mogelijk moest gebeuren in verband met zijn blaas die telkens weer urine terug laat stromen naar Nick zijn nieren, maar dat het al zo snel gaat gebeuren daar had ik niet op gerekend. Ben er ook best wel nerveus voor maar we zullen het gaan zien. Gelukkig gaat zijn ontmoeting met zijn grote helden Ernst en Bobbie op 5 december wel door, ben gebeld en om 11.15 uur is het zijn grote moment want dan komen ze naar hem toe in het AMC. Ik vind me dat toch een partij leuk, hahaha misschien nog wel leuker dan Nick, neh ik denk toch van niet. Hoop alleen maar dat hij dan wel weer een beetje het mannetje is zodat hij er ook echt van kan genieten. Het wordt dus een week met een lach en een traan, heel spannend weer allemaal. Dit weekend weer even voor de afleiding zitten kleuren anders zit je toch maar te malen, met dit als resultaat. Ik laat jullie weten hoe de operatie is verlopen oké.</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4Z64kMjGijXCYWDlobO6f-zvatrKfbWO6MPzFz9P1N-BynqSVf_WH9QSLI5yQdKWT0sl-2gl2VJ2xyJ3Zn11CixMGlp67butIXdfer1UghQk2He-gth0wgbwJ-k-o4mtjn5ZgI35zh4nd/s1600/20141130_153609.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4Z64kMjGijXCYWDlobO6f-zvatrKfbWO6MPzFz9P1N-BynqSVf_WH9QSLI5yQdKWT0sl-2gl2VJ2xyJ3Zn11CixMGlp67butIXdfer1UghQk2He-gth0wgbwJ-k-o4mtjn5ZgI35zh4nd/s1600/20141130_153609.jpg" height="400" width="227" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCj_RKziy-_yXcCQWVWsjEQDu7EMQBkI7UPmEvqD1Eup_2Xxc3QPSy0cnpuw7EY7IKXVfNhCPHaHTWmqPtCZ9B0oa9YycZh83X1g7pTNQXThPF9cj7mRDHkhk_nsdyyUTsiPt7YeSystil/s1600/20141129_223411-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCj_RKziy-_yXcCQWVWsjEQDu7EMQBkI7UPmEvqD1Eup_2Xxc3QPSy0cnpuw7EY7IKXVfNhCPHaHTWmqPtCZ9B0oa9YycZh83X1g7pTNQXThPF9cj7mRDHkhk_nsdyyUTsiPt7YeSystil/s1600/20141129_223411-1.jpg" height="302" width="320" /></a></div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com47tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-58365780280841205902014-11-23T14:11:00.001+01:002014-11-23T17:35:23.155+01:00Dan maar kleuren!<div style="text-align: center;">
Weer eens tijd voor een update, hier het laatste bericht dat ik van de week op FB heb geplaatst:</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
"Oh jeetje, hoogtijd om weer wat van ons te laten horen zie ik op mijn FB-pagina. Het is ook zo druk en hectisch in ons leventje dat ik het gewoon vergeet om hier zo nu en dan een update te plaatsen. Dan denk ik 's avonds oh ja zal morgen even een bericht plaatsen op FB en dan is het 4.30 uur, de opstatijd, en de dag is om voor ik het weet en dan bedenk ik me weer oh ja weer vergeten. Morgen dan maar en dat is nu dus aangekomen. Hoe gaat het hier. Nou nog steeds op en af. De katheter zit er nog steeds in bij mijn mannetje, wat een onding is dat toch, maar daar gaat eerdaags een einde aan komen. Verleden week hadden we weer een gesprek met het team en ze hebben besloten om Nick zijn kringspier te gaan doorsnijden. Je zal nu denken eh en die stoma dan, nou die komt er dus niet, puur om de reden dat de artsen bang zijn dat Nick dat net als de katheter niet kan plaatsen en dat hij daar diep ongelukkig van wordt met het gevaar dat hij de stoma niet laat zitten e.d. Oké dacht ik zijn kringspier doorsnijden, nou ja ik google straks wel even als ik op de computer zit. Nou ik heb gezocht, gezocht en nog eens gezocht maar wat ik ook vond niets over kringspieren doorsnijden. De volgende dag zou de arts mij bellen over de uitslag van de bloedwaardes (die ook niet bepaald echt naar beneden gaan) en vroeg hem wat houdt dat nou precies in die kringspier doorsnijden want ik kan er niets over vinden op internet. Tuurlijk, hebben wij weer, nou ja Nick weer eigenlijk, het blijkt iets te zijn dat ze zelden doen, en hij kwam met een heel medisch verhaal maar goed het komt er op neer dat er dan constant urine blijft lopen zodat er geen urine naar zijn nieren terugstroomt, tenminste dat hopen we dan maar. Kan me er wel in vinden dat ze hiervoor hebben gekozen want voor Nick zal dit het minst wennen zijn, hij was natuurlijk al niet zindelijk dus dit zal niet veel verschil maken voor hem alleen dan dat de urine nu constant blijft stromen, nou ja we zien het dan maar als een kraantje dat constant openstaat als we maar van dit rotkatheter af zijn. Ook zal Nick een PEG-sonde krijgen in plaats van zijn neussonde. Voor degenen die niet weten wat dat is, dat is een sonde in de maag, dan hangt er een slangetje uit de maag, dus dan zal Nick niet meer neuseten zoals hij het noemt maar buiketen. Die 2 operaties willen ze in ene gaan doen en we moeten dinsdag weer naar het ziekenhuis om het een en ander door te spreken. Ik vind het stiekem toch wel een beetje eng hoor die PEG-sonde, als ik er foto's van zie dan denk ik oh jeetje dan moet ik dat slangetje een paar keer per dag draaien in de buik en zo maar goed alles went. En hoe fijn zal dat zijn dan hoeft de neussonde niet meer om de 6 weken vervangen moeten worden. Die PEG sonde blijft als ik het goed begrepen heb zo en zo zeker een jaar zitten en zal daarna vervangen moeten worden of Nick moet hem eruit trekken, want dat is natuurlijk ook weer spannend hoe gaat hij dat accepteren. Maar dat zien we dan wel weer. Je kan altijd weer terug naar de neussonde denk ik dan maar. En Nick die is thuis op zijn best en is hij gewoon mijn mannetje Nick, maar zodra hij merkt dat hij weer naar het ziekenhuis moet dan zie je de angst meteen weer in zijn ogen verschijnen, zal dat ooit gaan wennen voor hem, ik vraag het me af. En met mij, nou zolang ik bezig blijf dan gaat het zo zo maar als ik op de bank ga zitten dan begint het vervelende malen in mijn koppie, gek word ik daarvan, maar de toekomst is ook zo onzeker en dat maakt je gek kan ik je zeggen. Elke keer gebeurt er wel weer wat anders maar we houden de moed erin en proberen positief te blijven. Maar gelukkig zijn er ook nog wel leuke dingen ook hoor, op 5 december gaat Nick zijn grote helden Ernst en Bobbie ontmoeten in het AMC, dat is rond en hoe leuk we zijn opgegeven door het AMC voor een individuele opkikkerdag van de Stichting Opkikker. Ben benieuwd ........ "</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<em>Herhaaldelijk is me gezegd Anita denk ook aan jezelf, en zoek iets waar je je door kan ontspannen want dat heb je echt nodig want anders hou je het niet vol, ga bijvoorbeeld kleuren of iets dergelijks. En dat is eindelijk vrijdagavond gebeurd, Nick lag op bed, Dani zat een spelletje op de tv te doen met zijn PSP en ik heb de stiften in handen genomen en ben gaan kleuren, en waarempel het hielp, kon weer eventjes de rust in mijn koppie vinden, eventjes geen gemaal en gedenktenk maar alleen maar me, mijn kleurplaat en mijn stiften (nou ja en Dani dan). Voor kaarten maken weet ik echt niet meer wanneer ik dat zou moeten gaan doen, kan moeilijk 's avonds om een uur of 10 nog al mijn kistjes tevoorschijn halen, erger nog ik heb al heel veel verkocht van mijn spulletjes. En wie weet krijg ik spijt in de toekomst maar dat zie ik dan ook wel weer, en eerlijk gezegd kan ik het geld ook goed gebruiken op het moment. Kijk kleuren dat kan je in de avond ook nog laat oppakken en dat heb ik vrijdagavond dan ook gedaan met dit als resultaat, iets heel anders dan wat ik normaal doe maar ontspannend is het wel. Lekker oudbollig kleuren heen (nou ja oudbollig dat is eigenlijk niet waar want kleuren voor volwassenen schijnt momenteel heel hip te zijn ;-) ..........</em></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqvEQGAJERGX5JIK1rKUX9sMIAKamAldbHeAI5RA31Bq0HVdM2oHbvjjXOAwTS1LiYk-TE46IQCOcHh82wZRBMvdHGY3C1yXD9_h_PAviymxxgHHNrK3aC9GNcll3P06r8FCl_j1gkiAK5/s1600/P1140785.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqvEQGAJERGX5JIK1rKUX9sMIAKamAldbHeAI5RA31Bq0HVdM2oHbvjjXOAwTS1LiYk-TE46IQCOcHh82wZRBMvdHGY3C1yXD9_h_PAviymxxgHHNrK3aC9GNcll3P06r8FCl_j1gkiAK5/s1600/P1140785.JPG" height="400" width="397" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv7xkD9ffb6wBvdnco9ltvlaiJY6rDsJtR3qR0-4IhbMbc9UsQYVKGx-7JcwdTuFNMsdjpQegnG4S0ySup2b2aarnxbtgxWZo2ub-ncn96Gr09P20alA9EBem96aVKrQRYAtLMXIabXGit/s1600/meisje2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv7xkD9ffb6wBvdnco9ltvlaiJY6rDsJtR3qR0-4IhbMbc9UsQYVKGx-7JcwdTuFNMsdjpQegnG4S0ySup2b2aarnxbtgxWZo2ub-ncn96Gr09P20alA9EBem96aVKrQRYAtLMXIabXGit/s1600/meisje2.JPG" height="400" width="340" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com39tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-68716033987004658172014-11-02T19:00:00.001+01:002014-11-02T19:05:42.949+01:00Duimen maar weer!<div style="text-align: center;">
Hoog tijd voor een update. Ben zo ontzettend druk in mijn koppie dat ik het af en toe vergeet om hier ook de berichten die ik op FB zet hier te plaatsen, shame on me, maar gelukkig zijn er veel bloggertjes die mij ook volgen op FB en voor degenen die dat niet doen of geen FB-account hebben hierbij de laatste updates. Het gaat helaas op en af met mijn ventje Nick, het valt allemaal niet mee. Telkens is er wel weer wat en dat geeft veel onrust en spanning want waar gaat dit toch allemaal heen. Die onzekerheid en machteloosheid het maakt je gek kan ik je zeggen. Wat dat arme kereltje toch allemaal moet doormaken echt niet leuk meer. Hij staat op met de woorden ikke niet naar het ziekenhuis, ikke niet prikken, ikke niet sonde en ikke niet piep (ja in zijn eigen woordjes dan hé) en het hoogtepunt van de dag is nog steeds zijn oh zo geliefde poffertjes die hij mag eten, daar leeft hij helemaal naar toe. Gelukkig mag hij die nog hebben want please laten ze niet eerdaags gaan zeggen: sorry maar de poffertjes lijkt ons ook niet zo een goed plan meer. We zullen het allemaal weer gaan beleven wat de komende dagen ons gaat brengen. Hier de updates:</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<strong>24 oktober 2014</strong> Pffff dat was weer een heftig ochtendje vandaag, gisteren de uitslag van de echo en het bloedprikken gehad in het AMC en helaas is uit de echo gebleken dat er ondanks de operatie aan zijn blaas waarbij de urethakleppen zijn weggesneden er toch nog steeds urine terugstroomt naar de nieren met het gevolg dat zijn kreatinine steeds meer aan het stijgen was. Kreeg meteen daarna een gesprek met een uroloog die een aantal opties op tafel legde om dit probleem te gaan aanpakken, het<span class="text_exposed_hide">...</span><span class="text_exposed_show"> kwam erop neer of katheriseren of een stoma en dat ik erover na moest denken waarvan ik denk wat het beste voor Nick te verdragen is. Poeh dat kwam eventjes aan ..... maar veel tijd om na te denken had ik niet want werd vanmorgen vroeg door de nefroloog gebeld dat de bloedwaardes van gisteren hadden uitgewezen dat zijn creatinine angstvallig hoog waren en dat spoed geboden was, Nick zou besproken worden in het team vanochtend om te bezien of hij of een katheter door zijn piep zou krijgen of via zijn buik, voor een stoma was nu geen tijd omdat er echt spoed bij was, en korte tijd later werd ik weer gebeld met de mededeling dat het snelste nu was de katheter door zijn piep en dat ik meteen naar het ziekenhuis moest komen met Nick, dat arme ventje, gisteren al veel verdriet van het prikken en nu weer dit .... en leg het hem maar eens uit, kan je vertellen dat is niet te doen. En wat een martelgang was het weer voor mijn ventje, wat had hij een verdriet en was hij in paniek maar het is gelukt uiteindelijk en we zijn nu weer thuis, hij geeft aan veel pijn te hebben, het is natuurlijk ook erg wennen zo'n slang die er aan hangt. Er is voor gekozen om de urine te laten opvangen in een luier dus dat betekent heeeeeeeel veeeeeeeel luiers op een dag en vergeet ook niet in de nacht verschonen omdat de urine nu constant blijft lopen maar een zakje langs zijn benen daar waren ze bang voor dat hij dat niet zou trekken en nu maar hopen dat hij het slangetje wel laat zitten. Dit is een tijdelijke oplossing en volgende week weer terug om zijn bloed te laten prikken en dan weer bespreken welke optie er gekozen gaat worden of de katheter die elke 6 weken vervangen moet worden of toch de stoma maar probeer daar nog maar eventjes niet aan te denken, eerst maar hopen dat het gaat lukken deze optie en dat we over een week kunnen zeggen yes de kreatinine is gelukkig gedaald ...... want het percentage van 535 kwam toch wel weer heel dichtbij in de buurt van de 600, en dat is het percentage die hij had toen hij de hartstilstand kreeg. Weet het vraag de laatste tijd wel heel erg vaak of jullie met me mee willen duimen en misschien zitten er zelfs al blaren bij jullie op maar toch vraag ik het nog een keer, duimen jullie weer mee!</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show"></span> </div>
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show"><strong>2 november 2014</strong> Weer even een update. Helaas is gebleken dat de katheter toch niet het werk doet wat ze hadden verwacht, namelijk de urinestroom te stoppen naar de nieren. De kreatinine was wel iets gedaald maar lang niet wat het zou hebben moeten gedaald. Dus morgen weer naar het ziekenhuis voor het maken van een echo en weer het wekelijkse bloed prikken. Ze gaan dan bekijken of er toch nog meer vernauwingen te zien zijn en kan betekenen dat mijn mannetje weer geopereerd moet worden. Heel s<span class="text_exposed_show">pannend dus weer. Op mijn vraag aan de nefroloog of het nu nog zorgerlijker is, kreeg ik het antwoord dat het niet zorgerlijker is daar het kreatinine wel iets daalt maar dat het wel veel ingewikkelder is. Ook bleken de eiwitten te hoog zijn en daar gaan ze nog naar kijken om te kijken hoe dat weer naar beneden te krijgen. Hij moet in ieder geval nu nog meer vocht tot zich nemen, het arme ventje moet maar liefst 2700 ml per dag weg zien te krijgen, oké is wel inclusief 900 ml sondevoeding maar dan nog, ik hoor hem telkens weer zeggen: "oh nee hé nog meer, ik kan niet meer". Durf het bijna niet meer te vragen, maar duimen jullie weer mee!</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show"><span class="text_exposed_show"></span></span> </div>
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show"><span class="text_exposed_show">Gelukkig krijg ik veel steun van het werk en mag ik veel thuis werken, dat is wel heel erg fijn. Niet dat ik al weer helemaal volledig aan het werk ben maar het begin is er en dat geeft ook veel afleiding. Het is maar goed dat ik van 4.30 uur tot het naar bed ga bezig ben want zodra ik eventjes een moment heb dat ik even niets hoef, en die momenten zijn heel schaars, dan ga ik zitten malen en dat moeten we maar niet hebben want dat maakt je gek. </span></span></div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com28tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-46064508014417802952014-10-17T16:43:00.002+02:002014-10-17T16:43:34.590+02:00Hoe gaaf een meet and greet voor Nick!Alweer een tijdje geleden dat ik wat heb laten horen van hoe het hier in huize Meijer/Van der Bijl gaat. Hier weer een update met de berichten die ik op FB heb geplaatst:<br />
<br />
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><b>4 oktober 2014</b> Alweer een tijdje geleden dat ik een update plaatste, hoe gaat het hier. Nou het goede nieuws is dat Nick inmiddels weer naar school gaat, de indicatie rondom de verpleging voor de sondevoeding en medicijnen tussen de middag is rond, dus hoe fijn is dat. Nick accepteert zijn "neuseten" nog steeds en het hoogtepunt van de dag is voor hem de 4 poffertjes die hij 's avonds krijgt, daar leeft hij helemaal naar toe de lieve schat. Maar jeetjemeneetje wat is ons leventje toch veranderd, sta tegenwoordig om 4.30 uur op om de sondevoeding te maken voor de hele dag, maak de medicijnen in orde die ik door zijn sonde spuit, vervang het toedieningssysteem en geef Nick terwijl hij nog heerlijk ligt te slapen de medicijnen en koppel hem aan op de pomp zodat hij de sondevoeding krijgt die ochtend, dat moet namelijk 1 1/2 uur inlopen en anders is hij niet klaar voordat het busje hem komt halen. Dan alles in orde maken om mee te nemen naar school, je moet het eens zien het is net of Nick elke dag op schoolkamp gaat met zijn grote sporttas en rugzak die meegaan zodat hij daar ook zijn sondevoeding en medicijnen kan krijgen. Maar werkelijk Nick zat voor de eerste keer net in de bus en bam het gevoel bij mij alsof er 10000 olifantjes op mijn schouder zaten, alle spanning van de afgelopen weken kwam eruit met alle klachten van dien. Met de huisarts en bedrijfsarts afgesproken om voorzichtig aan weer beginnen te werken en dat doe ik nu ook, oke het zijn nog maar 2 uurtjes per dag en zodra Nick in het busje zit vlieg ik naar de bus om naar het werk te gaan en ben ik weer om 14.30 uur thuis, eigenlijk toch niet normaal dan woon je toch niet ver bij Amsterdam vandaan maar ben gewoon 4 uur onderweg voor 2 uurtjes werken, dan even snel de boodschapjes doen en dan komt mijn kanjertje alweer thuis van school. Er valt heel veel geregeld te worden en hebben veel afspraken staan rondom Nick en zijn ziekte. Helaas bleek verleden week uit de bloeduitslagen dat Nick ietwat uitgedroogd leek en het kalium en kreatinine waren helaas weer gestegen, dus 14 oktober weer een echo van zijn nieren en blaas laten maken en vervolgens op 16 oktober weer het vreselijke bloedprikken op het programma staan wat ze nog steeds met zijn vieren moeten doen op de dagbehandeling van het AMC anders is het niet te doen, oh oh oh zal hij in de toekomst het dialyseren wel gaan accepteren, please laten we hopen van wel, maar spannend blijft het allemaal. Maar gelukkig beseft Nick zelf niet dat hij zo ziek is, hij heeft nog steeds zijn ondeugende streken en is nog steeds de grootste knuffelkont van de wereld, hij gaat gewoon lekker door alsof er niets aan de hand is (nou ja buiten de ziekenhuisbezoeken om dan want die blijven een rampenplan eerste klas) en dat is natuurlijk wel heel fijn. Alleen het slapen gaan blijft een probleem iedere avond zodra het donker wordt, heb al verschillende dingen geprobeerd maar helpen hoh maar jammergenoeg met het gevolg dat hij dan maar gelijk met mij naar bed gaat. Hoop dat ik dat eerdaags toch op de een of andere manier kan doorbreken want ik beken, ik mis toch wel mijn oh zo belangrijke uurtjes in de avond dat ik eventjes kan ontspannen want om nu te zeggen dat ik ontspan met Ernst en Bobbie, kabouter Plop, Buurman en Buurman galmend door de kamer in de avond, nou nee niet echt ......</span><br />
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf4miiwU1q15kZMHzTt1k5u-RuTcqGgvgbr8YELyWye_7jpCkAlAbJMV944zlvKdoUwCNSP4Jg6QZZIrpbg9YBeyYRqpaAUGGP0OjwmodoYKyj1AaUUMpu7Ot9YhTpxxHZ_0FZY7826tRR/s1600/7574_774258502634787_741039289153913500_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf4miiwU1q15kZMHzTt1k5u-RuTcqGgvgbr8YELyWye_7jpCkAlAbJMV944zlvKdoUwCNSP4Jg6QZZIrpbg9YBeyYRqpaAUGGP0OjwmodoYKyj1AaUUMpu7Ot9YhTpxxHZ_0FZY7826tRR/s1600/7574_774258502634787_741039289153913500_n.jpg" height="400" width="300" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXYH0gqGfPE1GLj2AGWSutUV1Xqvv0AS7V2fnQDNuWlZ4RmzSGnaI4pHLfORl9VCQJ9YL5eBxzTpywCJQzJVYJKv4JippfCJmF_H3n4Lg7Yj4Ot86tuipx1vIlvQE9vKoOfY69Df-r26UI/s1600/10653584_774258522634785_756435571064799045_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXYH0gqGfPE1GLj2AGWSutUV1Xqvv0AS7V2fnQDNuWlZ4RmzSGnaI4pHLfORl9VCQJ9YL5eBxzTpywCJQzJVYJKv4JippfCJmF_H3n4Lg7Yj4Ot86tuipx1vIlvQE9vKoOfY69Df-r26UI/s1600/10653584_774258522634785_756435571064799045_n.jpg" height="400" width="298" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; text-align: left;"><b>5 oktober 2014</b> Schrijf ik gisteren nog en hoe gaat het hier maar niet wetende dat ik vanmorgen vroeg weer met mijn kanjertje op de spoedeisende hulp van het AMC belandde. Zo zie je maar weer pluk de dag. Vanmorgen om een uur of 5 gaf Nick aan dat die pijn aan de piep had dus ik een luier verschonen en helluppie zijn luier zat vol bloed. Schrok me rot. Maar helaas met de volgende luier net zo. Toen toch maar met het AMC gebeld en moest gelijk komen. En ja hoor het opgevangen plasje zag er ni</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; text-align: left;">et goed uit. Weer tig dokters in het behandelkamertje gesproken en er werd geopperd dat hij misschien ter observatie opgenomen zou worden. Maar tegen een uur of 2 kwam de dienstdoende nefroloog en uroloog vertellen dat hij naar huis mocht. Nou geloof me Nick stond te dansen op de gang. Ja niet dat het allemaal goed is hoor maar zijn plasje staat nu op kweek en als het weer die vervelende is die die ook al in het ziekenhuis had moet hij weer aan het infuus. Mocht het die zijn dan weten ze dat morgen al waarschijnlijk maar om hem nu al aan het infuus te liggen en later blijkt dat het toch niet nodig was is niet zo handig daar dat niet goed voor zijn nieren is. Moet hem goed in de gaten houden en zodra hij koorts, niet lekker overkomt of zijn plas lijkt weer op erwtensoep meteen naar het ziekenhuis. Zeg nog tegen die dokter ja maar dat vind ik dus zo eng iedereen roept altijd ja maar hij is nog levendig zat dus ..... maar dat is dus Nick die altijd maar doorgaat alsof er niets aan de hand is terwijl hij op dat moment misschien wel wat onder de leden heeft net zoals de vorige keer in het ziekenhuis toen hij dat vervelende beestje in zich had waar je normaal gesproken doodziek van bent maar Nick niet hoor die blijft net zo vrolijk als altijd ..... met de woorden ik vertrouw volledig op u dat u op tijd aan de bel trekt net zoals de vorige keren (nu maar hopen dat mijn moederinstinct me niet in de steek laat) zijn we weer naar huis gegaan. Laten we hopen dat het met een sisser afloopt en dat mijn kanjertje niet weer hoeft opgenomen te worden. Duimen jullie met ons mee!</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; text-align: left;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; text-align: left;"><span style="line-height: 19.3199996948242px;"><b>17 oktober 2014</b> Oeps het wordt wel weer eens tijd dat ik weer een update plaats want zie dat sommigen zich zorgen beginnen te maken en dat moeten we niet hebben. Weet je nog dat ik de laatste keer schreef dat Nick zijn plasje op kweek was gezet om te bezien welke bacterie erin zat, nou het bleek volgens de dokter toch geen bacterie te zijn omdat er niets groeide (ja klink heel wijs maar zo werd het mij gezegd) maar dat ze dan toch moesten uit gaan zoeken waar dat bloed vandaan kwam want dat </span><span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 19.3199996948242px;">is niet goed. Dus in die tijd daarna weer het vreselijke bloed wezen prikken, een echo laten maken van zijn blaas en nieren en krijg daar nog de uitslag van. De behandelingen waren weer vreselijk, oh oh oh zal Nick er ooit aan gaan wennen, het lijkt wel steeds erger te worden in plaats van makkelijker, zelfs de verpleegsters zeiden "je moet maar tegen de dokter zeggen dat het telkens moeilijker wordt om het te prikken, het is bijna niet meer te doen", nou zat bij de dokter en bam daar gingen die rottranen weer over mijn wangen, ben dan zo ontzettend bang dat ze op een gegeven moment gaan zeggen "ja sorry maar dit gaan allemaal niet meer, we stoppen ermee" en dan nog maar niet te spreken over mijn angst dat het dialyseren niet gaat lukken, dat mijn kanjertje dat niet gaan trekken en dat ze niets meer kunnen betekenen voor mijn lieve Nick. Maar dan probeer ik maar weer tegen mezelf te zeggen, Aniet stapje voor stapje en niet vooruit lopen op de feiten, daar komt die weer je lijdt het meest door het lijden wat je vreest en dat is natuurlijk ook zo. Maar verstand en gevoel hé. Zijn sonde is afgelopen dinsdag ook in het AMC vervangen, ook weer zoiets wat een hel was dat, doordat Nick een soort Hulkje wordt als er iets gedaan moet worden moet alles zo snel mogelijk gedaan worden want je wil niet weten hoe sterk dat ventje dan is, en is dat voor de verpleegsters ook niet echt makkelijk om het voor elkaar te krijgen met het gevolg dat de sonde er 2 keer door zijn mond er weer uit kwam maar gelukkig lukte het bij de 3e poging, en laten we hopen dat hij 6 weken blijft zitten voordat dit helse karweitje weer gedaan moet worden. En zo gaan we maar door, Nick staat op met de woorden ikke niet naar het ziekenhuis en leeft nog steeds naar het hoogtepunt van de dag dat hij zijn poffertjes krijgt. Maar zo leuk hij weet het nog niet maar ikke wel, de pedagogisch medewerker in het ziekenhuis is bezig om te regelen dat Nick een meet and greet krijgt met zijn grote helden Ernst en Bobbie, want wat blijkt die komen elk jaar met sinterklaas in het ziekenhuis en hoe gaaf is dat voor mijn mannetje ....... oh wat zal hij dat supergaaf vinden, een superleuk vooruitzicht! Ja toch ...... ik zie nu al dat koppie voor me.</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; text-align: left;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 19.3199996948242px;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; text-align: left;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 19.3199996948242px;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">En helaas pindakaas nog steeds geen tijd gevonden om een kaartje te maken, vraag me af of dat nog wel zal komen. We zullen het zien ..... ben momenteel weer wat meer uurtjes aan het werk, zowel op het werk als thuis, en moet eerlijk zeggen dat ik dat voor de afleiding wel heel fijn vind. Eventjes je gedachten verzetten want thuis maakt mijn koppie heel wat overuurtjes .......</span></span></span></div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com42tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-60630835797411558462014-09-27T16:16:00.001+02:002014-09-27T16:16:51.693+02:00Super bedankt toppertjes!<div style="text-align: center;">
Wat ben ik verwend afgelopen dinsdag op mijn verjaardag zeg, kwam terug van boodschappen en hoe geweldig ik kreeg de voordeur bijna niet meer open, wat een verrassing zeg om zoveel enveloppen op de deurmat te hebben gevonden. Die arme postbode wat had die een pech dat ik niet thuis was op het moment dat hij ze kwam bezorgen, had hem veel werk gescheeld om eventjes aan te bellen en ze aan mij te geven in plaats van ze stuk voor stuk door de brievenbus te moeten gooien. Heb maar liefst over de 70 kaarten gekregen hoe gaaf is dat. Jullie zijn toppertjes, dank jullie wel voor alle schitterende kaarten.</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYZ4NXwpQHk7Kk9i84hW4k34afcWNb27xUDQ5JfmRCvPvCX1LC4k1hIS27qWjhioAjxJL47z-GxJSajPBVgEctCeJG-LQ8Las0sP82o6HXn5t-L9E6jyePzmCAw4Ymwt__K_Nt9vHdYAzR/s1600/verjaardag.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYZ4NXwpQHk7Kk9i84hW4k34afcWNb27xUDQ5JfmRCvPvCX1LC4k1hIS27qWjhioAjxJL47z-GxJSajPBVgEctCeJG-LQ8Las0sP82o6HXn5t-L9E6jyePzmCAw4Ymwt__K_Nt9vHdYAzR/s1600/verjaardag.png" height="400" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Hoop snel ook weer eens aan de kaart te kunnen maar zal niet weten wanneer eerlijk gezegd, want jeetje wat is ons leventje veranderd. Maar heb wel heel top nieuws want Nick is weer naar school, verleden vrijdagmiddag kreeg ik het bericht dat de indicatie voor de verpleging op school rond was en na het bellen met de directrice van school kreeg ik het mooie bericht dat zij er voor open staan om Nick weer naar school te laten gaan met sonde en al. Hoe super is dat en Nick die is volgens mij weer heel blij om naar school te gaan, is hij toch weer onder zijn vriendjes na lange afwezigheid. Elke dag komt er iemand van Flexiekids hem aankoppelen op de pomp en 2 uur later komt iemand hem weer afkoppelen en geeft tevens de medicijnen door de sonde. En tot nu toe gaat dat super, ben er heel blij mee dat dat rond is. Zelf sta ik tegenwoordig 4.30 uur op om de voeding voor die dag te maken, het systeem in elkaar te zetten (dat moet iedere dag vervangen worden), de medicijnen klaar te maken die ik om 5.45 uur aan hem geef en hem daarna meteen koppel aan de pomp voor de sondevoeding. Je zal nu misschien denken eh waarom zo vroeg, nou dat komt omdat de voeding 1 1/2 uur moet inlopen en dat betekent dat hij om 7.15 uur klaar is om vervolgens om 7.40 uur opgehaald te worden door het busje om naar school in Haarlem te gaan. Helaas durft hij nog steeds niet te gaan slapen zodra het donker is en helaas pindakaas wordt het steeds vroeger donker maar hoop dat ook snel te kunnen doorbreken. En met mij hoe gaat het mij, nou kan nu een heel leuk verhaal ophangen van dat dat het super met me gaat maar de realiteit is dat het mij niet zo lekker gaat op dit moment. Merk dat alle spanning er nu pas uitkomt en de realisatie van alles wat er gebeurd is en wat ons allemaal nog te wachten staat zorgt ervoor dat mijn koppie overuren draait. Ben daarom ook afgelopen maandag naar de huisarts geweest en moest afgelopen week de nodige rust nemen en mocht nog niet werken, vrijdag een gesprek gehad met mijn chef en dinsdag naar de bedrijfsarts om te kijken hoe we het gaan invullen, dus woensdag hoop ik in ieder geval weer een aantal uur te kunnen gaan werken. We zullen het zien. Ben in 1995 overspannen geweest en dat hoop ik echt nooit meer mee te maken, dat was echt het zwartste jaar van mijn leven, en heb alweer wat klachten gehad waar ik toen ook last van had en dan schrik je toch ....... nee laat ik maar verstandig zijn en goed luisteren naar mijn lichaam want niemand heeft er wat aan als ik op een gegeven moment uitval, moet toch de stabiele factor blijven in het hele verhaal niet dan. Maandag moeten we weer naar het ziekenhuis, spannend weer elke keer, hoe zullen de bloedwaardes deze keer zijn, hoe ondergaat de Nick al de prikken en zijn sonde wordt waarschijnlijk ook nog vervangen ...... pffff dat wordt weer een zwaar dagje voor mijn mannetje. Nu nog maar eventjes genieten van het weekend zover als dat gaat en maandag zullen we het weer gaan beleven.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Had een aantal maanden terug, in ieder geval voor de verschrikkelijke dag die ons leventje totaal op zijn kop zette, nog een aantal digi's zitten kleuren en hoop ze over een tijdje echt weer eens op een kaartje te kunnen verwerken. Maar nu zal ik echt niet weten wanneer ik weer eens een keertje met al mijn kistjes om me heen heerlijk kan ontspannen, hetgene wat ik altijd zo ontzettend graag deed en waar ik zo mijn rust in vond. Zie hier mijn destijds ingekleurde digi's, is ook zo zielig als ze hier maar in mijn kastje liggen te wachten om ooit eens te mogen pronken op een kaartje.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3QDyqlTUX64P-fNv_wf92IHF8ZODAVJlkKlByOl0ufEr4DdAk4HR5pQww3RsQ3tQ6Nwa0P5-fKG4rWU2gj_4Ra4dy8tU41Pq1c1RxIV73bMwzHFYMlz69gxGXBFa6ZOMFguMvRh1tS91R/s1600/P1140422.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3QDyqlTUX64P-fNv_wf92IHF8ZODAVJlkKlByOl0ufEr4DdAk4HR5pQww3RsQ3tQ6Nwa0P5-fKG4rWU2gj_4Ra4dy8tU41Pq1c1RxIV73bMwzHFYMlz69gxGXBFa6ZOMFguMvRh1tS91R/s1600/P1140422.JPG" height="400" width="302" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZuOfs4AhJo7lMGogbRLPEwVMcPCdW55VPe8qwo6DHNrCWMITcguyZ266iEgF9qYmkSZk2kuSRtF7HWY-clXp0jBDDpple_YIMacOtqfmejdLwuo21YvsPBWray1SeMHPGDdx6WRAA1yCF/s1600/P1140429.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZuOfs4AhJo7lMGogbRLPEwVMcPCdW55VPe8qwo6DHNrCWMITcguyZ266iEgF9qYmkSZk2kuSRtF7HWY-clXp0jBDDpple_YIMacOtqfmejdLwuo21YvsPBWray1SeMHPGDdx6WRAA1yCF/s1600/P1140429.JPG" height="400" width="302" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlny9JDIB9YFzQspy9C2fb2RSqw7tGoCzwuW0E-YrrUH75cwAZTYC2u7O2gqoi8OVcK0gm4Qg7zbl_qyZrlouiQLswl7M3M_yqV_DbuGTtLak2E9p-asj47JO3SeeLEFUv3JP8or7jc5K5/s1600/P1140434.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlny9JDIB9YFzQspy9C2fb2RSqw7tGoCzwuW0E-YrrUH75cwAZTYC2u7O2gqoi8OVcK0gm4Qg7zbl_qyZrlouiQLswl7M3M_yqV_DbuGTtLak2E9p-asj47JO3SeeLEFUv3JP8or7jc5K5/s1600/P1140434.JPG" height="400" width="275" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixLPUWeC5k_IZQHCcr0ms25YvX7CnnW3JU9ohe1WNvQgLPUSnvpFx3y3_oaP0KNvR4y3Xzoiwwmsp7D91EoVS2mQ1DlyiOfh7EAz1wPnyn0JdF-Pg0tnE8miCpb-2sJECCYjmqDr6gVhDS/s1600/P1140435.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixLPUWeC5k_IZQHCcr0ms25YvX7CnnW3JU9ohe1WNvQgLPUSnvpFx3y3_oaP0KNvR4y3Xzoiwwmsp7D91EoVS2mQ1DlyiOfh7EAz1wPnyn0JdF-Pg0tnE8miCpb-2sJECCYjmqDr6gVhDS/s1600/P1140435.JPG" height="400" width="251" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Hoop ook snel weer bij jullie langs te gaan, probeer wel iedere dag eventjes alle blogberichten te bekijken maar reageren schiet er nog bij in. Hoe graag ik het ook zou willen het is helaas eventjes niet anders. Hoop dat jullie dat begrijpen.</div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com50tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-84218480739096469232014-09-21T19:22:00.003+02:002014-09-21T20:09:56.748+02:00Joepie kanjertje Nick is weer thuis!<div style="text-align: center;">
Joepie mijn kanjertje Nick is weer thuis, nou ja eigenlijk zijn we al 9 september 's avonds thuisgekomen. Hier de berichten die ik de afgelopen weken op FB heb geplaatst. We zijn inmiddels bijna 2 weken verder sinds de thuiskomst en Nick die vindt het heerlijk om weer thuis te zijn, zelf had ik verwacht dat ik het minder zwaar zou vinden maar eerlijk gezegd vind ik het veel zwaarder dan verwacht, het is allemaal ook zo ingrijpend en nieuw voor mij met die sondevoeding e.d., maar alles went dus laten we hopen dat dat ook geldt voor dit en dat ik over een tijdje kan zeggen "oh is dit het allemaal, eigenlijk kippekak", we zullen het zien.</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><b>9 september 2014</b>. Oh zo spannend, vandaag is de dag dat Nick weer in zijn eigen bedje zal slapen. Een heel dubbel gevoel, in het ziekenhuis weet je dat mocht er wat gebeuren er meteen ingegrepen kan worden maar thuis heb ik geen dokter of zuster in de kast z</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">itten die op het moment dat er iets mis gaat meteen tevoorschijn komt. De angst om iets niet goed in te schatten is bij mij erg aanwezig. Nick is nu eenmaal een mannetje die pas op het allerlaatste moment iets aangeeft of laat merken, de angst op een herhaling van een hartstilstand leeft toch wel in mijn koppie. Gisteren een gesprek gehad met degene in het ziekenhuis die thuiszorg voor mij aanvraagt. Oeps dat viel toch ietwat tegen. Hulp voor het 1 maal per week geven van zijn epo-prik, ja ja in de sportwereld is het doping maar mijn mannetje mag het legaal gebruiken en het vervangen van de sonde eens in de zoveel weken en dat is het. Heb mijn vraag ook bij haar neergelegd dat ik zo graag even in het begin op gang geholpen wil worden wat betreft het maken en geven van de sondevoeding en vele medicijnen of ik dat allemaal wel goed doe. Dat ik iets zekerder zal zijn zeg maar. Ze zal gaan kijken of dat gaat lukken. De aanvraag voor meerdere personen tegelijk om de prik te komen geven vonden ze al vreemd maar daar komen ze wel achter de eerste keer als ze zien hoe sterk mijn mannetje is als die in paniek is. Maandag ook al de eerste afspraak staan voor het bloed prikken in het ziekenhuis, ook alweer zoiets ben benieuwd of ik hem daar uit de auto of taxi ga krijgen. Lijkt misschien ietwat overdreven voor jullie als ik dit zo schrijf maar degenen die Nick echt kennen weten wel wat ik bedoel. We gaan het allemaal beleven. Stapje voor stapje zoals de maatschappelijk werker telkens tegen me zegt. Vanmiddag nog om 15.30 uur een uitgebreid gesprek met de dokters en dan mag mijn kanjertje mee naar huis. Spannend maar oh zo fijn om vanavond weer in onze vertrouwde omgeving te zijn. Wil iedereen ontzettend bedanken voor de vele kaarten, knuffels, dvd's die Nick, Dani en mijn persoontje mochten ontvangen. Dat heeft ons superveel steun en kracht gegeven. Elke keer het hoogtepunt van de dag. Jullie zijn allemaal toppertjes!</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBQQCcTTSe9ki7-9AKVxLCdhmqzH0Hwxz_P_UiTSJBtGhkD4XXzDsoQUtUMVd2LtX948fTJITeUrDKa4qiIRJcEi9y3HRqpWpXCME5WHueE4H6yvcq0e8ymWlJyfmKP8XD_fvl32DNuyP0/s1600/10599636_762449090482395_1007731302421304162_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBQQCcTTSe9ki7-9AKVxLCdhmqzH0Hwxz_P_UiTSJBtGhkD4XXzDsoQUtUMVd2LtX948fTJITeUrDKa4qiIRJcEi9y3HRqpWpXCME5WHueE4H6yvcq0e8ymWlJyfmKP8XD_fvl32DNuyP0/s1600/10599636_762449090482395_1007731302421304162_n.jpg" height="400" width="225" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><b>11 september 2014</b>. En hoe is het om thuis te zijn. Nick is superblij en ik ook maar geeft wel een heel dubbel gevoel bij mij. Ik geef het toe het valt me veel zwaarder dan ik dacht. Het veilige gevoel van het ziekenhuis is weg en nu komt het allemaal op jezelf aan. Voel me net een stuiterbal, mijn koppie maakt overuren. Tig gedachtes vliegen tegelijkertijd door mijn hoofd en dat maakt je erg onrustig. Dinsdagavond o<span class="text_exposed_show" style="display: inline;">m 19.00 uur waren we thuis en om 20.00 uur kwam er iemand van de thuiszorg om wat gegevens door te nemen. Maar toen was het woensdagochtend en oepsiepoepsie toen moest ik alles alleen doen. Medicijnen klaar maken door ze allemaal in spuiten te doen, zijn voeding voor het eerst zelf klaarmaken, het systeem van de sonde in elkaar zetten en voor het eerst de pomp van de sonde uitproberen. Tuurlijk begon de pomp tig keer te piepen maar ga er maar vanuit dat dat ooit routine wordt. Nick laat het gelukkig wel allemaal toe maar zegt wel tig keer per dag "ik beter" en tja dat is die natuurlijk niet en zal dat ook nooit worden maar probeer hem dat maar eens uit te leggen. Had zo gehoopt om even door Flexiekids (de thuiszorg) op gang gebracht te worden, even dat zetje om mij meer vertrouwen te geven maar helaas pindakaas zij komen alleen voor de wekelijkse EPO-prik en om de sonde te vervangen eens in de 6 weken. Als hij die er tussentijds uittrekt zal ik naar het ziekenhuis moeten om een nieuwe in te laten brengen. En dan heb ik het nog niet eens over de pleisters op zijn wang die vaak vervangen moeten worden omdat die regelmatig losgaan en je zo zijn sonde steeds een stukje verder uit zijn neus ziet komen wat natuurlijk niet de bedoeling is. Maar eens kijken hoe ik dat ga aanpakken. De eerste thuisprik hebben we net achter de rug, het was weer een drama op en top maar gelukt. Op naar maandag in het AMC waar er weer buisjes bloed zullen worden afgenomen om zo te zien wat zijn bloedwaardes zullen zijn. Mij benieuwen of ik hem daar nog naar binnen krijg. We zullen het zien. Ben superblij dat mijn kanjertje weer thuis is maar zal blij zijn als bij mij het vertrouwen ietwat terugkomt of ik het allemaal wel goed doe, is toch net iets anders als je een fles kant en klare voeding of spuiten in je handen krijgt of dat je het zelf eerst moet maken. Weet dat ik sterk ben maar ben ook maar een mens ..... ach misschien zeg ik wel over een week waar heb ik me allemaal druk om gemaakt het is eigenlijk kippekak, laten we het hopen.</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><b>18 september 2014</b>. Sorry dat ik de laatste dagen niets heb geplaatst op FB maar zag dat een aantal van jullie vroegen hoe het hier gaat in huize Meijer/Van der Bijl vandaar vandaag maar eventjes een update. Nick die is nog steeds zielsgelukkig om thuis te zijn en doet het eigenlijk heel goed, accepteert nog steeds de sondevoeding, oké hij heeft afgelopen maandag de dokter horen zeggen dat hij af en toe wel wat poffe<span class="text_exposed_show" style="display: inline;">rtjes mag om toch nog iets te kunnen eten, en Nick mag dan vaak oostindisch doof zijn maar dat had meneertje toch wel heel goed verstaan ook al zat hij daar onder een tafel verstopt. Die avond meteen "ikke poffertjes" en toen ik 2 poffertjes op ging warmen keek hij wel heel erg verbaasd zo van "eh mam ben je gek geworden of zo, zo weinig" en hij at ze vol smaak op, hij zat werkelijk te smullen. Ja wat zal je zelf doen als je alleen maar "neuseten" (zo noemt Nick het) krijgt, lijkt mij ook geen plezier. En het prikken is gelukt in het ziekenhuis, dat wordt nu telkens op de kinderdagbehandeling gedaan zodat ze met meerderen kunnen prikken. Oké natuurlijk een drama alom maar toch weer gelukt, zal hij er ooit aan gaan wennen, eh ik ben bang van niet. Prikken en Nick dat gaat helaas niet samen. Alleen gaat het mij momenteel ietsiepietsie minder, het realiseren wat er allemaal gebeurt is begint nu pas bij mij na ruim 4 weken op de automatische piloot te hebben geleefd door elke dag in het ziekenhuis te zijn. Maar thuis is het toch een ander verhaal, je bent emotioneel al zwak en het momenteel tegelijkertijd moeder, vader, zuster/dokter, regelaar en ga zo maar zijn gaat me niet in de koude kleren zitten en brengt een hoop chaos in mijn koppie. Maar gelukkig heb ik Kees, de maatschappelijk werker van de dialyseafdeling van het AMC, waar ik heel veel aan heb en waar ik mijn verhaal kwijt kan en die mij begeleidt met een aantal zaken regelen. Want dat Nick nu naast zijn verstandelijke beperking ook chronisch ziek is, houdt ook in dat er heel veel dingen geregeld moeten worden, wat denk je van school en dat daar ook een sondevoeding en medicijnen gegeven moet worden, dat is nu gelukkig bijna rond daar Flexikids bereid is om dat te gaan doen en dat school hem gelukkig nog wel wil hebben en zij het willen proberen, maar eerst moet de indicatie rond zijn. De wekelijkse epo-prik zal gelukkig ook niet meer thuis gegeven gaan worden omdat thuis toch wel de veilige plek moet blijven voor mijn mannetje en zal voortaan in het ziekenhuis gegeven worden. En wat dacht je van mijn werk, ik wil niets liever dan weer gaan beginnen maar zolang Nick nog niet naar school is en afhankelijk is van mij die de middagvoeding en medicijnen kan geven, gaat dat niet lukken en hem meenemen nou nee lijkt me geen strak plan, zie je hem al rondrennen daar. Ook durft Nick niet meer te gaan slapen 's avonds, de zondagnacht voor de hartstilstand heeft meer met hem gedaan dan gedacht. Hij moet echt doodsangsten hebben gehad. Dat ben ik nu ook aan het proberen te doorbreken maar hoe doe je dat het is mij helaas nog niet gelukt. Al met al mag niet mopperen hoe Nick het thuis doet en hopelijk ook blijft doen, en met mij zal het allemaal wel goedkomen, dat heeft zijn tijd nodig. En zoals sommigen schreven wees blij dat hij er nog is en tuurlijk ben ik zo onzettend blij dat hij er nog is, moet er niet aan denken hoe het had af kunnen lopen maar angst en spanning is niet zo maar 1, 2, 3 opgelost en zal allemaal een plekje moeten krijgen. Pffff was dit stuk vanmorgen al aan het schrijven en toen ging de deurbel en stond José van Flexiekids voor de deur om zijn pleister te vervangen van de sonde, oh oh oh wat een strijd was dat toch weer, en vond het zo ontzettend vervelend want had het mijn vader zo graag willen besparen maar heb hem er toch bij moeten halen om hem in de houdgreep te houden met zijn tweetjes zodat zij onder het geschop door toch enigszins de pleister kon vervangen ....... het is gebeurd maar je moet niet vragen hoe en mijn vader ach de arme oude man de tranen stroomden over zijn wangen om zijn kanjertje zo te zien vechten en huilen, gelukkig zag zij ook wel in dat dat de volgende keer anders zal moeten want opa's horen dat niet te zien en mee te maken ...... en zal het opnemen met Flexiekids maar gelukkig is dit weer achter de rug ...... kan wel blijven schrijven maar om jullie nog een langer stuk te besparen is dit zo een beetje hoe het in huize Meijer/Van der Bijl momenteel gaat!</span></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"></span></span></span><br /></div>
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><em>Kreeg van de week al verjaardagskaarten door de brievenbus en dacht eh hoe weten ze dat nou, begrijp ik nu dat </em><a href="http://jolanda78.blogspot.nl/2014/09/verrassing-voor-anita-meijer.html" target="_blank"><em>Jolanda</em></a><em> zo een lieve oproep op haar blog hebt gezet om mij verjaardagskaartjes te sturen, hoe lief is dat. Dank je wel lieve Jolanda, heel tof van je. Dat waardeer ik heel erg. Iedereen die mij al een kaart heeft toegestuurd, superlief van jullie en doet me goed, ben er heel blij mee.</em></span></span></span>Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com41tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-69837361684601816722014-09-07T08:00:00.000+02:002014-09-07T08:00:03.821+02:00Hoe gaat het met mijn kanjertje en vechtertje Nick!<div style="text-align: center;">
Voor alle bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm die geen Facebook hebben, hier een update hoe het met Nick gaat, besef dat het wel een heel lang blogbericht is zo, maar dan zijn jullie ook op de hoogte</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><b>Dag 14</b>. Nou we zijn gisteren naar het AMC verhuisd en pfff wat was het allemaal weer heftig. Zo toevallig zat mijn vroegere buurjongen op de ambulance dat was voor mij wel heel fijn. Maar die arme Nick dacht echt dat hij naar huis ging en dan kom je weer op een andere plek te liggen wat hij totaal niet kan plaatsen met als gevolg een super bange Nick die helemaal door het lint gaat zodra er iemand wat kom</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">t doen. Hij heeft zelfs een zuster keihard geschopt terwijl ze zijn luier wilde verschonen. Oh moet je voorstellen hoe dat maandag zal gaan. Dan gaan ze volop onderzoeken doen en hem weer prikken. Hij heeft vannacht helemaal niet geslapen maar ligt nu met mij aan zijn bedje met zijn oogjes dicht. Wat zal er toch allemaal in zijn koppie om gaan. Zo heftig allemaal voor het kereltje!</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><span style="text-align: left;"><b>Dag 15</b>. Weer op weg naar mijn kanjertje in het ziekenhuis. Hij moet nog erg wennen in het AMC en schreeuwt nog alles bij elkaar als er een zuster of dokter binnenkomt. Wat is die dan toch sterk. 4 Man sterk om alleen maar een luier om te doen is nodig en dan nog schopt, slaat en bijt hij. Wat is die toch angstig dat kereltje van me. Hij heeft nu ook een speciaal bed, een soort groot ledikant waar je de de</span><span class="text_exposed_show" style="display: inline; text-align: left;">urtjes aan de zijkant kan openzetten overdag. Dit omdat hij de neiging had om uit het gewone bed te klimmen in de nacht en dat gaat natuurlijk niet als je aan allemaal slangetjes vastzit en ook nog niet goed op je benen kan staan met het gevolg dat je boem weer op de grond ligt. Gisteren wilde ze toch al bloed gaan prikken en de dokter had uiteindelijk besloten om hem dan toch maar eventjes in slaap te brengen omdat het andere middel om hem rustig te maken niet hielp. Nou wat er ook gebeurde maar Nick viel er niet van in slaap, hoe krijgt hij het voor elkaar. Moest dus helaas toch onder dwang gebeuren en hup daar gingen weer een aantal zusters naar de behandelkamer om hem flink in de houdgreep te houden zodat een arts in zijn vingers kon prikken om een aantal buisjes met bloed te kunnen krijgen. Pfff werkelijk dat kost je telkens een paar jaar van je leven. Je kijkt ernaar en je kan niets doen terwijl je hem het liefste wil beschermen. Het kaliumgehalte was helaas weer te hoog en zodra ik het woord kalium alleen maar hoor dan schiet mijn hartslag al naar ongekende hoogte. Is toch hetgene wat bij hem de hartstilstand veroorzaakte en dat hoop ik nooit meer mee te maken. Hoe zal vandaag gaan verlopen? Echo's van blaas en nieren staan op het programma en ook nog röntgenfoto's van zijn longen en ik ben er bang voor dat ook weer bloed prikken aan de orde zal zijn. Het liefst wil je het mannetje 's avonds stiekem onder je arm het ziekenhuis uit smokkelen om hem dit allemaal te besparen maar omdat het allemaaal nodig is die dagelijkse martelgangen voor hem weet je ook dat dat niet kan. Wat kan je je dan als moeder toch machteloos voelen ..... we zullen het weer zien vandaag!</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><b>Dag 16.</b> En weer op weg naar het ziekenhuis. Hoe is het gisteren gegaan. Nou kan je vertellen het was weer een zware dag maar de onderzoeken zijn uiteindelijk gelukt. Je moet niet vragen hoe maar ben trots op mijn mannetje dat hij ondanks de grote a<span class="text_exposed_show" style="display: inline;">ngst het toch heeft gedaan. De longontsteking is gelukkig verdwenen. De uitslagen van de echo's krijg ik te horen van zijn nefroloog (nieren dokter). Ook weer veel gesprekken gevoerd met artsen, de pedagogisch medewerker en de maatschappelijk werker. Telkens weer heel confronterend want je wil het liefst horen dat je mannetje weer helemaal beter wordt maar daar dat door zijn kapotte niertjes niet zo is, komt op die momenten telkens de realisatie hoe de toekomst zal zijn. Ze zijn nu bezig met het maken van een stappenplan om te proberen het Nick zo duidelijk mogelijk te maken dat hij het AMC nog heeeeeeel vaak gaat zien en dat het prikken telkens weer gaat gebeuren. We zullen het allemaal gaan beleven. En hoe lief hij heeft andere buurman opgestuurd gekregen door <a data-hovercard="/ajax/hovercard/user.php?id=100003745000854" href="https://www.facebook.com/annelies.vos.792" style="color: #3b5998; cursor: pointer; text-decoration: none;">Annelies</a>. Annelies nogmaals super bedankt ook namens Nick en dat wil ik ook doen aan iedereen die een kaartje hebben gestuurd. Elke dag maakt hij de enveloppen open met een glinstering in zijn ogen, zijn hoogtepuntje van de dag. Vandaag staat bloed prikken weer op het programma en nu niet alleen in de vingers maar ook in zijn arm. Spannend weer!</span></span></div>
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><br /></span></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8-nxZDznxtE3dvqaI7lbhTFigLiStiv01FImuTpELCxaDehkXVr-lsJz5j5j_gBqJY8nC9n-a4lz7GfNtyKQdjTeHFEdaNJcakHl169kGS-wI13-uxJJlotOGeall7hM0r0uPQ6nXr_vk/s1600/10600544_755252364535401_5515292969688989153_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8-nxZDznxtE3dvqaI7lbhTFigLiStiv01FImuTpELCxaDehkXVr-lsJz5j5j_gBqJY8nC9n-a4lz7GfNtyKQdjTeHFEdaNJcakHl169kGS-wI13-uxJJlotOGeall7hM0r0uPQ6nXr_vk/s1600/10600544_755252364535401_5515292969688989153_n.jpg" height="400" width="225" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><b>Dag 17</b>. En weer op weg naar mijn kanjertje in het ziekenhuis. En hoe gaat het nu. Gisteren weer plas opgevangen in een plaszak want waarschijnlijk weer een urineweginfectie. Dat is nu op kweek gezet. Het bloed prikken was weer een drama maar gelukkig wel weer gelukt. Of hij er ooit aan zal wennen ik vraag het me af. Laten we het hopen want die oh zo enge martelgang in zijn oogjes die wil je hem zo</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"> ontzettend graag besparen. Je kijkt ernaar en kan niets meer doen dan hem daarna troosten. Elke keer doet mijn hart weer zeer als ik hem zo in paniek zie. De uitslag van de bloedwaarden heeft ervoor gezorgd dat hij weer meer medicijnen krijgt om de waarden in balans te houden. En hoe fijn is het dat dat allemaal door de sonde gegeven kan worden want pillen slikken zit er echt niet in bij mijn mannetje. Vandaag zal hij overdag helemaal geen voeding krijgen via de sonde in de hoop dat hij honger krijgt en zelf weer wat gaat eten. Maar wat eet mijn lieve Nick normaal, vooral zuivelpodukten, een sneetje brood met pasta, een banaan als je geluk hebt en het allerliefste poffertjes of pannenkoeken en wat zit daar voornamelijk in, je voelt hem al aan KALIUM. En dat mag hij niet meer. Zie bij hem er maar eens rijst in te krijgen, ik wens iedereen succes. Zeer benieuwd. Zal hij vandaag wat meer toelaten door de zusters en niet te vergeten door mij want gisteren mocht ik ook niet veel van meneertje, zelfs voor een luier te verschonen moest ik de trukendoos openen om hem zover te krijgen maar eens zijn ook de truukjes (hoe schrijf je dat eigenlijk) ook bij mij op pfff. Ach ja ik kan bijna als zuster in gaan vallen daar, nou ja voor de makkelijke klusjes dan, want voor bloeddruk meten, wegen op de weegstoel e.d. draai ik me hand niet meer om. Vandaag ga ik ook leren hoe met de sonde om te gaan. We gaan het weer zien vandaag wat de dag ons brengt ....</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><b>Dag 18</b>. Waar ik al bang voor was Nick heeft niets gegeten gisteren ondanks dat hij geen sondevoeding kreeg overdag. Gelukkig krijgt hij gedurende de nacht wel sondevoeding en nu ook met extra calorieën erin want meneertje valt weer aardig af. Hij had altijd worstenhandjes maar daar is niet veel meer van over. Ook krijgt hij 1 liter vocht gedurende de avond door de sonde omdat er meer vocht uitgaat<span class="text_exposed_show" style="display: inline;"> dan erin komt. Een heel gesprek gehad met de diëtiste en daar werd ik nou niet bepaald vrolijk van. Ik vraag me af wat mag hij eigenlijk nog wel eten en drinken, dat wordt echt een probleem ben ik bang. Nick die al een slechte eter is en dan moet die dingen gaan eten waar hij nomaal gesproken al van gaat kokken als die het ziet. Vandaag maar weer zien of het plan gaat lukken om geen sondevoeding te geven overdag. Ook is het weer prikdag vandaag. Morgen een uitgebreid gesprek op het programma staan met de nefroloog, afdelingsarts en de maatschappelijk werker. We zullen het weer zien vandaag wat de dag ons zal brengen!</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><b>Dag 19</b>. Helaas pindakaas Nick heeft gisteren nog steeds niets gegeten en is weer afgevallen. Vandaag weer een nieuwe kans en anders zal het waarschijnlijk erop uitdraaien dat meneertje alleen maar eten door de sonde blijft krijgen ook als h<span class="text_exposed_show" style="display: inline;">ij straks thuis is. Heb gisteren een boekwerkje gehad met de instructie hoe te werken met een sonde en hoe om te gaan met problemen met de sonde. Moet daar zelfs volgende week een theorie en praktijkexamen in afleggen. Heb het gisteravond thuis even snel doorgenomen en oeps slik vind het toch best wel eng hoor. Voor het eerst gisteren medicijnen mogen geven door de sonde, ja met de zuster naast me hoor. Een hele verantwoordelijkheid, stel je voor dat er iets fout gaat. Het bloed prikken is gisteren weer gelukt, onder hevig protest weliswaar maar toch. Vanmiddag het gesprek met de dokters en maatschappelijk werker. Hoop dat er al wat meer duidelijk is ook over het hoe of wat in de toekomst. Weet dat we levenslang zullen hebben en dat het heel zwaar zal zijn maar iets meer informatie zal fijn zijn. Spannend. Namens Nick wil ik jullie bedanken voor alle kaarten die hij heeft gekregen. Hij heeft zelfs zijn best gedaan om een glimlach op zijn gezicht te toveren voor jullie ondanks alle ellende. Morgen hoop ik meer nieuws te hebben!</span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><br /></span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjvzgYvdstPZ05K3tEdEC0ijHT3VEwcvLVOBt7IMSle0ilG-5h5zPlsqfPwohi76eEzwX6hJvuDmFX5-tCmQaib2JWe7JR-6DuqHS0eucwx_6uk4Z9RWEIirdm-epTDBVCh8mh1UTectye/s1600/10603383_756622701065034_6110976045751167338_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjvzgYvdstPZ05K3tEdEC0ijHT3VEwcvLVOBt7IMSle0ilG-5h5zPlsqfPwohi76eEzwX6hJvuDmFX5-tCmQaib2JWe7JR-6DuqHS0eucwx_6uk4Z9RWEIirdm-epTDBVCh8mh1UTectye/s1600/10603383_756622701065034_6110976045751167338_n.jpg" height="400" width="305" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNnyMHBLwqAiqD7aHitipXwQwaNqmtHE_X4dGOWOeeQscBecfciZSALXDkl5GBnXJzMiGG8opAE0bbhHwSmacBBi0p2maSm5uG9dfq0r2JihF5n4i1-0tRQMBlJwf1yWeZirtAZe8sWzVu/s1600/10635980_756622741065030_4581429278823705704_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNnyMHBLwqAiqD7aHitipXwQwaNqmtHE_X4dGOWOeeQscBecfciZSALXDkl5GBnXJzMiGG8opAE0bbhHwSmacBBi0p2maSm5uG9dfq0r2JihF5n4i1-0tRQMBlJwf1yWeZirtAZe8sWzVu/s1600/10635980_756622741065030_4581429278823705704_n.jpg" height="400" width="225" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGwVht2j_GYEp3g7_Hqc8ylUFzsqCMQe0kEtW6Vr7ZQHu-YM_2UxMZRQh4JRpq0nTqCg4Vq0J8WwSW2wIb62Q5o0Ec7BTM7n3t3JjOFb92IwDrVnhVWFEJri4Mh-CR-fts2VhS6JGhUTL_/s1600/10592875_756622717731699_2092233147274987300_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGwVht2j_GYEp3g7_Hqc8ylUFzsqCMQe0kEtW6Vr7ZQHu-YM_2UxMZRQh4JRpq0nTqCg4Vq0J8WwSW2wIb62Q5o0Ec7BTM7n3t3JjOFb92IwDrVnhVWFEJri4Mh-CR-fts2VhS6JGhUTL_/s1600/10592875_756622717731699_2092233147274987300_n.jpg" height="400" width="225" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><b>Dag 20.</b> Elke dag is het weer een verrassing hoe die zal gaan zoals ik telkens schrijf. Zo ook gisteren. Schreef van de week al dat er weer een plasje op kweek was gezet. De dokter kwam me vertellen dat er een bacterie was gevonden maar daar</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"> dat nogal een heftige bacterie is, wilde ze het zekere voor het onzekere nemen en nog een plasje in een potje opvangen. Nick weer in paniek want oh jeetje daar stond weer een witte jas maar onder hevig gekrijs uiteindelijk gelukt. Schrok me werkelijk een hoedje toen ik het plasje zag. Ben geen dokter maar zag meteen dat dat niet goed kon zijn. Het leek wel erwtensoep. Het bleek inderdaad dat hele sterke vervelende beestje (zoals de artsen dat noemen) te zijn die nogal moeilijk te bestrijden is. En daar moest die arme schat weer naar de behandelkamer om een infuus in zijn hand te laten zetten. Het schreeuwen ging weer door merg en been. Door het infuus moet in ieder geval 2 weken antibiotica gegeven worden om het beestje te verbannen. Maar het kan nog erger want dat vervelende beestje kan ook voorkomen in een wondje en dan moet je geïsoleerd komen te leggen en dan had iedereen in die witte pakken binnen moeten komen inclusief moi. Gelukkig is dat nu niet het geval en is dat mijn mannetje bespaard gebleven. Ben weer op weg naar het ziekenhuis en vandaag maar weer zien wat de dag gaat brengen.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc8hOTxju84Ob80pgNSGdmPjRbQp2pM1dIqo_P7lnEHHhlXacZyKL3YKaRnPALV3z7XHMjxQZ6UNGWktrXvuqn0vP_4lOjWHXOzHf8iPEWV9g3D5adq_jb7bPist1mmJc7scgGhHIHpRMa/s1600/10599331_757004401026864_3938504883674898108_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc8hOTxju84Ob80pgNSGdmPjRbQp2pM1dIqo_P7lnEHHhlXacZyKL3YKaRnPALV3z7XHMjxQZ6UNGWktrXvuqn0vP_4lOjWHXOzHf8iPEWV9g3D5adq_jb7bPist1mmJc7scgGhHIHpRMa/s1600/10599331_757004401026864_3938504883674898108_n.jpg" height="400" width="353" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><b>Dag 21</b>. Het is zondag en dan gebeurt er niet zoveel in het ziekenhuis. Weinig nieuws dus, de antibiotica loopt lekker de hele dag door het infuus en doet volgens mij ook zijn werk want Nick is vandaag lekker vrolijk. We komen jullie even een fijne zondag wensen!</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJpfQs5Ja1ZRZV1EWUvlVd0A3zGP2S80CpIFrcc7w2g68V18K0fOQYHQIg7IKg-TMZ0VqCD8TOxb5HehEpNW2pSDCo0CRMQJArYpcdXdaZdtJkmbthZWcIb7NLdpg6C0KdtHU06JSwinMQ/s1600/1512639_757604240966880_6663667743246654982_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJpfQs5Ja1ZRZV1EWUvlVd0A3zGP2S80CpIFrcc7w2g68V18K0fOQYHQIg7IKg-TMZ0VqCD8TOxb5HehEpNW2pSDCo0CRMQJArYpcdXdaZdtJkmbthZWcIb7NLdpg6C0KdtHU06JSwinMQ/s1600/1512639_757604240966880_6663667743246654982_n.jpg" height="400" width="297" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><b>Dag 22</b>. Pfff zo zie je maar weer pluk het moment van de dag. Plaats ik gisterochtend nog een vrolijke selfie van Nick en mijn persoontje, hetgeen wat we thuis heel vaak deden omdat kanjer Nick dat zo leuk vindt, was het helaas gistermiddag hele andere koek. Zit bijna de hele dag op een klein stoeltje naast zijn bed en dan houdt hij mijn hand vast en opeens uit het niets voelde ik zijn arm slap wor<span class="text_exposed_show" style="display: inline;">den en weg was die ..... heel eng om te zien en je begrijpt mijn schrik was groot. Gelukkig kwam zuster Nancy op dat moment binnen en zij handelde meteen. Na alle controles en het zien of zijn infuus nog wel goed zat, die overigens goed zat, de dienstdoende arts erbij geroepen. Mijn mannetje was toen inmiddels weer bij en na wat handelingen kon de arts ook geen reden vinden voor het feit dat hij opeens weg viel. Heb toen aan haar gevraagd of zijn sonde nog wel goed zat omdat hij regelmatig na een slokje drinken en het geven van de medicijnen kokhalsneigingen had en/of ietwat moest hoesten. Wat klink ik geleerd zo maar had in de instructie folder gelezen dat als iemand met een sonde moest hoesten na het geven van voedsel of medicijnen dat kan betekenen dat die in zijn longen was geschoven in plaats van de maag. Zij heeft toen wat ingespoten en na een kwartier weer teruggehaald en getest op een strookje of het maagzuur was en dat was het dus toch nog in zijn maag. Word ik vanmorgen gebeld dat Nick vannacht een gigantische hoestbui kreeg en zijn sonde er heeft uitgetrokken, toch niet goed gezeten ben ik bang. Zit nu weer in de bus naar het ziekenhuis en maar weer zien wat de dag brengt. We hebben een verhuizing naar een andere kamer i.v.m. de verbouwing die achter de rug is, weer het vreselijke bloed prikken en het inbrengen van de nieuwe sonde op het programmna staan. Laat hij please vertrouwen houden in de sonde want dat was hem helemaal eigen geworden en zonder kan hij niet. We zullen het weer zien vandaag!</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><b>Dag 23</b>. Ben tot nu toe bij alle onderzoeken en handelingen bij mijn kanjertje aanwezig geweest maar gisteren bij het inbrengen van de nieuwe sonde kon ik het niet aanzien en ben op de gang gaan staan. Zwak misschien maar kon het echt niet. Wat een vreselijk gezicht als je ziet hoe ze die slang door de neus in de maag proberen te brengen terwijl je kind helemaal in paniek is en moord en brand schr<span class="text_exposed_show" style="display: inline;">eeuwt en het daardoor nog moeilijker wordt om het voor elkaar te krijgen. Pfff zo heftig. Uiteindelijk gelukt maar toen durfde hij zijn bed niet meer in want oh jeetje het kan zomaar weer gebeuren. En kan me die gedachtengang van hem zo goed voorstellen. Hij heeft toen de hele dag in een rolstoel gezeten maar gelukkig 's avonds gelukt hem in bed te krijgen. Stond net op het punt om weg te gaan en ja hoor hij kreeg weer een hoestaanval met overgeven als gevolg. Het arme mannetje, hup weg zijn vertrouwen in die vervelende sonde. Hoop zo dat die er nog in zit als ik zo in het ziekenhuis ben. De verhuizing is trouwens goed gegaan en toen stond voor de middag nog het vervelende bloed prikken op het program. Oh oh oh zal hij daar ooit aan gaan wennen, het was weer een drama. Wat betreft het opeens weg vallen van Nick afgelopen zondag is het woord hypo gevallen maar daar hebben ze nog niet veel mee gedaan omdat het gisteren al zo een drukke dag voor hem was. Oh ja op de vraag waarom Nick dan geen PEG sonde krijgt kan ik antwoorden dat dat wel in de planning zit en willen ze zowel de PEG sonde als de aansluiting voor het dialyseren in 1 operatie doen. Kan bijna weer mijn mannetje knuffelen en we zullen weer zien wat de dag ons gaat brengen!</span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><br /></span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><b>Dag 25</b>. Vandaag weer veel prikken op het programma staan. Niet leuk voor mijn ventje maar wel heel belangrijk om zo te kunnen zien wat de waardes in zijn bloed zijn. Hij moet nog t/m zondag aan het infuus blijven i.v.m. zijn gemene blaasontsteking. Van de antibiotica heeft hij nu weer een bepaalde schimmel opgelopen dus weer een zalfje erbij. Ook zijn lippen zijn helemaal stuk. Ben nu met hem aan <span class="text_exposed_show" style="display: inline;">het oefenen om weer te gaan lopen. Een combinatie van angst en krachtverlies in zijn benen zorgen ervoor dat hij heel bang is. Die angst komt voort uit het feit dat hij de zondag voor de hartstilstand telkens viel door de spierkrampen (dat heb ik me zo laten vertellen) en is hij bang dat dat weer gebeurt. Wat gebeurt er toch veel in dat lichaam van mijn kanjertje. Zou zo graag de tijd eventjes willen terugdraaien en al is het maar 1 dagje weer eventjes het gevoel hebben van een normale "zorgeloze" dag voor ons drietjes. Want het besef komt er steeds meer bij mij dat dat niet meer zo zal zijn. Alles zal veranderen en dat voor altijd. Er is al eventjes ter sprake gekomen dat hij misschien volgende week naar huis mag maar alleen als ik er echt "klaar" voor ben en er niet nog meer medische problemen bij komen. En hoe erg ik vind dat best wel eng, ben volop in de weer met het geven van de vele medicijnen en de sondevoeding door de sonde maar tja met een zuster of verpleger naast je is dat toch even anders dan als je het straks thuis helemaal alleen moet doen. Begin er nu zelfs over te dromen. Maar goed probeer steeds maar tegen mezelf te zeggen Aniet je lijdt het meest door het lijden wat je vreest. Wat me ook nogal bezig houdt is de wetenschap dat zodra Nick thuis is hij meteen zal vragen om zijn zo geliefde melk en pap en niet te vergeten pannenkoeken en poffertjes, in het ziekenhuis taalt hij niet naar eten maar roept regelmatig mama thuis melk, mama thuis poffertjes, en zo zielig want dat mag hij niet meer. Ga hem dat maar eens uitleggen. Maar goed we zullen het beleven. Morgen weer een gesprek met de maatschappelijke werker van het ziekenhuis en zal dat nog eens met hem bespreken. Het is weer een heel verhaal geworden zie ik nu. Moet bijna overstappen met de bus en dan nog een stukje met de metro en dan ben ik weer bij mijn kanjertje en zullen we zien wat de dag ons brengt.</span></span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><b>Dag 27</b>. Oh zo spannend, eng en fijn tegelijk want zoals het er nu naar uitziet mag Nick dinsdagavond naar huis. Gisteren goede gesprekken gehad met zowel dr. Groothof, de nefraloog, als Cees de maatschappelijk werker. De bloedwaardes zijn n</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;">u redelijk stabiel daar ze eindelijk de juiste balans hebben gevonden in de sondevoeding en de vele medicijnen die Nick dagelijks krijgt. Dat is dan ook de reden dat mijn kanjertje thuis verder kan verzorgd worden, gelukkig met behulp van thuiszorg die mij de eerste tijd op weg zal helpen om alles een beetje op de rit te krijgen. Want ik geef het toe ik vind het ook best wel doodeng. Oké ik heb een noodnummer voor 24 uur en als het helemaal niet gaat mag Nick weer terug naar het ziekenhuis, dat is wel een geruststellende gedachte. Hij zal wel veel naar het ziekenhuis moeten om bloed te laten prikken om zo in de gaten te houden voor hoeveel % zijn verschrompelde niertjes nog werken. Want hij zal eens aan de dialyse moeten en hoe lang dat duurt daar kan helaas niemand iets over voorspellen. Hopen maar dat hij weer niet snel een urineweginfectie zal krijgen die telkens weer de bloedwaardes laten zakken en die ervoor zorgen dat de weg naar dialyseren steeds dichterbij komt. Want dat zijn niertjes voor nog maar heel weinig procentjes hun werk doen is helaas een feit. Gisteren tig dozen bezorgd gekregen in het ziekenhuis met alle spullen voor de sondevoeding thuis. Mag er wel een kamertje bij gaan bouwen, niet normaal zoveel spullen en dat is maar voor 1 week. Elke week zal de koerier langs komen om Nick zijn "eten" te brengen. Ben zo benieuwd of hij het thuis ook gaat accepteren, please laten we hopen van wel. We zullen het beleven. En zo gaaf Nick was gisteren zo ontzettend vrolijk, buiten het prikken om dan, het hele ziekenhuis wist niet wat ze zagen een Nick die in plaats van in paniek zijn nu opeens handkusjes aan het geven was aan iedereen. Heerlijk om te zien. Zal hij het opgevangen hebben dat hij volgende week naar huis mag ..... eh ja denk het wel. Een heerlijk vooruitzicht mijn mannetje dan weer thuis te hebben en probeer het tegen mezelf te blijven zeggen Aniet je lijdt het meest door het lijden wat je vreest! Ons leventje zal totaly anders worden dat is een feit maar allles went.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><br /></span></span></span></span></span><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dxRbvGeI-12yisubjc77vg2aO8gYIgZcw1lKq7fXi3HBUkrVejSSG7aO5o4xIYiM8m5RYEwMdmB1hOgWw0U1g' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><br /></span></span></span></div>
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><br /></span></span>Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com52tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-53914790242488250672014-08-23T08:00:00.000+02:002014-08-23T08:00:01.192+02:00Hoe gaat het met mijn kanjertje Nick!<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">Hoe erg, ik verwaarloos mijn blog helemaal, sorry daarvoor, maar het is ook zo heftig allemaal en zit hele dagen in het ziekenhuis en als ik thuis kom is het meestal al 22.30 uur en ben ik te moe om nog wat te doen. Ook laat ik mijn tranen dan de vrije loop, hou me sterk, zover als dat kan, als ik bij mijn kanjertje ben maar het moment dat ik hem moet achterlaten in het ziekenhuis dat zal nooit wennen. Poehee wat vind ik dat toch zwaar als je hem dan ziet liggen met die angstige oogjes, maar heb ook nog Dani thuis die mij ook zo moet missen en wil hem ook nog wat aandacht kunnen geven. Hier weer alle berichten die ik dagelijks op Facebook plaats voor degenen die geen Facebook hebben of mij niet volgen daar. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><b>Dag 5</b>. De operatie gisteren ging helaas niet door. Hij stond nog om 23.00 uur ingepland maar door een spoedgeval verplaatst naar vandaag na 12.00 uur maar was net op tijd en heb hem nog even gezien maar hij is nu al onderweg naar de OK. En eventjes een ietsepietsie positief bericht de nierdokter is net langs geweest en zoals het er nu uitziet lijkt het er naar dat zijn nieren gelukkig nog wat doen ook al is dat maar voor ongeveer 15%. Ook al is dat een momentopname maar man oh man wat klonk dat als muziek in mijn oren. Allemaal weer duimen dat dat zo blijft. Nu afwachten wat de uroloog na de operatie te zeggen heeft. Eindelijk een positief berichtje deze week pffff.</span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><b>Dag 6.</b> Hier ben ik weer met een update wat betreft mijn kanjertje Nick. Uit de operatie van gisteren is gebleken dat hij een aangeboren afwijking van zijn blaas heeft, de naam ben ik even kwijt, die de afgelopen 13 jaar ervoor heeft gezorgd dat er telkens urine naar zijn nieren terugliep met als gevolg falende nieren en die er op een gegeven moment helemaal mee stoppen om hun werk te doen, namelij</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">k de afvalstoffen uit je lichaam laten verdwijnen. En afgelopen maandag heeft dat er voor gezorgd dat Nick zijn hart ermee stopte en hij een hartstilstand kreeg door de grote hoeveelheid kalium in zijn lichaam wat dodelijk is. Zo heftig allemaal. Gisteren een heel goed gesprek gehad met een arts van het AMC. Maar die gesprekken zijn ook heel confronterend. Krijgen we Nick wel aan de dialyse in verband met het feit dat hij zich zo moeilijk laat behandelen en op welke manier gaan we dat doen, hoe krijgen we de hoeveelheid medicijnen erin, het dieet die hij zal moeten volgen ook al zoiets. We zullen het allemaal gaan beleven en leef nog steeds van moment tot moment. Hij ligt nog steeds op de IC en heel misschien mag hij van de beademing af vandaag. Ben nu bijna bij mijn mannetje en hoop heel snel weer een lachje van hem te zien die ik zo mis. Je ventje in dat grote bed te zien liggen aan al die slangen pffff zo niet leuk maar blijf sterk en ik hou hoop. Ach ja mijn vechtertje Nick wat hou ik toch van hem!</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><br /></span></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><b>Dag 7.</b> Zo spannend gisteren, Nick is van de beademing afgehaald en heeft nu zuurstof door zijn neus. In het begin wou meneertje niet zo goed zelf ademhalen maar is nu onder controle. De slaapmedicatie is ook gestopt en ook al was hij nog zo stoned door de morfine hoe ontzettend fijn is het om te zien dat je ventje naar je kijkt en op je reageert zover als dat ging. Gelukkig ging hij laat in de mid</span><span class="text_exposed_show" style="color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">dag toch iets plassen want de katheter was er uit gehaald in de ochtend. Om die reden nog een echo gemaakt hoeveel vocht er te zien was maar gelukkkig kwam er daarna iets uit en hoefde hij niet opnieuw een katheter. De waarden waren helaas wel weer gestegen van de afvalstoffen maar dat wordt goed in de gaten gehouden met medicijnen die hij door een infuus krijgt. Alle slangetjes zijn goed afgedekt op zijn lichaam zodat hij het er niet 1, 2, 3 uit kan trekken. De nierdokter heeft gisteren verteld dat hij waarschijnlijk dinsdag wordt overgebracht naar het AMC omdat hij daar verder behandeld gaat worden. We hebben nog een hele lange weg te gaan maar zoals het er nu naar uitziet elke dag een stapje vooruit en leef van dag tot dag. Pfff wat ben ik blij dat hij er nog is! Las dat sommigen van jullie een kaartje willen sturen, zo lief. Hij ligt nu in de VU en waarschijnlijk vanaf dinsdag in het AMC. Ik heet dan wel Meijer maar Nick heet Van der Bijl. Was blij verrast toen ik gisteravond thuis kwam er lagen allemaal kaarten om ons sterkte te wensen. Zo lief en doet mij en Dani echt goed. Ben nu weer bijna bij mijn vechtertje en kijken hoe het nu gaat want ieder moment kan het weer anders zijn maar hij is in goede handen want wat zijn het allemaal toppertjes op de IC.</span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><b>Dag 8.</b> Niet zoveel nieuws te vermelden wat mijn Nick betreft. Het was gisteren natuurlijk zondag en dan zie je niet zoveel dokters als normaal. Hij lag helaas gisteren bijna de hele dag te slapen. Daar hij nu een vurige uitslag heeft op zijn lichaam een spuit gekregen om te kijken of hij ergens voor allergisch is, misschien daarom het slapen wat hij deed gedurende de dag. Ook hebben ze hem even in<span class="text_exposed_show" style="display: inline;"> een stoel gezet zodat hij beter het slijm op kon hoesten. Zo zielig hij was doodsbang wat ze nu weer gingen doen en dan zie je echt hoe zwaar het voor hem is. Gewoon zelf zitten gaat nog niet laat staan zelf staan. Hij heeft nog wel zuurstof nodig. Ben er nu weer bijna en ga hem eerst flink knuffelen want ik vind het telkens zo heftig om hem 's avonds alleen achter te laten in het ziekenhuis. Ben benieuwd of de dokters vandaag weer wat meer kunnen vertellen. Elke keer weer spannend!</span></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><br /></span></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><b>Dag 9.</b> Helaas nog geen plek in het AMC vandaag. Waarschijnlijk morgen en wirdt mijn mannetje overgeplaatst waar hij verder behandeld zal worden. We hebben nog een lange weg te gaan maar wat ben ik blij dat hij er nog is die kanjer van me. Bedankt voor al jullie steun op wat voir manier dan ook. Ik put daar veel kracht uit en doet me/ons zo goed, toppertjes zijn jullie allemaal xx</span></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><br /></span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj22VRGO5EQRYmmBZslDHzlqr-Iplx33qdUOn3u1HSpD6bylzkfHP5Xjk058yEje0NR7h5kaiAzkIcyUT1DAjd-6ovZYVgzssBNbISY7IDs8oveEV6A0u1GAuFvGj_HwFRgfWz1qYidASGU/s1600/10603764_751977891529515_7584461046336170961_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj22VRGO5EQRYmmBZslDHzlqr-Iplx33qdUOn3u1HSpD6bylzkfHP5Xjk058yEje0NR7h5kaiAzkIcyUT1DAjd-6ovZYVgzssBNbISY7IDs8oveEV6A0u1GAuFvGj_HwFRgfWz1qYidASGU/s1600/10603764_751977891529515_7584461046336170961_n.jpg" height="400" width="225" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><b>Dag 10.</b> Helaas gisteren een slechte dag. Zag Nick al steeds meer afzwakken en ademde ondanks de zuurstof heel zwaar. Op een gegeven moment begon hij over te geven na het krijgen van zijn sondevoeding en daar zat ook bloed bij. Meteen de dokters erbij, longfoto's aan zijn bed gemaakt, bloed geprikt en pfff nu weer een longontsteking erbij. Hij is ook nog zo zwak mijn mannetje. Krijgt nu antibiotica</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"> door de sonde en weer meer zuurstof. Mag niet teveel antibiotica in verband met zijn nieren die dan weer flink terug kunnen lopen en dat deden ze al helaas. Ook zijn bloedplaatjes zijn niet helemaal in orde. Dat prikken is telkens ook een crime. Tjonge tjonge wat is die dan toch sterk ondanks dat hij zo zwak is nu. Heeft het al 2 keer voor elkaar gekregen ondanks de in de houdgreep houden met zijn drietjes om de spuit of het pijpje waar ze bloed mee weghalen uit zijn vinger te grijpen met zijn hand. De laatste was zelfs door de midden gebroken. Ach ja ondanks dat hij nu zo ziek is blijft hij zijn temperament houden, het is en blijft een vechtertje dat mannetje van me! Nu weer bijna in het ziekenhuis en vandaag maar weer bezien hoe de dag zal gaan!</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><b>Dag 11.</b> Helaas nog steeds geen plek in het AMC maar wie weet wat de dag nu weer gaat brengen. Gisteren was Nick gelukkig weer wat alerter en de antbiotica slaat gelukkig aan. De nieren zijn helaas weer wat achteruit gegaan. Elke dag is het <span class="text_exposed_show" style="display: inline;">weer een groot vraagteken hoe het zal gaan. Zodra er een witte jas (lees dokter) binnenkomt denkt meneertje oh nee daar heb je er weer eentje en doet zijn ogen stijf dicht en schreeuwt al nee, nee, nee voordat ze wat hebben gedaan. Dan kan je wel bedenken hoe hij reageert als ze wel wat doen bij hem. Ach ja mijn mannetje en dokters was al geen goede match en nu moet die arme schat elke dag al die dokters (monsters waarschijnlijk voor hem) onder ogen zien. Zie hem liggen dat ventje van me met buurman, zijn steun en toeverlaat in deze heftige tijd. Ben benieuwd wat de dag ons nu weer brengt. Elke dag weer spannend!</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNL0e8Dioxmq6jbtPyiV3S23ycJ2Yo-p5aEADKYql_K9JSCqVxmN8YT5AAu6kAUnMFvQN6fBmnYFIcXsiOl261jZalMTypI9LzxZCDWVQNHoiW3ATc5Wu3n1SqJjG_Q-dQmFgSVZ1tylIW/s1600/1454952_752857074774930_8052376219641071470_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNL0e8Dioxmq6jbtPyiV3S23ycJ2Yo-p5aEADKYql_K9JSCqVxmN8YT5AAu6kAUnMFvQN6fBmnYFIcXsiOl261jZalMTypI9LzxZCDWVQNHoiW3ATc5Wu3n1SqJjG_Q-dQmFgSVZ1tylIW/s1600/1454952_752857074774930_8052376219641071470_n.jpg" height="400" width="225" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><b>Dag 12.</b> Eindelijk plaats in het AMC. Vandaag om 11.00 uur met de ambulance op pad. Ga hem daar zo maar even proberen op voor te bereiden want gisteren stonden ze door een vergissing al aan zijn bed en daar schrok die nogal van. Daar zijn bl</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;">oedplaatjes te laag zijn en ze niet goed begrijpen waar dat door komt, moesten we snel een echo laten maken om te zien of hij misschien trombose had door de lieslijn die hij had voor de dialyse waar hij aan lag. Maar dat heeft hij niet. Dus maar weer verder onderzoeken wat daarvan de oorzaak is. En zo ontzettend jammer komen we terug blijken Herman, <a data-hovercard="/ajax/hovercard/user.php?id=100003998376494" href="https://www.facebook.com/silvia.vandenbrink.1" style="color: #3b5998; cursor: pointer; text-decoration: none;">Silvia</a> en <a data-hovercard="/ajax/hovercard/user.php?id=100003208534539" href="https://www.facebook.com/lenie.keizer" style="color: #3b5998; cursor: pointer; text-decoration: none;">Lenie</a> van mijn werk op bezoek geweest te zijn en echt zo ontzettend lief stond er een grote tas met kadootjes voor Nick, Dani en mijn persoontje op de kamer. Was gewoon ontroerd. En dan kom je thuis staat er ook nog een prachtige bos bloemen van al de collega's van het gerechtshof. Te lief allemaal. Ook de kaartjes voor mij en Dani die wij dagelijks ontvangen doen mij zoveel, echt heel fijn. En Nick die geniet er zo van als ik de kaartjes meeneem die ik thuis heb ontvangen voor hem. Ja mijn mannetje is gek van post en kan er zo van genieten als ik dan even die glinstering in zijn ogen zie in plaats van angst in zijn ogen. Zie hem liggen met zijn nieuwe vriendje. Vandaag weer een spannende dag voor mijn kanjertje!</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_smQj7peBvK1mEefYu1H_1uTt-J4N8RkTehiiMghkhS3grrjW3cAX9k35unnLv411YsqiKP_OS6okhU6XJeMpwo1svlOKI-FG7frwtZY4sgoXmyWJ_HaC2WsDzJnpJkqa-dc24Z_Uq-p1/s1600/10522659_753399398054031_6921370538799968247_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_smQj7peBvK1mEefYu1H_1uTt-J4N8RkTehiiMghkhS3grrjW3cAX9k35unnLv411YsqiKP_OS6okhU6XJeMpwo1svlOKI-FG7frwtZY4sgoXmyWJ_HaC2WsDzJnpJkqa-dc24Z_Uq-p1/s1600/10522659_753399398054031_6921370538799968247_n.jpg" height="400" width="225" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; text-align: left;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;">Wat ben ik toch blij met alle lieve berichtjes op wat voor manier dan ook, ik put daar veel kracht uit en geeft mij veel steun. Ook krijgen Dani en ik veel kaartjes en ook stromen de kaartjes voor Nick binnen en daar is hij zo ontzettend blij mee, dat is het hoogtepunt van de dag voor mijn mannetje, daar geniet hij zo ontzettend van, de rest van de dag vindt hij zo eng met alles wat ze met hem doen, het is ook zo moeilijk uit te leggen aan hem, wat voel je je dan toch machteloos als moeder en je kan niets voor hem doen op dat moment dan alleen maar zijn handje vasthouden, telkens weer zo zwaar!</span></span></div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com69tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-17557468456277575852014-08-15T00:08:00.001+02:002014-08-15T00:08:23.577+02:00Niet schrikken blogvriendinnetjes!Hallo lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm die geen Facebook hebben of mij niet volgen op Facebook. Even een heel ander berichtje dan je van mij gewend bent en niet schrikken, maar mijn kanjertje Nick is afgelopen maandag met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht en heeft daar een hartstilstand gekregen. Ze hebben hem gelukkig na 15 minuten reanimeren weer tot leven weten te brengen. Het is en blijft ook zo een speciaal mannetje, alsof hij dacht toen hij van de brancard op de behandeltafel van de spoedeisende hulp werd gelegd: "zo nu ben ik op de juiste plek, nu kan ik me laten gaan en kunnen ze me helpen, dan hoef ik niet meer te vechten", want dat heeft mijn mannetje volgens de doktoren de afgelopen tijd gedaan gevochten voor zijn leven. Schreef al dat ik het niet vertrouwde en als moeder voel je op de een of andere manier toch dat er iets niet goed is maar ik kon er de vinger niet op leggen en dat vind ik zo erg en dan gebeurt er dit afgelopen maandag ..... zo heftig allemaal. Wat er dan door je heen gaat pffffffff, dat is niet uit te leggen maar je leven stort totaal in. Sindsdien leef ik in een film maar dan een hele slechte film, had dit al op Facebook gezet maar daar niet alle blogvriendinnetjes Facebook hebben of mij daar niet volgen en ook al ken ik jullie, althans de meesten, niet persoonlijk voelen jullie allemaal toch als vriendinnen waar je lief en leed mee deelt en daarom zet ik de berichten van Facebook ook maar even op mijn blog. <div>
<br /></div>
<div>
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><b>dinsdag 12 augustus 2014</b></span></div>
<div>
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">Niet schrikken maar mijn kanjertje Nick is gisteren met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht en heeft daar een hartstilstand gekregen. Hij wordt nu in slaap gehouden en heeft gisteravond en vannacht aan de nierdialyse gelegen. Ze zijn nog volop bezig met onderzoeken en hij ligt op de IC. Ben nu weer op weg naar de VU. Doen jullie allemaal een schietgebedje voor mijn lieve Nick!</span></div>
<div>
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><br /></span></div>
<div>
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><b>woensdag 13 augustus 2014</b></span></div>
<div>
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">En hoe gaat het met mijn kanjertje Nick. Hij wordt nog steeds in slaap gehouden en kunstmatig beademd. Ook de nierdialyse staat dag en nacht te draaien om al de afvalstoffen uit zijn lichaam te laten verdwijnen die zijn lichaam hebben vergiftigd. Zijn bloeddruk is nog erg laag en krijgen ze nog niet omhoog. De doktoren kunnen nog niet veel zeggen maar doen constant onderzoeken en we leven nu van moment tot moment. Wil iedereen bedanken voor de lieve berichtjes, dat steunt me en doet me goed. Jullie zijn toppertjes. Sorry dat ik niet eerder reageerde maar zit hele dagen in het ziekenhuis en op de IC mag ik mijn mobiel niet gebruiken vandaar. Zit nu weer in de bus op weg naar mijn vechtertje Nick.</span></div>
<div>
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><br /></span></div>
<div>
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><b>donderdag 14 augustus 2014</b></span></div>
<div>
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">Dag 4. Heel spannend ze hebben mijn kanjertje Nick gistermiddag van de nierdialyse gehaald om te kijken of zijn nieren nog iets doen. Hopelijk weten ze vrijdag daar iets over te kunnen zeggen. Hij wordt nog steeds slapende gehouden en kunstmatig beademd en wordt goed in de gaten gehouden mocht het weer fout gaan. Er is een kans dat hij vandaag een kijkoperatie krijgt in zijn blaas want die ziet er</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"> ook niet goed uit op de echo en is veels te groot. Maar dat kan alleen maar als hij niet weer accuut aan de dialyse moet in verband met kans op inwendige bloedingen. Gisteren veel gesprekken gehad met de doktoren maar dat zal ik jullie besparen. We leven nu van moment tot moment en iedere dag kan weer anders zijn maar ik probeer niet van het slechtste scenario uit te gaan die ons verteld is want anders word ik gek. Het enige wat ik nu kan doen is er zijn voor mijn lieve vechtertje. Morgen kom ik weer met een nieuwe update. Ik ben heel blij met jullie medeleven, schietgebedjes en kaarsjes die opgestoken worden. Dat doet me heel goed!</span></div>
<div>
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"><br /></span></div>
<div>
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #37404e; display: inline; font-size: 14px; line-height: 20px;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Helaas is hij gisteren nog niet geopereerd, ze willen namelijk 2 operaties in ene doen, de blaas en een soort lus aanleggen in zijn halsslagader voor dialyses en voor dat laatste komt een arts uit het AMC om dat te doen, hij stond uiteindelijk gepland voor 23.00 uur gisteravond maar door een spoedgeval kon dat niet doorgaan en nu maar hopen dat het vandaag wel gaat lukken want dan weten we in ieder geval wat er met zijn blaas aan de hand is. Want nu is het een al onzekerheid en die maakt je gek.</span></span></div>
<div>
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: #37404e; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: white; font-size: 14px; line-height: 20px;">Ik klink misschien wel heel nuchter maar geloof me dat ben ik zeker niet, integendeel er vloeien heel wat traantjes bij mij als ik alleen thuis zit maar probeer sterk te blijven voor mijn kanjertje. Hoop toch zo snel met wat beter nieuws te kunnen komen ...... </span></span></div>
<div>
<span style="color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, lucida grande, tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 14px; line-height: 20px;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAy8sd0XfHDPzWxg6-nmN9npJ-d-T7DEMy-bhzuxzbIo1928BsmnPKucRNQ_F1RdvzG60AaBP1ygxgJ1SOE2oLfqMoUCp3qppIgTmgOk0fm_9W-sH5XqQIi9B8reb8Goyun5YQd4oJmnqO/s1600/IMG-20140814-WA0000.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAy8sd0XfHDPzWxg6-nmN9npJ-d-T7DEMy-bhzuxzbIo1928BsmnPKucRNQ_F1RdvzG60AaBP1ygxgJ1SOE2oLfqMoUCp3qppIgTmgOk0fm_9W-sH5XqQIi9B8reb8Goyun5YQd4oJmnqO/s1600/IMG-20140814-WA0000.jpg" height="400" width="300" /></a></div>
<div>
<span style="color: #37404e; font-family: Helvetica, Arial, lucida grande, tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 14px; line-height: 20px;"><br /></span></span></div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com79tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-57349048012544317452014-08-10T12:19:00.002+02:002014-08-10T15:29:26.765+02:00Wat zal het toch zijn .....<div style="text-align: center;">
Goh het lijkt tegenwoordig bij mij wel zondag kaartjeplaatsdag, is weer eens anders dan woensdag gehaktdag, en ja hoor gisteravond was het weer een feestje, al mijn kistjes om me heen en lekker aan de kaart geweest, het was weer totaal ontspannen hier in huize Meijer. Heb onlangs deze digi's ontdekt, en ik vind ze toch een partij schattig, zo lief. Kijk er nou zitten met haar ballonnetje, oh ja ze heet trouwens Chloe, maar dan met twee puntjes op de e maar mijn computer lijkt wel weer een eigen leven te leiden want dat wil hij eventjes niet doen, de doerak. Mocht je haar nou ook leuk vinden je kunt haar trouwens <a href="http://www.pinkgemdesigns.com/catalog/chloe-with-balloon-digi-stamp-p-1243.html" target="_blank">hier</a> vinden. En nee ik heb geen aandelen bij hun, maar ik vind ze gewoon te schattig, oh ja je hebt ook nog Andy en dat is het jongentjesvariant. Wat denk je zullen we vanmiddag echt Bertha op bezoek krijgen, ik hoop het eigenlijk niet want mijn achtertuin is helaas nog steeds niet gemaakt. Ga morgen de woningbouw maar weer eens bellen want of ze zijn me totaly vergeten of komt het door de bouwvak, dat kan natuurlijk ook nog. Is toch erg eigenlijk ben nu gewoon al een ietsiepietsie bang geworden voor regen, je moet er toch niet aan denken dat straks mijn hele tuin is weggespoeld en wat te denken van mijn fundering, heb er helemaal geen verstand van maar heb af en toe van die enge beelden dat zelfs mijn huis gaat zakken, maar dan zeg ik maar weer tegen mezelf men lijdt het meest van het lijden wat men vreest ..... we zullen het zien. En alweer een weekje aan het werk, nou wat ik al dacht, je zit nog niet in de bus en hebt al het gevoel eh vakantie, heb ik dat gehad dan, wat went dat toch weer snel. Ook wel weer fijn om in een bepaald ritme te zijn en om mijn collega's te zien. En met Nick nou daar gaat het nog steeds niet bepaald lekker mee, hij eet niet, weigert ieder voedsel, drinken doet hij gelukkig wel. Maar neemt hij een hapje van iets dan begint hij al te kokken als hij het in zijn mond heeft en als je eventjes pech hebt dan komt het er met dezelfde rotgang weer uit. Sorry voor het niet zo smakelijke verhaaltje maar maak me gewoon zorgen omdat ik echt niet weet wat het is. Zijn al naar de dokter geweest maar die heeft hem onderzocht en kon niets vinden, hij is ook nog wel levendig hoor maar toch niet helemaal de oude Nick die ik ken maar wat wil je als je helemaal niet meer eet. Vrijdag de dokter weer gebeld, en natuurlijk als je altijd zien op vakantie allebei en de vervangster was er ook niet, nu voor morgen een belafspraak staan. Heb al op internet gezocht en tja dat kan van alles zijn, kinderen met een beperking kunnen het zelfs gewoon opwekken bij henzelf om te kijken hoe iemand reageert .......... moeilijk hoor, de machteloosheid die je als moeder af en toe voelt, vind ik altijd zo bah. Nick is al geen goede eter maar als hij zelfs zijn poffertjes of pannekoeken niet meer wil tja dan ..... hoop maar dat hij snel weer gaat eten! Voordat het weer een heel verhaal wordt, zie hieronder mijn kaartje die ik gisteravond weer met veel plezier heb gemaakt</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDs6MuLhYZ_zC2phC3BqLa4ovpnBvXbWZPkb54gISTcpHC-5J95zPs4r7EUmSHuDRzHX5wX6JVis8wIxYCbxBQ8fqoXgdHviWbUOuu0rw9CUTDPDqL0fefmj3NSGUA9COsoXI_WTs-PseW/s1600/P1140380.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDs6MuLhYZ_zC2phC3BqLa4ovpnBvXbWZPkb54gISTcpHC-5J95zPs4r7EUmSHuDRzHX5wX6JVis8wIxYCbxBQ8fqoXgdHviWbUOuu0rw9CUTDPDqL0fefmj3NSGUA9COsoXI_WTs-PseW/s1600/P1140380.JPG" height="400" width="352" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Heb weer super genoten van de reacties op mijn vorige kaartje, wat geniet ik daar toch keer op keer van, toppie. Sorry als ik niet iedere avond bij jullie heb gereageerd, kijken doe ik wel hoor iedere avond, maar reageren schiet er nog weleens bij in maar dat komt wel weer goed als alles weer in zijn ritme is hier. Wil mijn kaartje mee laten doen aan de challenge van <a href="http://www.lovetocreatechallenge.blogspot.nl/2014/08/challenge-127-anything-goes.html" target="_blank">Love to Create Challenges</a> waar deze keer alles mag. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!</div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com76tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-78028687203605089832014-08-03T11:41:00.001+02:002014-08-03T11:41:06.549+02:00Jakkiebakkie!<div style="text-align: center;">
Jakkiebakkie mijn vakantie is weer voorbij, jeetje wat gaan 3 weken toch snel. De eerste week denk je oh wat heerlijk nog 2 weken hierna, de tweede week vliegt werkelijk om en over de derde week maar niet te spreken, hup hup en voorbij is je vakantie. Maar wat heb ik mooi weer gehad, echt superfijn. Weet nog wel dat ik een aantal jaren terug bijna 3 weken regen had, nou geloof me dan wil je het liefst weer zo snel mogelijk aan het werk, de muren vlogen toen werkelijk op me af. Maar nu niets te klagen, nou ja bijna niet, op afgelopen maandag na dan. Heb jij ook zoveel regen gehad, niet normaal meer, ik ging zondags naar bed met regen en onweer en werd ook weer wakker van het onweer en de regen op mijn slaapkamerraam. Maar goed dacht die ochtend kijk dit is een goed momentje om eventjes heerlijk mijn huisje goed door te werken. Dus zo gezegd zo gedaan en ik heerlijk met een muziekje op de achtergrond stoffen en stofzuigen heen. Totdat Dani in het halletje naar de achtertuin opeens roept: "Mam, moet je nou eens kijken". Hup stofzuiger uit en ren er naartoe, nou wat ik toen zag dat heb ik nog nooit meegemaakt, zie zo al mijn tegels de diepte ingaan, en dat is me een eng gezicht joh. Die lieverd van een Dani als de bliksem alle tegels uit het water vissen zover als dat ging en is al het water eruit gaan scheppen. Gevolg een gat van 1 1/2 meter diep bij de achterdeur en dat een aantal rijen diep. Mijn buurvrouw met hetzelfde taartpunttuintje (ja ja wij hebben een heel vreemd tuintje samen, net een taartpuntje) had precies hetzelfde, alleen had zij het nog iets erger te verduren, want wat gebeurde er nou, zij heeft een vijver in de tuin en oh hoe erg alle vissen dreven weg, Dani heeft er nog 2 kunnen vangen en toen het uiteindelijk gelukkig gestopt was met regenen zag ik er nog eentje liggen waarvan we dachten die is dood maar wat zie ik, zie zijn vinnetje nog bewegen, wou nog mond op mond beademing doen maar je weet ben een held op sokken dus dat durfde ik niet, dus gauw de buuf geroepen en zij heeft hem met het netje gevangen en weer in de vijver gestopt. Inmiddels stond het water tot aan de enkels in de tuin en hebben we geschrobt voor ons leven om al het water weg te krijgen, nou daar hoef je niet voor naar de sportschool, wat een zwaar klusje was dat. De woningbouw is donderdag wezen kijken en ze bellen nog om een afspraak te maken, tot die tijd moeten we over een plankje lopen om in de tuin te komen, is ook nog elke keer weer een kunst want dat plankje wiebelt aan alle kanten, nu maar hopen dat ze snel komen om het te maken. We zullen het zien. Ja ja wat een avontuur was dat weer ...... Gisteravond dacht ik hup Anita en nu al je kistjes pakken want anders komt het er helemaal niet meer van om een kaartje te maken en dat heb ik dan ook maar gedaan. Had de digi al eerder gekleurd en heb het onderstaande kaartje weer met veel plezier zitten maken gisteravond. Mijn voornemen om heerlijk in de vakantie iedere avond te knutselen is nou niet bepaald uitgekomen maar heb toch 3 kaartjes gemaakt, ach dat komt wel weer als het weer wat minder wordt ......</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixIECP45m2YdQ2tUAlrtwMJnsF4bjjYOre88cypI-6goMNVEUSf7ViyewSrqWgsLqFg__mextgpmm00Wx2tUScpqC7spP1zx4_kooJEZfqHoy1o_-AMEziLac7E2Qr2nqm4z5oOtZvoPxI/s1600/P1140361.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixIECP45m2YdQ2tUAlrtwMJnsF4bjjYOre88cypI-6goMNVEUSf7ViyewSrqWgsLqFg__mextgpmm00Wx2tUScpqC7spP1zx4_kooJEZfqHoy1o_-AMEziLac7E2Qr2nqm4z5oOtZvoPxI/s1600/P1140361.JPG" height="400" width="386" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Dank jullie wel voor de lieve reacties op mijn vorige blogbericht, en mijn weekje om eventjes op te laden liep iets anders dan verwacht, zie voor de maandag hierboven, dinsdag ochtend mijn softliner gekregen in mijn gebitje, zit weer ietsiepietsie beter, dinsdagmiddag nog met Nick naar de huisarts geweest want hij eet bijna niets, dokter kon niets vinden dus eventjes aankijken, woensdag had ik Nick ook weer want zijn vader had een etentje georganiseerd en de rest van de week kon het opladen dan beginnen en nu mag ik morgenochtend om half 7 weer met het busje naar Amsterdam maar ach een hele leven thuis zitten lijkt me ook niet alles. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!</div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com72tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-49833493723909433672014-07-26T15:24:00.000+02:002014-07-26T15:27:36.836+02:00Eventjes een weekje opladen!<div style="text-align: center;">
Zat lekker in mijn tuintje maar het zonnetje ging even weg en voelde een paar druppels en dacht oh kijk dan kan ik mooi even een blogberichtje maken. Gisteravond weer een kaartje zitten maken en joehoe wat was het fijn eindelijk de eerste avond dat ik dacht oh heerlijk het is niet meer zo warm in huis, wat vind ik dat toch vies als de zweetdruppeltjes van je voorhoofd druppen. Het liefst zou ik dan al mijn kleren uittrekken zonder dat geplak maar dat lijkt me nou ook weer niet een strak plan, stel je voor dat de buurman plotseling aan de deur staat, oh het zal je toch maar gebeuren dat je dan de deur zonder na te denken open doet, dan durf je toch nooit meer op straat te komen, maar goed waar gaat dit weer over mijn fantasie gaat geloof ik een beetje op de loop. Voordat mijn vakantie begon had ik helemaal het plan om heerlijk iedere dag (nou ja avond) te gaan knutselen maar hoe erg toch weer gisteravond was pas mijn tweede keer in de vakantie en over een weekje moet ik alweer aan de slag. Ja niet dat dat erg is natuurlijk maar dan kijk je er zo erg naar uit en dan is het zover en njada noppes, of geen zin, of te warm, of nou ja weet ik veel wat ....... maar goed het tweede kaartje in mijn vakantie is een feit en die zie je hieronder. Gisteravond is Nick door zijn vader opgehaald en ik vind het altijd heel moeilijk om hem weg te zien gaan maar ik kom er ook heel eerlijk voor uit dat ik ieder jaar bewust er voor kies om zo mijn vakantie op te nemen dat Nick 1 weekje bij zijn vader is en ik nog thuis of klinkt dat heel slecht als moeder zijnde. Het is echt een weekje waarin ik eventjes op kan laden want hoe dierbaar en lief Nick ook is voor mij, het is en blijft een handenbindertje die de hele dag aandacht en met die warmte ook de avonden de laatste tijd nodig heeft en begrijp me niet verkeerd hoor want ik doe dat met alle liefde en mijn kinderen zijn mijn lust en mijn leven, maar ik heb het gewoon echt nodig dat ene weekje in het jaar. En hoe fijn kon gisteravond alles tegen elkaar open zetten, zo ook boven want als Nick er is kan dat niet omdat hij dan gerust uit het raam klimt en ik als hij thuis is altijd alles op slot heb zitten zo ook de ramen.Vanmorgen zat ik gewoon te genieten van de rust in huis, geen geluiden om me heen, Dani lag nog op bed en ik aan mijn kopje koffie en dan geen Kabouter Plop, Ernst en Bobbie of Samson en Gert op de achtergrond maar gewoon helemaal niets ....... maar weet ook dat ik over een paar dagen denk pffff ik mis hem nu al maar lang leve de telefoon dus zijn stemmetje zal ik zekers te weten af en toe horen. Misschien vraag je je wel af eh ik hoor nooit dat Dani naar zijn vader gaat, eh ja dat klopt inderdaad, Dani heeft toen hij 12 jaar werd ervoor gekozen om niet meer naar zijn vader te gaan, dat klinkt heel hard en ook zeker niet leuk voor zijn vader maar daar heeft hij zo zijn redenen voor waar ik liever niet op mijn blog over wil praten. Nou genoeg geklets weer want zie het alweer het wordt weer een lang verhaal en jippie zie het zonnetje alweer gaan schijnen dus ga zo weer eventjes genieten in mijn tuintje. Zie hieronder mijn kaartje</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy9j5GArf_Qjxu5k6BZcvjM-B02ts9qzGYvwZp-DTxTc7zI1EyTdKrcsiyMo7CcRSv1U-LPOk5k8YDNbR35zHSoLByDzevvX5-lbIBAaJf-hxf2PZBVNCbFPOdVf0aAQ4ofAfgRijbvLsP/s1600/P1140342.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy9j5GArf_Qjxu5k6BZcvjM-B02ts9qzGYvwZp-DTxTc7zI1EyTdKrcsiyMo7CcRSv1U-LPOk5k8YDNbR35zHSoLByDzevvX5-lbIBAaJf-hxf2PZBVNCbFPOdVf0aAQ4ofAfgRijbvLsP/s1600/P1140342.JPG" height="382" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Wil jullie weer bedanken voor de superfijne reacties op mij vorige kaartje, ik heb er weer van genoten met het bekende glimlachje van oor tot oor, telkens weer genieten. Oh ja heb van de week ieniemienie stukjes vlees kunnen eten, zo heerlijk was dat joh. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!</div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com64tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-3027384821626149052014-07-19T13:50:00.001+02:002014-07-19T13:50:40.858+02:00Flying by to say Hi!<div style="text-align: center;">
Joehoe het is me gelukt ik heb weer een kaartje gemaakt, en hoe fijn voelt dat, gisteravond al mijn kistjes naar de woonkamer gesleept, pfffffff de zweetdruppeltjes deden goed zijn werk, en gaan met die banaan. En waarempel zat er meteen weer in, moest wel weer eventjes zoeken in welk kistje waar zat maar hé wat wil je na al die weken geen knutselspulletjes te hebben aangeraakt. Maar wat heb ik er weer van genoten ondanks dat het zweet van mijn rug droop want oh oh oh wat is het toch warm, ik vind de zon absoluut heerlijk maar deze warmte eh sorry nee je staat op pfffff heet, overdag pffff heet, in de avond pfffff heet en dan wil je slapen en ja hoor alweer pfffff heet, wil niet mopperen hoor want alles beter dan regen maar een paar graadjes minder zodat je lekker in de tuin kan vertoeven oh wat zal dat heerlijk zijn. Liep gisteren in Appie Heyn nou geloof me had bijna gevraagd of ze nog een vakantiehulp konden gebruiken want jeetjemeneetje wat was het daar heerlijk koel, je zou er bijna de hele dag willen verblijven, absoluut geen straf om nu boodschapjes te doen. Vriesertje ligt vol met ijsjes want jippie die kan ik nu heel goed eten zonder pijn aan mijn kiesjes te hebben, eventjes iets zachter laten worden en heerlijk smullen maar. Wat is dat telkens een feestje om er eentje op te smikkelen. Oh ja heb mij zelf trouwens een online cursus Hair and Skin gedaan bij Kit and Clowder (oh jeetje zo heet dat toch, door de hitte kan ik af en toe niet meer helder denken), ga niet op vakantie en dacht Anita af en toe mag je jezelf weleens verwennen en heb dat dan ook gedaan, oké heb er tot nu toe nog niet veel mee gedaan, alles is uitgeprint en ik kijk regelmatig naar de video's en ja ja ik oefen wel al hoor want je moet leren flicken, zoals Miranda ooit schreef flippen (nou dat ga je er ook bijna van want wat is dat af en toe frustrerend). Flicken houdt in dat je je marker op een speciale manier moet gebruiken eh ja hoe zal ik dat nou weer omschrijven, je moet als het ware op het einde van je lijn die je zet aan het einde omhoog komen met je marker en dat in een vloeiende beweging, nou ja je zult nu wel denken eh ik snap er geen snars van maar weet niet anders het te beschrijven. En pittig dat dat is joh maar oefenen, oefenen en nog eens oefenen dus en wie weet krijg ik het zo ooit onder de knie. Nou genoeg geklets weer en zie hier mijn kaartje die ik gisteravond met veel plezier heb gemaakt </div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDCI202m1cFTrQ7dOYjB9f64qlanHVp0m89CvI4d8wv7xpXlIEMR7lLA8bjSk0Jtp0FXRem22wL_jRUPKP6wdCKqlE8YIsNCwdWI96Bdzpe6PlFnZUC9nqFR9ACGyUiegOlPeFgVs9pOAd/s1600/P1140313.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDCI202m1cFTrQ7dOYjB9f64qlanHVp0m89CvI4d8wv7xpXlIEMR7lLA8bjSk0Jtp0FXRem22wL_jRUPKP6wdCKqlE8YIsNCwdWI96Bdzpe6PlFnZUC9nqFR9ACGyUiegOlPeFgVs9pOAd/s1600/P1140313.JPG" height="372" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Dank je wel weer toppertjes op mijn vorige berichtje met een "stripverhaaltje van mijn kanjers" uit de oude doos, ik heb er weer van genoten met het bekende glimlachje van oor tot oor. Oh ja nog even mijn kunstgebitje (zal er niet teveel meer over schrijven hoor want dat gaat ook zo vervelen en ik wil niet dat je denkt pfff daar heb je haar ook weer met haar kunstgebitje), dat het te groot wordt dat is normaal hoor, dat komt door het slinken van je kaken en dat gaat vooral de eerste 6 maanden heel snel. Om die reden krijg je het eerste jaar een immediaatprothese (een soort tussengebit dus) en als het goed is over een jaar je definitieve prothese. In dat immediaatprothese zullen ze van tijd tot tijd een zacht laagje aanbrengen zodat het weer eventjes goed past en over ongeveer 6 maanden krijg je een rebase, een harde laag in je gebit, tenminste dat heb ik me zo laten vertellen. De 29ste krijg ik mijn eerste zachte laagje, ben benieuwd of het dan weer wat beter zit, lang leve de kleefpasta maar een troep blijft het wel. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!</div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com61tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-74480136662242237402014-07-14T09:00:00.000+02:002014-07-14T09:00:01.910+02:00Oh hij gaat zomaar aan de wandel!<div style="text-align: center;">
Eh hoe erg maar heb helemaal geen kaartje om te laten zien, heb al ruim 2 weken geen knutselspulletjes aangeraakt, ben nog zo druk met mijn bekkie dat ik er helemaal niet aan toekom maar heb nu vakantie dus wie weet. Het kriebelt wel hoor moet ik zeggen ..... Maar daar ik de vraag kreeg of het wel goed ging, werd het hoog tijd om wat van me te laten horen. Eh ja het gaat naar omstandigheden goed, en jippie de pippie ik heb mijn stem weer terug. Wat ben ik daar blij om want oh oh oh een kunstgebitje is vermoeiend maar ook nog zonder stem maakt het allemaal nog vermoeiender. Het is nog wel wennen hoor maar dat heeft zijn tijd nodig denk ik maar zo. En werkelijk dat wist ik helemaal niet dat je kaken zo snel slinken, echt joh niet normaal meer. Na een week begon vooral mijn ondergebit erg los te raken, dat is me toch een raar gevoel, probeer ik een ieniemienie stukje te eten en bem daar zat mijn ondergebit weer overdwars in mijn mond, wat voel je je dan ellendig, ik werd er in ieder geval niet vrolijker van, durfde bijna niets meer te eten. Ben dan ook met kleefpoeder gaan plakken en boven blijft het geweldig goed zitten op die manier maar onder wat een rampenplan zeg, je hoeft maar iets te eten en ja hoor daar gaat die weer aan de wandel. Dus gisteren de stoute schoenen aangetrokken en mijn tubetje kleefpasta gebruikt. Oké het zit iets vaster maar om nou te zeggen goh dat maakt me een stukkie zekerder nou nee dat ook weer niet. Ben verleden week weer begonnen te werken en oh wat ging ik met een knoop in mijn buik naar het werk, was zo bang dat het gebit eruit zou vallen, heb dan ook maar amper gegeten en wat ik at deed ik heel voorzichtig (hahahaha alsof het anders kan) en dan ging ik weer met mijn tasje naar het invalidentoilet, je zal nu denken eh Anita waarom het invalidentoilet je bent met een kunstgebit toch niet invalide, eh nee dat ben ik ook niet maar daar kan de deur op slot zodat er niemand binnen kan komen en in de damestoilet kunnen alleen de 2 toiletten op slot, zie je me al staan als ik me tandjes aan het schoonmaken ben en er komt iemand binnen. Nou nee lijkt me geen strak plan, ik maak er geen geheim van dat ik een kunstgebit heb maar om het nou zo open en bloot te laten zien dat gaat me een stapje te ver. Denk dat als iemand mij toch zou zien zonder tandjes mij nooit meer aan kan kijken zonder in de lach te schieten :-) want wat blijft dat erg om te zien. Lachen joh ik heb op Youtube filmpjes ontdekt van een aantal vrouwen uit Amerika die van het begin tot bijvoorbeeld een jaar later een aantal filmpjes laten zien hoe het hun vergaat met hun neptandjes. Oh wat is dat geweldig om te zien, zo herkenbaar, begon nog net niet tegen hun te roepen oh ja dat heb ik ook .... ach ja over een aantal weken weet ik misschien wel niet beter, oh echt hoe fijn zal dat zijn want misschien ben ik een watje maar het beheerst toch wel ietwat mijn leventje momenteel hoor, ik sta op en het eerste waar ik aan denk is kunstgebit en als ik ga slapen denk ik nog steeds aan kunstgebit ....... en tja omdat ik geen kaartje heb om te laten zien heb ik maar eens wat uit de oude doos getoverd, jaren geleden had ik ook een blog maar dat ging niet over kaartjes maken maar over mijn leventje met mijn kanjertjes en maakte daar ook af en toe een soort "fotostripverhaaltjes" voor en dit is er eentje van .... hoop echt snel weer een kaart te kunnen laten zien</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKfvZGTBT5ABi3jA5wgpHbF2bdNDg1ijwuMt-4prOfCMn8gXwF_OEipRPQ11eFWiWYIpQR8fWbPlawTnrshW4xTs_xTc0Ya9zIFGKfU8kiGiD-rPfd6-4We7_P6vFVQoyWfYeM5HWqYiie/s1600/clown7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKfvZGTBT5ABi3jA5wgpHbF2bdNDg1ijwuMt-4prOfCMn8gXwF_OEipRPQ11eFWiWYIpQR8fWbPlawTnrshW4xTs_xTc0Ya9zIFGKfU8kiGiD-rPfd6-4We7_P6vFVQoyWfYeM5HWqYiie/s1600/clown7.jpg" height="400" width="345" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhio5DFdvC6Fci5tIQCvAl9UqfzzLsQvuh57VCLHvQVlQJnM6fhtImDvhHcxqTuDMfxdVCkVrT0Ce5VBz5gFlD2Rpu8OcN9BUX-ZRq3m5lTCLx9qQjFx6etCgsxoArCbIkcbjPJMefghYMZ/s1600/clown8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhio5DFdvC6Fci5tIQCvAl9UqfzzLsQvuh57VCLHvQVlQJnM6fhtImDvhHcxqTuDMfxdVCkVrT0Ce5VBz5gFlD2Rpu8OcN9BUX-ZRq3m5lTCLx9qQjFx6etCgsxoArCbIkcbjPJMefghYMZ/s1600/clown8.jpg" height="400" width="255" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjA-LR1ntx7R8WRKrQZy81u1L2_yDTqLfWkAEHgIadwDOfRy_sTcbhzWE9mWEQ-TqxkMI7AL15vwfkYS76imUoouJrRnNa2bBQ3ByZBqqAYPtPpMV_99CBMiUldpKLXSLPLcbSySzKHERfz/s1600/clown3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjA-LR1ntx7R8WRKrQZy81u1L2_yDTqLfWkAEHgIadwDOfRy_sTcbhzWE9mWEQ-TqxkMI7AL15vwfkYS76imUoouJrRnNa2bBQ3ByZBqqAYPtPpMV_99CBMiUldpKLXSLPLcbSySzKHERfz/s1600/clown3.jpg" height="400" width="300" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA0uN4LYZH4qPlya88t7QnWyLx9VEHc32j83c89iPjotLlwobuuieTcxLPC-eV9wQhdD23Kirycyr5E9SLqFdyA-kuPNbCmzJZFjZ5crZcwRBMHKRCJTrIzl7Merjj45QphuGP3FOF2O-e/s1600/clown.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA0uN4LYZH4qPlya88t7QnWyLx9VEHc32j83c89iPjotLlwobuuieTcxLPC-eV9wQhdD23Kirycyr5E9SLqFdyA-kuPNbCmzJZFjZ5crZcwRBMHKRCJTrIzl7Merjj45QphuGP3FOF2O-e/s1600/clown.jpg" height="307" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAXkPFiNPsW7zOVVMnzCJUa91zzYPrDOKKL54vSvPrKwZg6ftHhA5wM8EafvwyRV77UwGBdy5VewxOj5hhiJHvddpjmTT0gJUpaClTiCS4wsp5F0ogZCAyErC61TTk5-QiuNeRj0QkJZP5/s1600/clown2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAXkPFiNPsW7zOVVMnzCJUa91zzYPrDOKKL54vSvPrKwZg6ftHhA5wM8EafvwyRV77UwGBdy5VewxOj5hhiJHvddpjmTT0gJUpaClTiCS4wsp5F0ogZCAyErC61TTk5-QiuNeRj0QkJZP5/s1600/clown2.jpg" height="400" width="323" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9oCg2hOc1FdDq8XxpMymEcq-5nqtmOOCGUbfEW147RQWJ7OnT4_aM5q0YFew6TasCRtvh8m24RWarvCwce0nJLhtX_qiZTWmxsCOcW3ZAxlZ1zv_tJtIo59KClfqVey9fAdaJXcZdFOro/s1600/clown1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9oCg2hOc1FdDq8XxpMymEcq-5nqtmOOCGUbfEW147RQWJ7OnT4_aM5q0YFew6TasCRtvh8m24RWarvCwce0nJLhtX_qiZTWmxsCOcW3ZAxlZ1zv_tJtIo59KClfqVey9fAdaJXcZdFOro/s1600/clown1.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBMDWfko7J8CVDj1lByhyphenhyphenjnQvVO7MIUIYY2fbppPkh7Y_XVd3vMFTTeNMqgPu7TbjH6knrSVSw_jiQQ_CIus7xMJPTkWwBt6xdufbywdZl4rcjbe14u4khDRmD_IdRt-RPqcSfo9bvEcMT/s1600/clown6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBMDWfko7J8CVDj1lByhyphenhyphenjnQvVO7MIUIYY2fbppPkh7Y_XVd3vMFTTeNMqgPu7TbjH6knrSVSw_jiQQ_CIus7xMJPTkWwBt6xdufbywdZl4rcjbe14u4khDRmD_IdRt-RPqcSfo9bvEcMT/s1600/clown6.jpg" height="400" width="312" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Welkom Marja en Jacqueline op mijn blog, superleuk dat jullie volgers zijn geworden, helemaal gezellig weer. Bedankt voor al jullie lieve reacties, daar kan ik zo van genieten en gelukkig weer met het bekende glimlachje van oor tot oor. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!</div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com46tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-83362086619758986232014-07-03T12:08:00.002+02:002014-07-03T12:08:27.672+02:00Monatoetje!<div style="text-align: center;">
Een week geleden stond ik op dit moment met mijn tasje in het ziekenhuis wachtende op de voor mij zo grote en emotionele ingreep. En nu zijn we alweer een week verder. Hoe gaat het hier. Gelukkig elke dag weer een stukje beter ook al valt het zeker nog niet mee. De voor je gevoel grote stukken plastic in je mond begint steeds iets meer te wennen maar er zijn ook nog momenten dat ik denk grrrr ik ruk het eruit, maar lijkt me nou niet bepaald een goed plan want dan zie je een tandeloze Anita en dat wil je echt niet zien geloof me. Daar zal ik denk ik nooit aan gaan wennen. Telkens als ik mijn tandjes schoon ga maken en zie mijn tandjes dan zo liggen in een sopje met afwasmiddel en kijk dan naar boven in de spiegel springen de tranen in mijn ogen, wat een monatoetje ben ik dan, echt een horrorfilm om je zo te zien. Kijk dat zijn dan weer de momenten dat ik heel blij ben als ik ze schoon geschrobt hebt dat ik ze weer in kan doen. Mijn wonden genezen gelukkig heel mooi, en de hechtingen laten op sommige plekken al los. Kauwen lukt nog voor geen meter maar hé ik kan al een sneetje brood zonder korsten met bijvoorbeeld smeerworst eten, in ieniemienie stukjes gesneden dat dan weer wel en ook al doe ik er een uur over het lukt me wel, goed toch. Ach ben inmiddels al ruim 2,5 kilo afgevallen dus dat is weer een pluspunt. Het enige wat me zorgen baart is mijn stem, hij is nog steeds niet terug na de operatie. Het ziekenhuis zegt dat dat komt door de intubatie (het buisje die je in je keel ingebracht krijgt tijdens de narcose) die je stembanden kan irriteren en als het over een week nog niet over is moet ik weer gaan bellen want dan kan er iets ernstigers aan de hand zijn dat het buisje misschien toch mijn stembanden iets teveel heeft beschadigd en zelfs een stembandverlamming kan betekenen, maar laat ik daar nog maar niet aan denken. Klonk al nooit als een nachtegaal maar nu weet je helemaal niet wat je hoort, als je al wat hoort. Vermoeiend hoor om elk woord er uit te moeten persen. Maar goed iedere dag gaat het een stukje beter en dat is toch goed nieuws nietwaar. Had twee weken geleden onderstaand kaartje gemaakt maar nog niet geplaatst op mijn blog, maar nu dus wel. Is toch wat heb de afgelopen twee weken nog helemaal geen kaartspulletjes aangeraakt, hoop het weekend er weer eens mee te beginnen. Probeer iedere dag eventjes bij jullie langs te komen, nou ja dat doe ik dan ook wel want bekijk ieder geplaatst kaartje, maar reageren iedere dag is er een beetje bij ingeschoten, hoop het snel weer goed te maken. </div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgesMQsjTnLj8bhGD8Aiwy71hC1tY8yMI8K15xX2Ij-nzkVs3g20b__5VkFkrECm0Vy7OHmL2E8rM3SYD-w_XLqNdLC7ai1xhYX-vj8WDil-k4R6ZdMh6ZOPjDCR-HM1ksZkOCvDRu2GZR9/s1600/P1140148.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgesMQsjTnLj8bhGD8Aiwy71hC1tY8yMI8K15xX2Ij-nzkVs3g20b__5VkFkrECm0Vy7OHmL2E8rM3SYD-w_XLqNdLC7ai1xhYX-vj8WDil-k4R6ZdMh6ZOPjDCR-HM1ksZkOCvDRu2GZR9/s1600/P1140148.JPG" height="400" width="355" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Wil iedereen weer bedanken voor de superfijne en leuke reacties op mijn vorige berichtje, dat doet mij goed en ja hoor het bekende glimlachje van oor tot oor was nu weer aanwezig, gelukkig kan ik weer lachen. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!</div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com86tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-89562643558127690332014-06-27T19:18:00.001+02:002014-06-27T19:18:49.855+02:00Nou ze zitten erin hoor!<div style="text-align: center;">
Eventjes laten weten hoe het is gegaan. Om 11.30 uur meldde ik me en werd ik naar de kamer gebracht waar mijn bedje en operatiehemd klaarstond. Operatiehemd aangedaan, nou dat is ook al een ervaring op zich, heb maar even hulp gevraagd aan de vrouw die tegenover me lag, wist ik veel dat je eerst tig drukkertjes moest vastmaken, en ben toen maar gaan liggen. Gelukkig een gezellige overbuurvrouw en lekker liggen beppen met elkaar, bij haar moesten er 8 kiezen getrokken worden. Maar het werd later, later en nog eens later, met het gevolg dat ik pas om half 4 werd geholpen. Wat bleek nou de mevrouw die als eerste die dag aan de beurt was daar bleek alles fout bij te zijn gegaan wat er maar fout kon gaan. Nou dat is nou niet een bepaald geruststellende gedachte als je daar zelf ligt te wachten. Uiteindelijk was mijn overbuurvrouw aan de beurt en kwam er een andere vrouw terug die een elektroschokje had gekregen in verband met haar hart, lief wijfie hoor, maar ze bleef maar zeuren dat ze zo misselijk was en dat ze gek werd van het bloeddrukapparaat en dan moet je zelf nog, ken je dat. Komt er om een uur of 3 een zuster binnen en zegt tegen me spoed, u moet nu mee want we zijn al zo uitgelopen en de dokter moet straks naar huis, nou je begrijpt dat ik meteen dacht oh ja heb ik dat weer. Was zelf nog nooit onder narcose geweest dus alles was nieuw voor me, ik vond het best wel eng zo op dat bed en dat die vrouw uit het niets roept welterusten. Zei nog tegen haar eh gebeurt niets ...... maar het volgende moment werd ik wakker gemaakt en wat is dat raar je wordt wakker en kan je totaal niets herinneren van wat er gebeurt is (gelukkig niet). Toen naar de uitslaapkamer gebracht en werd mij al gezegd dat ik niet terug ging naar de eerste kamer omdat de dagopname-afdeling al gesloten was en ging naar een kamer waar personen lagen die toch moesten blijven. Dacht bij mezelf oh jeetje laat me aub naar huis mogen, dit wil ik niet. Maar jippie gelukkig mocht ik toch naar huis en was 20.30 uur thuis, maar wat is dit wennen zeg, heb het gevoel dat er iemand een sok in mijn mond heeft gestopt, zo ontzettend vol is het. Ben net een hamstertje, het bloeden is ook nog steeds niet gestopt, pijn heb ik ook maar gelukkig heb ik sterkte pijnstillers meegekregen, wel lekker geslapen vannacht, eten kan ik niet, de vla gaat nu gelukkig wel ook al heb ik het idee dat het onder mijn gehemelteplaat komt maar wauwie wat zijn mijn tanden mooi, ik vind ze helemaal geweldig. Alleen moet ik ze er eigenlijk nu uithalen om te spoelen maar hoe erg toch weer, ik kom er eerlijk voor uit ik durf het niet, stel je voor dat ik ze niet meer in krijg, nou ja toch maar zo proberen. Mijn nicht had namelijk even voor me gebeld met het ziekenhuis of het normaal is dat ik geen stem meer heb, en ja werd er gezegd dat kan door de narcose komen en ook de mededeling dat ik het er wel vandaag uit moet halen i.v.m. ontstekingsgevaar, pffff ga het zo dan maar proberen maar eng dat ik dat vind ..... zo dan zijn jullie weer helemaal op de hoogte hoe het is gegaan. Onderstaande tasjes heb ik voor de juffen van Nick gemaakt want afgelopen woensdag had hij juffendag.</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMveCe0EWCWyJPE7uIutiRTfjsTk6JG7rbvmEMONoc-ehnPk5GIg1wSHtukRVV2rdl2czzO0523z_WWdl7SZxfk-WOWUEysDZ4QOBS7DZmPP4TdBLuHo5Nz2Zck7xpphYbe88-Qh1Rq0C5/s1600/P1140166.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMveCe0EWCWyJPE7uIutiRTfjsTk6JG7rbvmEMONoc-ehnPk5GIg1wSHtukRVV2rdl2czzO0523z_WWdl7SZxfk-WOWUEysDZ4QOBS7DZmPP4TdBLuHo5Nz2Zck7xpphYbe88-Qh1Rq0C5/s1600/P1140166.JPG" height="290" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjL9rE7wY2uGZbV2Hzdp9NscfwxDJ2YRvHk3PKoTChP8y9xeGwy9chMxVcaM798DrxryTcNv5zWRyNLbRvbXqDP-fa_BUtHfvl4Z5_WpIdrEqLLoGnjyvw-4sQsdgSSwR8qcLcIdkFdUx4c/s1600/P1140155.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjL9rE7wY2uGZbV2Hzdp9NscfwxDJ2YRvHk3PKoTChP8y9xeGwy9chMxVcaM798DrxryTcNv5zWRyNLbRvbXqDP-fa_BUtHfvl4Z5_WpIdrEqLLoGnjyvw-4sQsdgSSwR8qcLcIdkFdUx4c/s1600/P1140155.JPG" height="400" width="302" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTTkYmDxvz9BOhLDRQGduMUcm6sUOg48Filwauvihq9qABx8u1AwtBO7YH56OGUl9iiwJl0PWi3lxMHzmchPsKLO3l9kHM45xbQ4hfNTj2y2-T9VSQih-M51dxVoyAt1tlDzi4EfiSIhPE/s1600/P1140158.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTTkYmDxvz9BOhLDRQGduMUcm6sUOg48Filwauvihq9qABx8u1AwtBO7YH56OGUl9iiwJl0PWi3lxMHzmchPsKLO3l9kHM45xbQ4hfNTj2y2-T9VSQih-M51dxVoyAt1tlDzi4EfiSIhPE/s1600/P1140158.JPG" height="400" width="302" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Dank jullie wel weer voor de superlieve reacties op mijn vorige kaartje, heb er weer van genoten, alleen deze keer zonder het bekende glimlachje van oor tot oor want dat gaat wat moeilijker nu. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!</div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com88tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-92033433439970442032014-06-26T08:44:00.000+02:002014-06-28T15:12:10.466+02:00Oeps het is zover!<div style="text-align: center;">
Nou het is zover hoor, vandaag is de dag. Kan er niets aan doen maar poehee wat ben ik nerveus, de zenuwen gieren door mijn keel. Om 11.30 uur moet ik me melden in het ziekenhuis en dan ga ik het beleven. Heb mijn nieuwe tandjes gisteren nog eventjes goed toegesproken of ze please de beste vriendjes met me willen worden en ik heb ze beloofd dat ik heeeeeel goed voor ze zal zorgen. Hoop maar dat het heeft geholpen. Oh hoe zal het voelen, hoe zal het allemaal gaan .... vanavond zal ik het weten, zo ontzettend spannend dit. Afgelopen weekend nog de rust gehad om een kaartje te maken, nou ja eigenlijk twee, en dit is er eentje van. Heb deze grappige Bestie gebruikt die ik heb uitgekozen daar ik had gewonnen met de randomrunner bij My Besties Deutschland, zo schattig met dat koppie. Wat een frustratie trouwens zeg van de week dat opeens de leeslijst was verdwenen en er telkens maar 1 blog te zien was. Nou moet ik ook eerlijk zeggen dat mijn koppie niet helemaal naar het bloggen stond maar baalde er wel flink van dat ik niet mijn dagelijkse blogrondje kon maken, sorry lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm. En jippie gisteren was hij er opeens weer maar toen grrrrrrr kreeg ik weer moeilijkheden met reageren, de ene keer ging het als een speer maar de andere keer kreeg ik telkens weer die vervelende melding dat er een netwerkwijziging was, had ik een aantal weken geleden ook al. Dus als je hebt gedacht goh Anita kom je niet meer even reageren bij me dan weet je dat dat het was. De wil was er wel maar helaas pindakaas blogger werkte niet mee. Nou ga nu nog even gauw boodschapjes doen, een wasje aanzetten, de afwas moet nog gedaan, mijn tasje staat al klaar en dan is het gaan met die banaan naar het ziekenhuis ....... zal je aan me denken ..... </div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHZENVk2UlZW9j9Y_Ot7T2FLbCKZqqouq_aovGs3hx8IS7oDjfyJAF3U5vCpFXHpFcqtJV0NX4SbjxhqFucRUDC1Smg2iBMsZep8OTtUokJYmQn3Ol2of2TXC3o2lQTaynNU9MEHyW02aW/s1600/P11401282.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHZENVk2UlZW9j9Y_Ot7T2FLbCKZqqouq_aovGs3hx8IS7oDjfyJAF3U5vCpFXHpFcqtJV0NX4SbjxhqFucRUDC1Smg2iBMsZep8OTtUokJYmQn3Ol2of2TXC3o2lQTaynNU9MEHyW02aW/s1600/P11401282.JPG" height="400" width="396" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Wil mijn kaart mee laten doen aan de challenge van<a href="http://bestieschallenge.blogspot.no/2014/06/challenge13-summer-days-june-23-july-5.html" target="_blank"> My Besties USA</a> en bij de challenge van <a href="http://artesaniasmyfavorites.blogspot.de/2014/06/challenge-4-alles-geht-option-sommer.html" target="_blank">My Besties Deutschland</a>. Welkom Marja op mijn blog, superleuk dat je me gaat volgen, helemaal gezellig weer. Wat heb ik weer genoten van de reacties op mijn vorige kaartje, het blijft telkens een feestje die er voor zorgt dat het bekende glimlachje van oor tot oor op mijn koppie verschijnt, nu maar hopen dat dat vanavond nog steeds zo is dat ik normaal kan lachen ;-) En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com62tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-16517609016278654182014-06-20T09:00:00.000+02:002014-06-20T09:00:02.254+02:00Alweer een jaar geleden, wat vliegt de tijd!<div style="text-align: center;">
Pfff en alweer een week om, wat gaat het toch snel. Nog 2 weekjes en dan hebben mijn kanjertjes alweer zomervakantie, kan me nog als de dag van gisteren herinneren dat Nick op het dak van het huis was geklommen maar niet te geloven toch dat is alweer een jaar geleden. Regelmatig krijg ik nog de rillingen als ik op zolder ben maar het is gelukkig goed afgelopen en het raam is dichtgespijkerd dus dat kan niet meer gebeuren. De rest van het huis was allemaal al beveiligd dus je begrijpt het is net een "gevangenis" in huize Meijer, alles op slot als Nick thuis is maar alles went en dat ook. Ook al moet ik toegeven dat ik een aantal keer per jaar weleens een benauwd gevoel krijg ... nou ja denk dat je wel begrijpt wat ik bedoel. Het is nu eenmaal een mannetje waar je ogen van voor en achter moet hebben want je weet maar nooit, ook al zit alles op slot en liggen alle gevaarlijke dingen zoals scharen, messen e.d. opgeborgen. Had van de week een 10-minutengesprek op school van Nick en dan krijg je van te voren een IOP-verslag (individueel ontwikkelingsplan) en stom hé maar als ik dan lees dat daar staat dat hij op ernstig verstandelijk beperkt niveau functioneert en dat de sociale redzaamheid van Nick zwak is vergeleken met andere ernstig en matig verstandelijk beperkte leerlingen van zijn leeftijd dan moet ik toch altijd eventjes slikken. Want Nick is Nick voor mij en zelf heb je dat helemaal niet zo door, komt natuurlijk ook omdat het je eigen is en ik hem meestal wel begrijp en tuurlijk weet ook heus wel dat anderen soms geen snars begrijpen wat hij bedoelt. Ach ja mijn mannetje, maar laat hem maar schuiven want hij pakt iedereen in en is een acteurtje in de dop. Maar wijk weer eens af, het zal eens niet, op naar mijn kaartje. Oh nee nog even iets, zo leuk Dani mocht woensdag bij mijn broer in de kroeg die is omgetoverd tot oranjecafé (zie foto onder mijn kaart voor de liefhebbers) glazen ophalen en leuk dat hij het vond, hij gaat maandag weer. Leuk toch om zo een centje te verdienen, denk dat er slechtere "baantjes" zijn om zo geld te verdienen. Zelf stond ik op die leeftijd stekjes te snijden bij een Gerberakweker, dat was me toch een beul joh, pauze kreeg je niet en je moest gewoon blijven staan als de sproeiers aangingen, nou één ding is zeker mijn broer is gelukkig geen beul dus Dani zit goed. Ben benieuwd hoever we komen dit WK. Spannend. Nu mijn kaartje, nou ja wat moet ik erover zeggen, heb hem het afgelopen weekend al gemaakt en voor de verandering eens een heel klein kaartje. Ik vind deze Tilda zo schattig met haar hondje dus die moest gewoon gekleurd worden en op een kaartje geplaatst worden en dat heb ik dan ook gedaan. Zo vandaag weer centjes verdienen en dan lekker weekend en oepsiepoepsie dan nog 3 dagen werken en dan is de grote dag daar ........ zo benieuwd</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijnMuDBbH4-_2jNYYKLA1w-EoVBR9K5BwO5_0fEusXd03u8VRFTmQgicPoG2gTrh1CugfA-9_7P2tV9U0S5XY3Xutx3h9_JYaTb0ZtZE32W3jipYbQ8w2U2MrkNHGhuEheCRrs1gcXdTms/s1600/P1140100.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijnMuDBbH4-_2jNYYKLA1w-EoVBR9K5BwO5_0fEusXd03u8VRFTmQgicPoG2gTrh1CugfA-9_7P2tV9U0S5XY3Xutx3h9_JYaTb0ZtZE32W3jipYbQ8w2U2MrkNHGhuEheCRrs1gcXdTms/s1600/P1140100.JPG" height="400" width="392" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Wil jullie lieve bloggertjes weer bedanken voor de superleuke reacties op mijn vorige kaartje, wat heb ik er weer van genoten met het bekende glimlachje van oor tot oor, super. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
En hier voor de oranjeliefhebbers een foto van de kroeg van mijn broer (en eh normaal gesproken zijn de stenen wit)</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKVNhBJtacoXaZwh6rNo29s0Mz04fwj4yOkY-sNjenKwuTPN2qKkz0AknX6e3QXqhzaZqbjcFIh5nz17eNmEIIeM-sWoWg4B2I63gHzcRpe-AyOGKDYCpmgKkh-dm0Y3DKrcgaNIrh2skC/s1600/10456378_690293031008563_1850469382_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKVNhBJtacoXaZwh6rNo29s0Mz04fwj4yOkY-sNjenKwuTPN2qKkz0AknX6e3QXqhzaZqbjcFIh5nz17eNmEIIeM-sWoWg4B2I63gHzcRpe-AyOGKDYCpmgKkh-dm0Y3DKrcgaNIrh2skC/s1600/10456378_690293031008563_1850469382_n.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com80tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-41229496511140685252014-06-16T09:00:00.000+02:002014-06-16T20:29:52.494+02:00Ben goedgekeurd hoor!<div style="text-align: center;">
Oh hoe fijn ik kreeg vrijdagavond weer helemaal zin om te kleuren en dat heb ik dan ook zitten doen voordat de wedstrijd Nederland-Spanje begon, wat heb ik ervan genoten, jullie ook. Wat een super wedstrijd zeg, toppertjes! Op naar de woensdag, moet alleen dan wel het eerste stuk missen want ben dan nog niet thuis van mijn werk, laten we hopen dat ze net zo lekker zullen doorgaan als vrijdag. Mijn oranje shirtje ligt alweer gewassen klaar. Hou eigenlijk helemaal niet van voetbal maar het EK en WK volg ik wel altijd, heerlijk die sfeer. Vlaggetjes en grote vlag hangen al een paar weken buiten, de hamstertjes hangen gezellig aan de lamp, ik hou ervan. Maar goed terug naar het weer zin hebben om te kleuren, want ik wijk weer eens goed af. Gelukkig las ik in de reacties dat iedereen dat wel regelmatig heeft dat je totaly geen inspiratie en zin meer hebt, nou gelukkig hier is het ook teruggekomen, nu nog genoeg tijd vinden en dan is het weer gaan met die banaan. Mijn ingekleurde Tilda heb ik gisteravond op een kaartje verwerkt en ja hoor ik zat er weer helemaal in, mijn vertrouwde kistjes om me heen en het was weer genieten heen. Joepie het gevoel is er weer. Pak van mijn hart. Hoop trouwens dat ik gisteren niemand heb overgeslagen met mijn dagelijkse blogrondje want kreeg regelmatig de melding netwerkwijziging, wat dat ook betekenen mag maar het was behoorlijk irritant kan ik je zeggen, moest telkens weer opnieuw de bladzijde vernieuwen wat ik dan ook trouw heb gedaan en dan kon ik weer wel een reactie plaatsen. Nou ja zal ook wel weer overgaan. Een ding is zeker Blogger zit altijd vol verrassingen want je weet nooit wat er nu weer kan gebeuren. Nog ruim een week en dan is het zover, tandjes eruit, nieuwe tandjes erin. Oh ja ben afgelopen donderdag naar de narcotiseur geweest en hij heeft mij goedgekeurd hoor. Het komt nu wel heel dichtbij, merk het ook wel dat de spanning steeds meer wordt, maar goed als ik dan weer met mijn nieuwe tandjes voor de spiegel sta, ja ja ik kom er eerlijk voor uit dat doe ik dus, om te kijken hoe ze staan, slaat natuurlijk nergens op want indoen kan ik ze nog niet maar het is het idee, dan denk ik het is toch wel heel erg mooi en al het andere er omheen zullen we pas weten als het donderdag de 26ste is ...... maar op naar mijn kaartje want het wordt zo weer een lang verhaal, deze keer een fris en fruitig exemplaar gemaakt, de kleur groen is in het echie veel mooier van kleur, echt zo een heerlijke appeltjesgroene kleur maar krijg het niet goed op de foto helaas. Wil mijn kaart mee laten doen aan de challenges van <a href="http://thedutchstampchickies.blogspot.nl/2014/06/challenge-18-vlinders-en-besluit.html" target="_blank">Dutch Stamp Chickies</a>, <a href="http://hobbyvisiondt.blogspot.nl/2014/05/challenge-27-thema-vlinders.html" target="_blank">HobbyVision</a>, <a href="http://scrapcardschallengeblog.blogspot.nl/2014/06/scrp-cards-challenge-64.html" target="_blank">Scr@p-Cards</a> en <a href="http://magnolia-liciouschallengeblog.blogspot.nl/2014/06/tues-challenge-summer-fun.html" target="_blank">Magnolia-Licious</a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjipXVbhwST_KP0HNbhXSntMVyEfxFlhps6PoImDia416hWYj9KCzW2ku2YkdUsTS7SsGoAsjVwc1CAJGnazenoL2WG4j1VSgjv0v1KQAJMKmVI9Z2KPf-TrtOOONvyvOGOYTtw0_aehqma/s1600/P1140111.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjipXVbhwST_KP0HNbhXSntMVyEfxFlhps6PoImDia416hWYj9KCzW2ku2YkdUsTS7SsGoAsjVwc1CAJGnazenoL2WG4j1VSgjv0v1KQAJMKmVI9Z2KPf-TrtOOONvyvOGOYTtw0_aehqma/s1600/P1140111.JPG" height="390" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Wil jullie weer bedanken voor de superleuke reacties op mijn vorige kaartje, heb er weer van genoten met het bekende glimlachje van oor tot oor, super. Zo leuk ik zag dat ik tweede ben geworden met mijn kerstkaart bij het challengeblog van Hobbyhome-hobbyartikelen en met de randomrunner gewonnen met mijn blauw/gele Bestiekaart bij My Besties Deutschland, helemaal blij mee. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer maar weer!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com80tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-48420046378971511502014-06-09T12:02:00.001+02:002014-06-09T13:17:48.714+02:00Jakkiebakkie!<div style="text-align: center;">
Jakkiebakkie, nog steeds geen knutselspulletjes aangeraakt, ik word er helemaal onrustig van. Overdag denk ik oh heerlijk vanavond als Nick op bed is ga ik eventjes mijn kistjes pakken en lekker aan de fröbel, en dan is het avond en dan pfffff helemaal niets, hoe erg toch weer, ik heb heel erg veel papier maar momenteel, shame on me, vind ik helemaal niets leuk, wat een tutje hola ben ik toch af en toe. Heb je dat gevoel ook weleens, dat je eventjes helemaal leeg bent wat knutselen betreft. Nou weet niet hoe jij dat dan ervaart, maar ik word er helemaal onrustig van want ik wil oh zo graag maar er komt niets uit mijn handjes ....... please laten we hopen dat het gauw weer terugkomt. Ben je niet onrustig van die rusteloze benen, nou ja die heb ik eigenlijk ook momenteel weer heel erg in de avonduurtjes, dan word je het hier wel van. Zo moppersmurfin heeft weer gesproken. Gelukkig had ik nog een kaartje liggen die ik een tijdje geleden heb gemaakt maar dat is dan ook de allerlaatste die ik momenteel kan laten zien want ze zijn nu echt opperdepop, ja genoeg in voorraad hoor, heb twee kaartenrekken vol staan hier in huis maar die heb ik allemaal al laten zien. Oh ja de deur zit er weer in en de smurrie van de milkshake op de trap is gelukkig helemaal weg, poehee geen plekken meer te zien en ruikt gelukkig ook niet zuur, nou ja had er wel wat parfum op gespoten voor het geval dat. Lijkt me nou niet bepaald een fijn idee als je naar boven loopt en het ruikt naar zure melk, brrrr. Ook weer opgelost. Ga zo maar weer eventjes proberen een blogrondje te maken, gisteravond wou ik beginnen maar helaas pindakaas het was weer een keer raak want wat ik ook probeerde mijn leeslijst kwam niet tevoorschijn. Wat is het lange weekend weer omgevlogen en morgen is het weer centjesverdiendag. Nog een paar weekjes eventjes flink doorbuffelen want het is toppie druk en weet totaal niet hoe ik me ga voelen na de bewuste dag, wel al geregeld dat ik ook thuis kan werken als ik mijn nieuwe tandjes heb, want heb dan als het goed is een aansluiting op mijn computer dat ik alles kan doen wat ik ook op mijn werk doe. Ja voor hetzelfde geld ben ik die maandag daarna weer op het werk maar als ik niet kan praten, veel pijn heb, niet kan eten of weet ik veel wat dan lijkt me het niet zo fijn om dan naar het werk te gaan. Ach ja we zullen het gaan beleven ..... Wil mijn kaartje mee laten doen aan de challenge van <a href="http://creative-cutting-challenges.blogspot.nl/2014/06/uitdaging-46-vrouwen-meisjescreatie.html" target="_blank">Creative Cutting Challenges</a> waar ze een meisjeskaart willen zien en eh volgens mij is dit dat wel</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOzD-XPIotnBXzo24zTTq8S5Jw4dvql9YGUdKlJBvbSXEIK6lISwf82Lr9I63q7q5t7TdREWSIlCA4eYPxN4WqRUr8JDYZ0CcorHVIjdIx3YlsqLcklxpC991_7DnL4EX6D2Sb1SKgxccT/s1600/P1140085.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOzD-XPIotnBXzo24zTTq8S5Jw4dvql9YGUdKlJBvbSXEIK6lISwf82Lr9I63q7q5t7TdREWSIlCA4eYPxN4WqRUr8JDYZ0CcorHVIjdIx3YlsqLcklxpC991_7DnL4EX6D2Sb1SKgxccT/s1600/P1140085.JPG" height="383" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Welkom Annette op mijn blog, leuk dat je volger bent geworden, gezellig. Bedankt lieve bloggertjes voor de reacties op mijn vorige kaartje, wat heb ik er weer van genoten, heerlijk, het glimlachje was weer goed aanwezig van oor tot oor. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer maar weer! </div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com71tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-81221583891626534082014-06-05T13:49:00.001+02:002014-06-05T15:21:20.429+02:00Wat een troep is dat zeg!<div style="text-align: center;">
Dacht vanmorgen oh ja laat ik vandaag maar eventjes snel bloed laten prikken voordat ik volgende week een gesprek heb met de annethesist (of hoe schrijf je dat en nog erger hoe spreek je het uit, ik krijg het bijna niet uit mond). Nou dat eventjes kon ik wel weglaten, oh joh niet normaal meer hoe druk het er was, het leek wel of heel Uithoorn aan het bloedprikken geslagen was. Wat een mensenmassa. En dat eventjes bloedprikken werd 2 uur lang wachten voordat ik aan de beurt was, kon ze ook nog geen ader vinden in mijn rechterarm (en nu maar hopen dat die er wel zit) maar gelukkig in mijn linkerarm had ze hem zo te pakken en dat heb ik weer achter de rug. Nu ben ik bijna voor alles een bange poeperd maar gelukkig niet voor bloedprikken dus dat scheelt dan wel weer, want als je anders 2 uur lang in de wachtkamer moet gaan zitten zenuwpesen dan is het volgens helemaal geen pretje. Maar goed de boodschapjes zijn weer in huis en de wasmachine draait, mijn haar zit in de verf want de uitgroei was bijna niet meer om aan te zien en dacht laat ik maar eventjes een blogberichtje maken in de tijd dat het erin moet trekken. Oh oh oh wat was die Nick gisteren trouwens weer een ondeugend mannetje, kom ik uit mijn werk denk ik verhip wat is dit nu toch weer, is mijn deur naar de hal eruit. Vertelt mijn moeder dat Nick het wel een leuk spelletje vond om lekker de deur open en dicht te gooien en dan met een kracht van een grote vent en ja hoor gevolg deur helemaal uit zijn voegen. Maar lange leve ome Hennie die hem alweer gelijmd heeft, hij staat nu in de klemmen en morgenochtend komt hij hem er weer in zetten. Dus dat was gelukkig weer opgelost. Zit ik 's avonds op de bank, had hem al naar bed gebracht, hoor ik hem roepen maar was eventjes met iets bezig wat ik niet meteen naast me neer kon leggen, maar hij bleef maar roepen en op het moment dat ik naar boven wou gaan, kreeg ik bijna een appelfloite had die toch een beker milkshake zo naar beneden gegooid, gevolg de hele trap en vloer onder de aardbeienmilkshake, kon wel janken, wat een troep is dat zeg. Heb hem toen maar eventjes flink toegesproken dat ik dat nooit meer wil zien. Nu hoor ik je denken en ja maar wat doet hij met een milkshake boven, nou dat zal ik je vertellen. Woensdag is hier in huize Meijer snackbardag en haal ik altijd wat na het werk voor Dani en mij en voor Nick een milkshake (want die eet dan poffertjes want patat is beh volgens hem) want dat vindt hij heerlijk. Maar wat heeft die nu stiekem gedaan, de beker mee naar boven genomen na het eten terwijl ik dat niet doorhad en waarschijnlijk had hij er geen zin meer in en omdat mams niet snel genoeg reageerde is het toch net zo makkelijk om hem van de trap te gooien ..... maar dat dat dekseltje er weleens af kan gaan daar hij had hij denk ik niet aan gedacht pffff. Maar weer genoeg geklets en ik moet zie ik op het klokje echt zo mijn haar uitspoelen voordat dat helemaal de verkeerde kant opgaat, hier mijn kaartje van vandaag die ik overigens vorige week al heb gemaakt, kom momenteel bijna tijd tekort, heb van de week nog geen knutselspul aangeraakt helaas, de dagen lijken wel steeds sneller te gaan voor mijn gevoel.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitnbNYC-epBAGCqg_OuyDM71rTQsQuAKUYODUrts9v18DQJxtdbTMjbWej33NJDXxmlp6bJqW8CkUdKr7MdFNcf2zKezTGqL8LQRNJOqLicWtzuo51lG0JNH-5rCNlbu5WoD1ddJEY-9i3/s1600/P1140074.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitnbNYC-epBAGCqg_OuyDM71rTQsQuAKUYODUrts9v18DQJxtdbTMjbWej33NJDXxmlp6bJqW8CkUdKr7MdFNcf2zKezTGqL8LQRNJOqLicWtzuo51lG0JNH-5rCNlbu5WoD1ddJEY-9i3/s1600/P1140074.JPG" height="400" width="387" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Welkom Janneke op mijn blog, superleuk dat je volger bent geworden, gezellig. Wil mijn kaartje mee laten doen met de challenge van <a href="http://mybestiesfriendship.blogspot.nl/2014/06/challenge-2-blumen-mit-motiv-von-my.html" target="_blank">My Besties Friendship</a>. En het was weer genieten hier hoor van alle leuke berichtjes op mijn vorige kaartje, super bedankt weer toppertjes, jullie hebben er weer voor gezorgd dat het bekende glimlachje weer van oor tot oor verscheen. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com65tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-76511082911424169052014-06-01T13:48:00.002+02:002014-06-02T20:55:23.038+02:00Hoe attent is dat!<div style="text-align: center;">
Wat heerlijk toch om de afgelopen 2 dagen weer eventjes een zonnetje te zien, oké hij verdwijnt vaak achter de wolken maar alles beter dan de regen van vorige week. Daar wordt een mens meteen weer vrolijk van, tenminste ik wel. En over de regen die ze vanaf dinsdag weer voorspellen daar denk ik nog maar eventjes niet aan. Eerst eventjes genieten van de zonnestralen op mijn knarretje. Alle bedjes vanmorgen verschoond, en oh oh oh wat ruikt het dan altijd zalig boven, de wasverzachter komt je tegemoet, heerlijk. Hé bah nu ruik ik dat de buren weer hun vuurkorf hebben aangedaan, jakkiebakkie dat vind ik altijd zo stinken, je hele huis gaat daar zo naar ruiken, nou ja het is niet anders. Ga zo denk ik maar eens mijn blogrondje op de laptop in de tuin maken, lijkt me een goed plan. Zag bij de <a href="http://kaartenuitdagingen.blogspot.nl/2014/05/uitdaging-67.html" target="_blank">NKU</a> een leuke sketch staan en dacht weet je wat laat ik eens meedoen aan de challenge, dus gisteravond al mijn kistjes weer tevoorschijn gehaald uit het verborgen halletje en heerlijk zitten kleuren en plakken en knippen. Op en top ontspannen dus. De tv op de achtergrond aan en gaan met die banaan, hé grappig dat rijmt. Oh ja las in de reacties op mijn vorige kaart dat sommigen zich afvragen of ik nu toch onder narcose alles laat trekken, eh ja inderdaad dat is zo. Dacht dat ik het al geschreven had maar niet dus. Weet je nog dat ik toen toch maar weer het ziekenhuis zou bellen hoe duur een narcose dan wel niet was als ik dat zelf zou moeten betalen, nou dat heb ik toen gedaan en kreeg een nogal raar antwoord van de zuster achter de balie, namelijk dat ze dat niet wist en dat ik dat maar moest zoeken op de site van het ziekenhuis. Mhmmm nogal vaag dus. Nou ik zoeken heen maar helaas ik kwam er niet achter. Toen voor me zelf toch maar besloten om het dan maar niet onder narcose te doen want als het bijvoorbeeld tegen de 1000 euries zou lopen, dan kan bruintje niet trekken. En wat gebeurt er word ik 's middags gebeld door een kaakchirurg uit het ziekenhuis die het gesprek had opgevangen en dat eigenlijk niet echt dienstverlenend vond en hij vertelde mij dat zij het aanvragen en dat het wordt vergoed uit de basisverzekering, nou hoe attent is dat, het was niet eens de kaakchirurg die mij gaat helpen. Tuurlijk kost het je eigen risico maar dat wist ik al, maar alles beter dan een giga bedrag. Nu hoop ik maar dat ik hem goed verstaan heb want Nick was net uit school en die stond alleen maar aan mijn broek te trekken en te roepen wie is dat, wie is dat, wie is dat hahaha. Nou ja we zullen het wel zien als het zover is. Dus Aniet gaat de 26ste eventjes slapen en wordt wakker met een nieuw gebitje, oh zo spannend ..... Oh ja Renate, waarom een gebitje voor het eerste jaar, eh maak je geen zorgen ik hoef over een jaar niet tandeloos door het leven hoor, tenminste laten we het hopen, maar je krijgt de eerste keer een soort tussengebit omdat je kaken nogal gaan slinken en je gebit telkens niet meer zo goed past, als het goed is, is dat over een jaar voorbij en krijg je een definitief gebit, tenminste zo heb ik het mij laten vertellen. En kijk daar zit nou ook een van mijn grootste angsten, stel je voor dat als ik bijvoorbeeld moet niezen en ik zit bij de president de keek op de week te doen en floep mijn gebit ligt op zijn schoot, daar krijg je toch nachtmerries van :-(. Maar voordat het weer een superlang verhaal wordt zie hier mijn kaartje voor de challenge van de <a href="http://kaartenuitdagingen.blogspot.nl/2014/05/uitdaging-67.html" target="_blank">NKU</a>. Ook wil ik mijn kaartje mee laten doen aan de challenge van <a href="http://tildastown.wordpress.com/2014/05/31/challenge-106-anything-goes/" target="_blank">Tilda's Town</a> en <a href="http://magnolia-for-ever.blogspot.nl/2014/06/3-lots-of-flowers-team-a.html" target="_blank">Magnolia Forever</a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgg7XVetUYgi6mbPBMjJny5HdgPZ3HYwn3j74ZHjM8zgS3NlfwH09NRsaL8bztg7-1OzTlqo7AOybv3R5KM0sl4qShS6iSwQs6bhWPTyX0pHoJBOJafz69CpyokbzId5_8zYUa1IMGmxUsj/s1600/P1140056.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgg7XVetUYgi6mbPBMjJny5HdgPZ3HYwn3j74ZHjM8zgS3NlfwH09NRsaL8bztg7-1OzTlqo7AOybv3R5KM0sl4qShS6iSwQs6bhWPTyX0pHoJBOJafz69CpyokbzId5_8zYUa1IMGmxUsj/s1600/P1140056.JPG" height="392" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Welkom Ria, Gaby en nog iemand die ik helaas niet kan zien op mijn blog, superleuk dat jullie volger zijn geworden, ik zeg weer helemaal gezellig. Alleen kan ik helaas niet op jullie blog komen, misschien kunnen jullie je blogadres sturen zodat ik jullie ook kan gaan volgen. Wat een gave reacties heb ik gekregen op mijn trouwvintagekaartje voor de challenge van de WLVC, jeetje wat heb ik daar weer van genoten, het lachje zat er weer hoor van oor tot oor. Voor degenen die vroegen wat voor mal dat was, dat randje langs mijn kaart, dat is dus een mal van Joy Crafts/Noor Design (nr. 6002/0260), mooi is die hé, het is net kant. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer maar weer!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com71tag:blogger.com,1999:blog-2019019299553529252.post-82698443776140754642014-05-29T12:14:00.004+02:002014-05-29T12:14:43.374+02:00Oh spannend ik weet de datum!<div style="text-align: center;">
Oh helluppie werd gisteren op mijn werk gebeld en zo spannend ik weet de datum nu. Op 26 juni gaat mijn tandjes erin. Aan de ene kant eng, eng, eng maar aan de andere kant ben ik ook wel blij dat het eindelijk gaat gebeuren. Je kan het maar beter achter de rug hebben niet dan. Heb ze gisteravond nog maar eventjes bekeken mijn nieuwe vriendjes voor een jaar, nou ja hopen maar dat het vriendjes gaan worden en geen vijandjes, ach ja we zullen het gaan beleven de 26ste. Raar idee toch dat je onder zeil gebracht wordt, ze trekken en snijden alles weg en je wordt later wakker met je nieuwe tandjes in je bekkie, nog maar niet teveel aan denken. Op Nick zijn verjaardag liet ik trouwens aan een tante en een nicht van mij mijn gebitje zien en hahaha riepen ze in koor "Oh wat een schattig klein gebitje", eh ja mijn mond is niet zo groot dus is maar goed ook dat ik geen gebitje ga krijgen die 2 x zo breed is als mijn mond, dan word ik net zo een breedbekkikker, nee dat lijkt me nou niet echt bepaald een goed plan. Oh ik vind het me toch een partij spannend, nog 4 weekjes en dan is het zover. Wordt weer vervolgd. Heb gisteravond eindelijk weer eens tijd gehad om een kaartje te maken, was al 2 weken geleden dat ik had zitten frobelen, je zou er bijna afkickverschijnselen van krijgen. Dus weer heerlijk met al mijn kistjes om me heen een kaartje gemaakt voor de challenge van <a href="http://wlvc.blogspot.nl/2014/05/challenge-nr-26-en-random-winnaar.html" target="_blank">WLVC</a> waar ze graag een trouwkaartje willen zien en zie die heb ik gemaakt, heb het weer met veel plezier gemaakt. Heerlijk eventjes ontspannen, verstand op nul, nou ja op nul is natuurlijk niet waar want dan wordt het denk ik wel ietwat moeilijk om een kaart te maken, maar eventjes je koppie leeg en gaan met die banaan. </div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRFOIP5-oBL7slmhygJia_HHxfwnKATk4BvxNCYJq3V_i1dnkmU12K04a2G8Apg_4L8wn65SYg86LqshyphenhyphenL7cMG-mxopeZy3SO59W_MhGat6JpS70GnQuf4i-fNNUoa9CtIc3h3qfWct8Jy/s1600/P1130964.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRFOIP5-oBL7slmhygJia_HHxfwnKATk4BvxNCYJq3V_i1dnkmU12K04a2G8Apg_4L8wn65SYg86LqshyphenhyphenL7cMG-mxopeZy3SO59W_MhGat6JpS70GnQuf4i-fNNUoa9CtIc3h3qfWct8Jy/s1600/P1130964.JPG" height="377" width="400" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
Wat heb ik weer genoten van alle reacties op mijn vorige kaartje voor mijn jarige collega Mirjam, het bekende glimlachje van oor tot oor was weer goed aanwezig, telkens weer een feestje om ze te lezen. Dank jullie wel toppertjes. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer maar weer!</div>
Anita Meijerhttp://www.blogger.com/profile/02444313154160554282noreply@blogger.com82